ILPP1/443-815/09-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Uniwersytetu, przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie opodatkowania podatkiem VAT odpłatnego przekazania pracownikom biletów (pytanie 1), momentu powstania obowiązku podatkowego od dokonanej czynności (pytanie 2), prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z czynnością odpłatnego przekazania biletów (pytanie 4),

* nieprawidłowe - w zakresie sposobu udokumentowania czynności (pytanie 3).

W dniu 13 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowanie podatkiem VAT odpłatnego przekazania pracownikom biletów oraz momentu powstania obowiązku podatkowego od dokonanej czynności a także sposobu jej dokumentowania i prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z czynnością odpłatnego przekazania biletów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Uniwersytet zgodnie z obowiązującymi przepisami, tj. ustawą z dnia 4 marca 1994 r. o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych (tekst jedn. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.), zarządza środkami ZFŚS, zgodnie ze stosownym regulaminem. ZFŚS dofinansowuje wypoczynek pracowników i ich rodzin oraz udziela pożyczek mieszkaniowych oraz zapomóg losowych. Regulamin ZFŚS Uczelni nie przewiduje wydatków na finansowanie i współfinansowanie działalności kulturalnej na rzecz pracowników i emerytów. Do wykonywania czynności związanych z działalnością socjalną powołana została określona komórka, która oprócz obsługi w ww. zakresie zbiera również informacje o imprezach kulturalnych, ogłasza je, przyjmuje zapotrzebowanie na bilety, zakupuje bilety na imprezy i rozprowadza je wśród zainteresowanych, za pełną odpłatnością.

Dokumentem potwierdzającym zakup biletów na imprezy kulturalne takie jak np. kino, teatr, czy koncert, jest faktura VAT, wystawiona na Uniwersytet.

Bilety i karnety przekazywane są pracownikom i emerytom za odpłatnością po tej samej cenie co wartość brutto zakupionych biletów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie pracownikom za odpłatnością biletów na imprezy kulturalne, zakupionych przez Uczelnię podlega opodatkowaniu VAT. Obowiązek podatkowy z tytułu dokonanej sprzedaży powstaje z chwilą pobrania należnych od pracownika kwot, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia przekazania pracownikowi biletu (moment wystawienia faktury VAT), a w przypadku gdy faktura VAT nie zostanie wystawiona, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą przekazania pracownikowi biletu. Uniwersytet W w przypadku wystąpienia pracownika z takim żądaniem udokumentowuje powyższą sprzedaż fakturą VAT, a jeśli takie żądnie ze strony pracownika nie nastąpi, Uczelnia ma prawo udokumentować powyższą sprzedaż dokumentem wewnętrznym określanym jako "zbiorcza faktura wewnętrzna". Uczelnia będzie miała także obowiązek wykazania takich transakcji w rejestrze sprzedaży VAT i w składanej deklaracji VAT-7. W związku z dokonanym zakupem - w opinii Wnioskodawcy - ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na otrzymanych fakturach VAT dokumentujących zakup.

Ad. 1.

Zdaniem Zainteresowanego przekazanie pracownikom za odpłatnością biletów zakupionych przez Uczelnię podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, "przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)".

Wobec powyższego w przypadku zakupu biletów we własnym imieniu, co potwierdza otrzymana faktura VAT, na której jako nabywca widnieje Uniwersytet W i dalszej ich sprzedaży na rzecz pracowników, czynność taka będzie stanowiła dla Uczelni świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT. Nie ma przy tym znaczenia - jak twierdzi Zainteresowany, iż Uniwersytet dokonał zakupu tych biletów ze środków Uczelni, ani też fakt, iż w przypadku zwrotu przez pracownika na rzecz Uczelni całkowitej ceny biletu, czynność taka stanowi w istocie - z ekonomicznego punktu widzenia - zwrot poniesionych przez Uniwersytet kosztów zakupu biletu. W takim wypadku należy bowiem dla potrzeb podatku VAT uznać, iż Uniwersytet nabył, a następnie sam świadczył te usługi.

