ILPP1/443-788/14-4/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2014 r. (data wpływu 3 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2014 r. (data wpływu 27 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z ulgi na złe długi na mocy art. 89a w kontekście związku, o którym mowa w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 3 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z ulgi na złe długi na mocy art. 89a w kontekście związku, o którym mowa w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniu 27 listopada 2014 r. poprzez sprostowanie nazwy Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej udziela licencji na rzecz polskiej spółki powiązanej, będącej czynnym podatnikiem VAT (dalej: Nabywca), pobierając z tego tytułu opłatę licencyjną w kolejnych okresach rozliczeniowych. Pomiędzy Spółką a Nabywcą istnieją powiązania kapitałowe, o których mowa w art. 32 ust. 2 i ust. 4 ustawy o VAT. Niemniej jednak opisane powiązania nie wpływają na ustalanie wysokości wynagrodzenia z tytułu udzielonej licencji pomiędzy stronami, gdyż wynagrodzenie to, przy zastosowaniu warunków rynkowych, ustalone zostało m.in. w oparciu o analizę cen przeprowadzoną przez niezależnego rzeczoznawcę. Z tytułu udzielenia przedmiotowej licencji udzielanej na rzecz Nabywcy Spółka wystawia faktury, rozlicza podatek należny oraz deklaruje wartość sprzedaży w deklaracjach VAT. Spółka w analizowanym zakresie korzysta z pełnego prawa do odliczenia VAT. Nabywca ma również pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z wystawionych przez Spółkę faktur.

Zdarzyć się mogą jednak przypadki, że Nabywca nie reguluje terminowo należności względem Spółki z tytułu udzielenia licencji. Opóźnienia we wspomnianych płatnościach mogą przekroczyć 150 dni licząc od określonego na fakturze lub w umowie terminu płatności. W takich przypadkach Nabywca zobowiązany jest dokonać korekty podatku naliczonego odliczonego uprzednio z faktury wystawionej przez Spółkę - stosownie do postanowień art. 89b ust. 1 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższy stan sprawy, Spółka rozważa możliwość skorzystania z ulgi na złe długi przewidzianej w art. 89a ustawy o VAT w przypadku, gdy Nabywca nie dokona płatności opłaty licencyjnej należnej Spółce w ciągu 150 dni licząc od określonego na fakturze (lub w umowie) terminu płatności. Spełnione są przy tym warunki wskazane w art. 89a ust. 2 ustawy o VAT, tj.:

* Nabywca jest czynnym podatnikiem podatku VAT na moment dokonania korekty, o której mowa powyżej i był nim również na moment dokonania transakcji udokumentowanej fakturą, która nie została opłacona przez Nabywcę w terminie 150 dni,

* Nabywca nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub likwidacyjnego i nie znajdował się w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji na moment dokonania transakcji udokumentowanej fakturą, która nie została opłacona przez Nabywcę w terminie 150 dni,

* od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły dwa lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,

* wierzytelności nie zostały przez Spółkę zbyte w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie sprawy istnienie pomiędzy Wnioskodawcą a Nabywcą powiązań kapitałowych wskazanych w art. 32 ust. 2 i ust. 4 ustawy o VAT wyłącza możliwość skorzystania przez Spółkę z ulgi na złe długi - na podstawie art. 89a ustawy o VAT - w sytuacji, kiedy powiązania te nie miały wpływu na ustalenie wynagrodzenia z tytułu świadczenia przez Spółkę usług (licencji) na rzecz Nabywcy (dodatkowo uwzględniając fakt, że Nabywca ma pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z wystawionych przez Spółkę faktur).

Zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowany ma prawo skorzystać z ulgi na złe długi, o której mowa w art. 89a ustawy o VAT, również gdy pomiędzy nim a Nabywcą istnieją powiązania kapitałowe, o których mowa w art. 32 ust. 2 i ust. 4 ustawy o VAT, gdyż powiązania te nie mają wpływu na wysokość wynagrodzenia z tytułu świadczenia przez Spółkę usług (udzielenia licencji) na rzecz Nabywcy. Dodatkowym argumentem w tym przypadku jest fakt, że Nabywca ma pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z wystawionych przez Spółkę faktur.

