ILPP1/443-835/14-3/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2014 r. (data wpływu 15 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu obliczenia podstawy opodatkowania z tytułu odsprzedaży usługi dotyczącej pielęgnacji drzew - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu obliczenia podstawy opodatkowania z tytułu odsprzedaży usługi dotyczącej pielęgnacji drzew.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka ma zawartą umowę o zarządzanie zabudowanymi nieruchomościami będącymi własnością Gminy. W związku z realizacją niniejszej umowy, Spółka ponosi koszty/wydatki związane z zarządzanym mieniem komunalnym. Są to koszty remontów i bieżącej konserwacji, konserwacji anten zbiorczych, domofonów i wind oraz pozostałych konserwacji, koszty inwentaryzacji, ubezpieczeń, koszty utrzymania porządku i czystości, koszty utrzymania terenów zielonych i pozostałych terenów.

W dniu 2 czerwca 2014 r. Spółka zawarła umowę zlecenie z Wykonawcą na usługę dotyczącą pielęgnacji drzew. Zgodnie z umową, wynagrodzenie za wykonaną usługę wyniosło 1.380,00 zł brutto. Wykonawca wystawił na Spółkę fakturę na kwotę 1.380,00 zł brutto bez naliczonej kwoty podatku VAT, gdyż nie jest czynnym podatnikiem VAT.

Wobec tego, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT dokonano odsprzedaży tejże usługi (refakturowania) i przeniesiono koszt na ostatecznego nabywcę usługi, czyli na Gminę, traktując kwotę 1.380,00 zł jako netto i doliczając do niej stawkę podatku VAT właściwą dla danej usługi w wysokości 8%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo powiększyła kwotę 1.380,00 zł o stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Refakturowanie polega na odsprzedaży osobie trzeciej usług, które wcześniej zostały nabyte przez Spółkę, w celu przeniesienia na ostatecznego nabywcę kosztu usługi.

Skoro więc umowa zlecenie na usługę została zawarta pomiędzy Spółką a Wykonawcą, Spółka jako czynny podatnik podatku VAT, prawidłowo dokonała odsprzedaży tejże usługi wystawiając fakturę na ostatecznego nabywcę usługi, czyli Gminę na kwotę 1.380,00 zł netto doliczając do niej stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi wynagrodzenie (zapłatę), które dostawca towarów lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw.

Zauważyć należy, że ogólna zasada ustalania podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, jest w pełni zgodna z definicją podstawy opodatkowania zawartą w art. 73 Dyrektywy. Zmiana przepisów miała więc na celu dostosowanie regulacji krajowych do przepisów unijnych.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. I tak, stosownie do ww. przepisu, podstawa opodatkowania obejmuje:

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, opłaty i podobne należności z wyłączeniem podatku od wartości dodanej. Zgodnie z tym samym przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje dodatkowe koszty, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi dostawca obciąża nabywcę lub klienta. Państwa członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy. Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania.

Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Wskazać należy, że art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r. poz. 915) stanowi, że cena oznacza wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

Stosownie do treści art. 3 ust. 2 wskazanej wyżej ustawy, w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka ma zawartą umowę o zarządzanie zabudowanymi nieruchomościami będącymi własnością Gminy. W związku z realizacją niniejszej umowy, Spółka ponosi koszty/wydatki związane z zarządzanym mieniem komunalnym. Są to koszty remontów i bieżącej konserwacji, konserwacji anten zbiorczych, domofonów i wind oraz pozostałych konserwacji, koszty inwentaryzacji, ubezpieczeń, koszty utrzymania porządku i czystości, koszty utrzymania terenów zielonych i pozostałych terenów.

W dniu 2 czerwca 2014 r. Spółka zawarła umowę zlecenie z Wykonawcą na usługę dotyczącą pielęgnacji drzew. Zgodnie z umową, wynagrodzenie za wykonaną usługę wyniosło 1.380,00 zł brutto. Wykonawca wystawił na Spółkę fakturę na kwotę 1.380,00 zł brutto bez naliczonej kwoty podatku VAT, gdyż nie jest czynnym podatnikiem VAT.