Stanowisko takie jest zbieżne z interpretacją w indywidualnej sprawie Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 13 lutego 2009 r., sygn. ITPP2/443-1009/08/AW. Jak wskazano w ww. piśmie "w praktyce obrotu gospodarczego dopuszcza się sytuacje, w których beneficjentem świadczenia jest inny podmiot niż ten, który jest bezpośrednio obciążony przez wykonawcę usługi, bądź dostawcę towaru. Tego typu zdarzenie gospodarcze nie jest zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego. Zatem oceny w zakresie obowiązków podatkowych należy dokonywać poprzez brzmienie ww. regulacji art. 8 ust. 1, co powoduje, iż istotnym jest ustalenie, czy w konkretnym stanie faktycznym mamy do czynienia z odsprzedażą efektu usługi wykonanej za pośrednictwem osoby trzeciej". W powołanej interpretacji wskazano również, iż "w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do tej ustawy, nie ma uregulowania zagadnienia odsprzedaży usługi, tzw. refakturowania. W tej sytuacji odwołać się należy do postanowień Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347/1), gdzie zgodnie z zapisem art. 28 ww. Dyrektywy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Przepis ten reguluje zatem takie sytuacje, kiedy podatnik działając we własnym imieniu zawiera umowę, na podstawie której zobowiązuje się do zrealizowania pewnego świadczenia, jednak faktycznie świadczenie to realizowane jest przez podmiot trzeci. W takim przypadku, gdy podatnik kupuje usługę, a następnie odsprzedaje ją kontrahentowi w stanie tzw. nieprzetworzonym, uznaje się za podatnika, podmiot który taką usługę świadczy".

Wobec tego w omawianym przypadku Uczelnia najpierw występuje jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tych samych usług, gdyż przeniesienie kosztów na pracowników nie może być potraktowane inaczej niż, jako świadczenie usług w tym zakresie. W konsekwencji na Uniwersytecie będzie ciążyć obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu przekazania biletów pracownikom za odpłatnością.

Ad. 2.

Zdaniem Uniwersytetu obowiązek podatkowy z tytułu dokonanej sprzedaży - przekazania pracownikom za odpłatnością zakupionych biletów - powstaje na zasadach ogólnych, tj. z chwilą pobrania należnych od pracownika kwot, a w przypadku gdy płatność dokonywana jest po dokonanej dostawie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia przekazania pracownikom biletu (z chwilą wystawienia faktury VAT), a w przypadku gdy faktura VAT nie zostanie wystawiona, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą przekazania pracownikom biletu. Wnioskodawca powołuje tu art. 19 ust. 1, ust. 4 oraz ust. 11 ustawy o VAT.

Ad. 3.

W przedmiocie udokumentowania przekazania za odpłatnością zakupionych biletów przez Uczelnię Zainteresowany wskazuje, iż w przypadku wystąpienia pracownika z taki żądaniem udokumentuje on powyższą sprzedaż fakturą VAT, a jeśli takie żądnie ze strony pracownika nie nastąpi, Uczelnia ma prawo udokumentować powyższą sprzedaż dokumentem wewnętrznym określanym jako "zbiorcza faktura wewnętrzna" oraz obowiązek jej wykazania w rejestrze sprzedaży i składanej deklaracji VAT-7. Wnioskodawca powołuje tu art. 106 ust. 1 i ust. 4 ustawy o VAT.