1.

Zasady rozliczenia podatku VAT w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności (tzw. ulga na złe długi) zostały określone w przepisach art. 89a i 89b ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Stosownie do art. 89a ust. 1a ustawy o VAT, nieściągalność uznaje się za uprawdopodobnioną, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Zgodnie z art. 89a ust. 3 ustawy o VAT, podatnik może dokonać stosownej korekty w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona oraz gdy spełnione zostaną warunki szczegółowo wymienione w art. 89a ust. 2 ustawy o VAT, tj.:

W przypadku spełnienia powyższych przesłanek wierzyciel ma co do zasady prawo do obniżenia podatku VAT należnego, zadeklarowanego uprzednio z tytułu transakcji, w stosunku do której nie otrzymał zapłaty. W celu zaś zachowania neutralności podatku VAT, podobna regulacja zawarta w art. 86b ust. 1-5 ustawy o VAT obliguje dłużnika, aby w tym samym czasie dokonał korekty podatku naliczonego wynikającego z nieuregulowanej należności.

Przy czym, stosownie do art. 89a ust. 7 ustawy o VAT, wskazanych powyżej zasad dotyczących prawa wierzyciela do dokonania korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego, zgodnie z przepisami art. 89a ust. 1-5 ustawy o VAT, nie stosuje się jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT.

2.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku, gdy wynagrodzenie jest:

Stosownie zaś do postanowień art. 32 ust. 2 i 4 ustawy o VAT, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów. Przez powiązania rodzinne, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia. Natomiast, przez powiązania kapitałowe rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

3.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, samo istnienie powiązań kapitałowych zdefiniowanych w art. 32 ust. 2 i ust. 4 ustawy o VAT nie przesądza o braku możliwości dokonania przez wierzyciela korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego, o której mowa w art. 89a ustawy o VAT. Jak bowiem wynika z art. 32 ust. 2 ustawy o VAT, badanie istnienia powiązań pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem powinno być dokonywane z uwzględnieniem okoliczności, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy o VAT (tekst jedn.: powiązania pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem musiałyby mieć wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług).

Wnioskodawca dodatkowo wskazuje, że odmienna interpretacja art. 89a ust. 7 ustawy o VAT w związku z art. 32 ustawy o VAT (zakładająca, że bez względu na zachowanie warunków rynkowych pomiędzy podmiotami powiązanymi, wierzyciel nie mógłby skorzystać z "ulgi na złe długi") prowadziłaby niewątpliwie do naruszenia fundamentalnej zasady podatku VAT jaką jest zasada neutralności. Brak jest bowiem w przepisach ustawy o VAT analogicznego wyłączenia po stronie dłużnika co do obowiązku korekty podatku naliczonego, jeśli między wierzycielem a dłużnikiem istnieją powiązania wskazane w art. 32 ustawy o VAT (w szczególności art. 89b ustawy o VAT nie zawiera takiego wyłączenia).

W konsekwencji, przyjęcie podejścia odmiennego od prezentowanego przez Spółkę powyżej mogłoby prowadzić do sytuacji, w której mimo zachowania rynkowych warunków transakcji (tekst jedn.: braku wpływu powiązań istniejących między dostawcą a nabywcą na wysokość wynagrodzenia przyjętego w danej transakcji), dłużnik byłby zobowiązany do korekty odliczenia VAT w przypadku braku zapłaty zobowiązania do końca okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od terminu płatności, tymczasem jego wierzyciel będący podmiotem powiązanym byłby pozbawiony prawa do obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku VAT. Zdaniem Spółki, taka "dysproporcja" godziłaby w zasadę neutralności VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe i zważywszy, że związek pomiędzy Wnioskodawcą i Nabywcą nie miał wpływu na ustalenie wynagrodzenia z tytułu udzielenia licencji, a stosowane ceny były cenami rynkowymi (opartymi o wycenę niezależnego rzeczoznawcy) oraz, że nie zaistniały przesłanki negatywne (warunkujące stosowanie ulgi na złe długi), o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1-3 ustawy o VAT, zdaniem Spółki, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorygowania podatku należnego, na podstawie art. 89a ustawy o VAT, w przypadkach opisanych w stanie sprawy (na zasadach przewidzianych w art. 89a ust. 1, ust. 1a i ust. 2 ustawy o VAT).

