ILPP1/443-804/08-4/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2008 r. (data wpływu 25 sierpnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 listopada 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 listopada 2008 r. o wskazanie, czy zapytanie dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, czy zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Gmina, jest właścicielem gruntu, na którym dzierżawca wybudował murowany garaż. W roku 2008 Gmina oddała dzierżawcy grunt pod garażem w użytkowanie wieczyste.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy oddając w użytkowanie wieczyste grunt pod murowanym garażem byłemu dzierżawcy, który jest właścicielem tego garażu należy zastosować podstawową stawkę podatku w wysokości 22%, czy też można zastosować zwolnienie od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustanowienie prawa użytkowania wieczystego gruntu pod garażem należy opodatkować 22% stawką podatku VAT. Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. akt l FPS 1/06 oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu jest dostawą towarów, a nie świadczeniem usług. Ponadto Zainteresowany uważa, że nie podlega opodatkowaniu jedynie oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu przed dniem 1 maja 2004. Gmina zaś oddała grunt w użytkowanie wieczyste w roku 2008. Art. 7 ust. 1 w nawiązaniu do art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że poprzez dostawę towaru, a tym samym oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu dochodzi do przeniesienia prawa własności i nabywający ma prawo rozporządzać nim jak właściciel, a każda dostawa towarów podlega opodatkowaniu. Wobec powyższego ustanowienie prawa użytkowania wieczystego gruntu powinno zostać opodatkowane stawką podatku w wysokości 22%. W ocenie Wnioskodawcy zgodnie z art. 43 ustawy o VAT nie można oddania w użytkowanie wieczyste potraktować jako towaru używanego, ponieważ garaż nie stanowi własności Gminy tylko grunt, na którym przedmiotowy garaż jest posadowiony, co wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Czynność oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nie została przez ustawodawcę literalnie sklasyfikowana jako dostawa towaru lub świadczenie usługi.

Mając na względzie szerokie ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru (zawarta w cyt. wyżej art. 2 pkt 6) obejmuje grunty, należy stwierdzić, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę o której mowa w art. 7 ust. 1 ww. ustawy. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi bowiem do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel.

Również Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uchwałą składu siedmiu sędziów z dnia 8 stycznia 2007 r., sygn. akt I FPS 1/06 opowiedział się za stanowiskiem, że oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów.

Konsekwencją powyższego stanowiska jest, że jeżeli oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste nastąpiło przed dniem 1 maja 2004 r., tj. przed tym dniem, zgodnie z art. 27 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.), dokonano wpisu prawa użytkowania wieczystego w księdze wieczystej na podstawie zawartej w formie aktu notarialnego umowy o ustanowieniu tego prawa, wówczas czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zasadą jest bowiem, że przy dostawie towarów i świadczeniu usług, w myśl art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi (z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1), a jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Ustanowienie użytkowania wieczystego przed dniem 1 maja 2004 r., zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, tym samym opłata dotycząca czynności niepodlegającej opodatkowaniu nie może być objęta podatkiem od towarów i usług po wejściu w życie nowej regulacji prawnej.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że na gruncie będącym własnością Wnioskodawcy dzierżawca wybudował garaż. W roku 2008 Gmina oddała dzierżawcy ww. grunt w użytkowanie wieczyste. Przedmiotem transakcji nie było przeniesienie własności garażu bowiem - jak stwierdził Wnioskodawca - stanowi on własność dzierżawcy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 22%.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu. W kwestii dotyczącej stawki podatku dla dostawy nieruchomości zabudowanej, w dniu 19 listopada 2008 r. została wydana odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP1/443-804/08-3/KG.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.