Zainteresowany argumentuje, iż z przepisów powyższych wynika, iż przekazując na rzecz pracowników zakupione bilety za odpłatnością, Uczelnia ma obowiązek wystawienia faktury VAT wyłącznie w sytuacji gdy pracownik wystąpi z takim żądaniem. Ponadto z uwagi na fakt, iż Uniwersytet nie ma obowiązku dokumentowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych przy pomocy kas rejestrujących - zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, co wynika z regulacji nie będących przedmiotem zapytania - oraz braku szczególnych regulacji prawnych wskazujących na inny sposób dokumentowania czynności, Uniwersytet może je potwierdzać dla potrzeb VAT dokumentem wewnętrznym określanym jako "zbiorcza faktura wewnętrzna", zawierającym dane dotyczące wszystkich tego rodzaju transakcji przeprowadzonych w jednym okresie rozliczeniowym, z uwzględnieniem innych elementów wymaganych przepisami prawa podatkowego dla faktur VAT. Takich jak kwota netto, stawka podatku, kwota VAT należnego oraz kwota brutto. Jednocześnie Wnioskodawca ma obowiązek wykazania tych transakcji w rejestrze sprzedaży VAT oraz w składanej deklaracji VAT-7.

Ad. 4.

Wnioskodawca jest zdania, iż czynność przekazania pracownikom za odpłatnością zakupionych biletów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT co zostało wykazane wyżej - w konsekwencji Uniwersytet ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy ich zakupie, tj. na otrzymanych fakturach VAT na zasadach ogólnych. Uniwersytet nie miałby prawa do obniżenia podatku należnego wyłącznie w przypadku gdyby czynność taka była opodatkowana stawką "zwolnione", podatek naliczony dotyczyłby zakupu rodzajowo wyłączonego w przepisach podatkowych z możliwości odliczenia, ewentualnie z uwagi na niespełnienie warunków formalnych przewidzianych w przepisach regulujących ten podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie opodatkowania podatkiem VAT odpłatnego przekazania pracownikom biletów (pytanie 1), momentu powstania obowiązku podatkowego od dokonanej czynności (pytanie 2), prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z czynnością odpłatnego przekazania biletów (pytanie 4),

* nieprawidłowe - w zakresie sposobu udokumentowania czynności (pytanie 3).

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak stanowi art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2). W dorobku orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. W tym miejscu należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Reasumując, dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

W myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jak stanowi art. 30 ust. 3 ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

W przedmiotowej sprawie podmioty - o których mowa we wniosku - dokonały w sposób dorozumiany czynności prawnej skutkującej - na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - świadczeniem usługi. Przesądza o tym dokonanie pomiędzy dwiema stronami czynności (transakcji poprzedzonej porozumieniem co do przedmiotu usługi), a w szczególności sposób rozliczenia się podmiotów. Ten z kolei w dokonywanej przez Wnioskodawcę postaci wskazuje na całkowite pokrycie dokonanych uprzednio wydatków przez podmioty rzeczywiście korzystające z usługi. Wnioskodawca niejako odzyskuje jedynie uprzednio poniesione nakłady nie powiększając kosztu o jakiekolwiek dodatkowe należności w postaci marży.

Powyższą sytuację reguluje nie tylko powołany art. 30 ust. 3 ustawy, ale także art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006, Nr 347/1 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem, w przypadku kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi. Powołana regulacja dotyczy sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie "w stanie nieprzetworzonym" odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi. Celem takiej czynności winno być przeniesienie poniesionych kosztów na podmiot, który z danych usług faktycznie korzysta.