Wobec tego, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT dokonano odsprzedaży tejże usługi (refakturowania) i przeniesiono koszt na ostatecznego nabywcę usługi, czyli na Gminę, traktując kwotę 1.380,00 zł jako netto i doliczając do niej stawkę podatku VAT właściwą dla danej usługi w wysokości 8%.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu obliczenia podstawy opodatkowania z tytułu odsprzedaży usługi dotyczącej pielęgnacji drzew.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, stwierdzić należy, że przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii, czy odsprzedaż usług uwzględnia podatek od towarów i usług, i stanowi kwotę brutto, czy nie uwzględnia podatku od towarów i usług i stanowi kwotę netto.

W tym miejscu należy przypomnieć, jak wynika z cytowanego wyżej art. 29a ust. 1 i ust. 6 pkt 1 ustawy, podstawą opodatkowania, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Wysokości kwoty należnej od nabywcy, czyli ceny sprzedaży, powyższy przepis, ani inne przepisy prawa podatkowego nie regulują. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, które regulują konsekwencje publicznoprawne dokonania sprzedaży towaru lub wyświadczenia usługi - nie mogą mieć wpływu na wysokość ceny ustalonej przez strony umowy cywilnej lub określonej w drodze decyzji. Regulują bowiem, co stanowi podstawę opodatkowania, ale nie mają i nie mogą mieć wpływu na sposób jej ustalenia.

W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowania decyzji, co do sposobu określenia należności (ceny - tj. czy powinna być ona uzgodniona w zawartej pomiędzy kontrahentami umowie jako wartość bez podatku VAT, tzw. cena netto, czy też wartość z podatkiem VAT, tzw. cena brutto) za sprzedawany towar, a wszelkie spory pomiędzy stronami transakcji w tym zakresie są rozstrzygane na gruncie prawa cywilnego, a nie podatkowego.

Należy jednakże zaznaczyć, że strony powinny ewentualnie sięgnąć do odpowiednich przepisów innych gałęzi prawa. Jeśli zatem zgodnie z odpowiednimi przepisami innych gałęzi prawa lub ustaleniami pomiędzy stronami dotyczącymi odpłatności za ww. usługi pielęgnacji drzew, Wnioskodawca otrzyma wyłącznie kwotę wskazaną we wniosku, która będzie jedyną kwotą należną Wnioskodawcy za wykonane czynności, to należy uznać, że jest to kwota należna z tytułu sprzedaży, czyli kwota obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy, którą dla ustalenia podstawy opodatkowania należy traktować jako kwotę brutto zawierającą podatek od towarów i usług.

Zatem, zgodnie z opisem sprawy, jeśli kwota 1.380,00 zł będąca wynagrodzeniem za wykonaną usługę stanowi jedyną zapłatę należną Wnioskodawcy z tytułu usługi pielęgnacji drzew wykonanej na rzecz Gminy, to należy ją uznać za podstawę opodatkowania po pomniejszeniu o kwotę należnego podatku od towarów i usług. Przyjąć zatem należy, że wartość ustalonej ceny za usługę stanowi kwotę brutto, zawierającą "w sobie" należny podatek od towarów i usług.

Jeśli natomiast zgodnie z odpowiednimi dokumentami czy uzgodnieniami pomiędzy stronami, określającymi warunki świadczenia usług oraz zasady ich zapłaty, wskazana we wniosku kwota 1.380,00 zł nie jest jedyną kwotą należną Wnioskodawcy z tytułu wykonanej usługi pielęgnacji drzew, i z dokumentów, przepisów czy też uzgodnień pomiędzy stronami wynika, że jest to kwota, do której należy doliczyć podatek VAT według właściwej stawki, to kwota ta będzie kwotą netto.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu obliczenia podstawy opodatkowania z tytułu odsprzedaży usługi dotyczącej pielęgnacji drzew. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie właściwej stawki podatku dla odsprzedaży usługi pielęgnacji drzew został załatwiony w dniu 24 grudnia 2014 r. postanowieniem o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPP1/443-835/14-4/TK.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.