Ze stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zarządza środkami ZFŚS zgodnie ze stosownym regulaminem. Z funduszu dofinansowywany jest wypoczynek pracowników i ich rodzin oraz udzielane są pożyczki mieszkaniowe i zapomogi losowe. Regulamin ZFŚS Uczelni nie przewiduje wydatków na finansowanie i współfinansowanie działalności kulturalnej na rzecz pracowników i emerytów. Powołana do wykonywania działalności socjalnej komórka oprócz obsługi w ww. zakresie zbiera również informacje o imprezach kulturalnych, ogłasza je, przyjmuje zapotrzebowanie na bilety, zakupuje bilety na imprezy i rozprowadza je pośród zainteresowanych, za pełną odpłatnością. Dokumentem potwierdzającym zakup biletów na imprezy kulturalne takie jak np. kino, teatr, koncert jest faktura VAT, wystawiona na Uniwersytet Wrocławski. Bilety i karnety przekazywane są pracownikom i emerytom za odpłatnością po tej samej cenie co wartość brutto zakupionych biletów.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz stan faktyczny sprawy wskazać należy, iż przekazywanie biletów i karnetów pracownikom i emerytom za pełną odpłatnością jest czynnością, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podstawą opodatkowania - stosownie do treści art. 30 ust. 3 - będzie kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Ad. 2.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jak wynika z ust. 4 powołanego przepisu, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Ponadto - stosownie do treści ust. 11 - jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Odnosząc powyższe regulacje do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego sprawy wyjaśnić należy, iż moment powstania obowiązku podatkowego - w związku z przekazaniem biletów i karnetów pracownikom i emerytom - generalnie wiąże się z terminem wykonania tej usługi. Oznacza to, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania biletu pracownikowi lub z chwilą wystawienia faktury nie później niż w 7 dniu po wydaniu biletu. W tym miejscu należy jednak wskazać, że jeżeli przed wydaniem biletu pobrano od pracowników i emerytów przedpłatę (zaliczkę, zadatek, ratę) na poczet ceny biletów, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania.

Ad. 3.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. W myśl ust. 4 powołanego przepisu, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Stosownie do treści art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Odnosząc powyższe regulacje do przedstawionej we wniosku sytuacji wyjaśnić należy, iż generalnie Wnioskodawca obowiązany jest dokumentować sprzedaż fakturami VAT. Jeżeli jednak odbiorcami przedmiotowej usługi będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, obowiązek wystawienia faktury powstanie dopiero po złożeniu przez takie osoby stosownego żądania. W przedmiotowej sprawie brak jest natomiast podstaw do zastosowania - przy dokumentowaniu przekazania biletów i karnetów pracownikom i emerytom za pełną odpłatnością - faktury wewnętrznej, o której mowa w art. 106 ust. 7 ustawy o VAT. Powyższe wynika z faktu, iż powołany przepis wyraźnie określa w jakich sytuacjach należy wystawić fakturę wewnętrzną. Z przepisu tego wynika, iż fakturą wewnętrzną dokumentuje się czynności określone w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a te w sprawie nie występują, bowiem przekazanie przedmiotowych biletów i karnetów następuje za całkowitą odpłatnością, która stanowi dla Wnioskodawcy wynagrodzenie.

Wskazać jednak należy, iż przepisy dotyczące podatku od towarów i usług - w sytuacji gdy nie ma obowiązku wystawienia faktury VAT i ewidencjonowania czynności przy zastosowaniu kasy fiskalnej - nie zawierają unormowań regulujących zasady dokumentowania ww. czynności. Zatem Wnioskodawca może powyższą czynność udokumentować za pomocą innego dokumentu zawierającego elementy faktury wewnętrznej stosując inne niż przewidziane w art. 106 ust. 7 ustawy o VAT nazewnictwo.

Ad. 4.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Mając na względzie powyższe oraz stan faktyczny sprawy wyjaśnić należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z przekazaniem biletów i karnetów pracownikom i emerytom. Powyższe wynika z faktu, iż dokonane zakupy związane są z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT Wnioskodawcy. Skutkiem czego Zainteresowany wypełnił obligatoryjną przesłankę umożliwiającą skorzystanie z prawa do odliczenia.

Reasumując, przekazywanie biletów i karnetów pracownikom za pełną odpłatnością jest czynnością, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, moment powstania obowiązku podatkowego wiąże się z terminem wykonania tej usługi na rzecz pracowników lub z chwilą wystawienia faktury nie później niż w 7 dniu od dnia wykonania usługi, czyli od wydania biletu chyba, że wcześniej Wnioskodawca otrzymał przedpłatę na poczet zakupu biletów. W przypadku gdy odbiorcą usługi są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, obowiązek wystawienia faktury powstanie dopiero po złożeniu przez takie osoby stosownego żądania. Brak jest natomiast podstaw do dokumentowania tych czynności fakturami wewnętrznymi. Nadto, nabycie powyższych usług wiąże się z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy, skutkiem czego Zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.