W przedstawionym stanie sprawy, Spółce przysługuje bowiem pełne prawo do odliczenia VAT w analizowanym zakresie, podobnie Nabywca ma pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z wystawionych przez Spółkę faktur, co efektywnie wyklucza zastosowanie samego art. 32 ustawy o VAT do transakcji zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą i Nabywcą.

4.

Wnioskodawca podkreśla, że podobne stanowisko do zaprezentowanego przez Spółkę zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 19 marca 2014 r., sygn. IBPP2/443-1197/13/BW, w której wskazał, że: "Mając na względzie przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że skoro zachodzące w przedmiotowej sprawie pomiędzy Wnioskodawcą a dłużnikami powiązania nie mają wpływu na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostaw towarów i usług, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorygowania podatku należnego, na podstawie art. 89a ustawy, oczywiście przy spełnieniu wszystkich warunków, o których mowa w art. 89a ust. 2 ustawy o VAT".

Wnioskodawca podkreśla, że przywołane powyżej wnioski znalazły odzwierciedlenie również w innych interpretacjach indywidualnych, co świadczy o ugruntowaniu się linii interpretacyjnej w tym zakresie, przykładowo:

* w interpretacji indywidualnej z dnia 30 grudnia 2013 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP2/443-940/13/IK,

* w interpretacji indywidualnej z dnia 31 lipca 2013 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP2/443-375/13/AMP,

* w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lipca 2013 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP2/443-333/13/AMP,

* w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lipca 2013 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP2/443-334/13/BW,

* w interpretacji indywidualnej z dnia 26 czerwca 2013 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPP1/443-232/13-4/MG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

Przepis art. 89a ust. 3 ustawy stanowi, że korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

Jak wynika z zapisu art. 89a ust. 5 ustawy, wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Zgodnie z treścią art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z art. 99 ust. 1 ww. ustawy wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z powyższego wynika zatem, że wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Oznacza to, że wierzyciel o ile zechce dokonać korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres, w którym upłynął 150. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze. Przy czym składając korektę tej deklaracji musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty. Natomiast, stosownie do art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - Sp. z o.o. jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany udziela licencji na rzecz polskiej spółki powiązanej, będącej czynnym podatnikiem VAT, pobierając z tego tytułu opłatę licencyjną w kolejnych okresach rozliczeniowych. Pomiędzy Spółką a Nabywcą istnieją powiązania kapitałowe, o których mowa w art. 32 ust. 2 i 4 ustawy. Niemniej jednak opisane powiązania nie wpływają na ustalanie wysokości wynagrodzenia z tytułu udzielonej licencji pomiędzy stronami, gdyż wynagrodzenie to, przy zastosowaniu warunków rynkowych, ustalone zostało m.in. w oparciu o analizę cen przeprowadzoną przez niezależnego rzeczoznawcę. Z tytułu udzielenia przedmiotowej licencji udzielanej na rzecz Nabywcy Spółka wystawia faktury, rozlicza podatek należny oraz deklaruje wartość sprzedaży w deklaracjach VAT. Spółka w analizowanym zakresie korzysta z pełnego prawa do odliczenia VAT. Nabywca ma również pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z wystawionych przez Spółkę faktur. Zdarzyć się mogą jednak przypadki, że Nabywca nie reguluje terminowo należności względem Spółki z tytułu udzielenia licencji. Opóźnienia we wspomnianych płatnościach mogą przekroczyć 150 dni licząc od określonego na fakturze lub w umowie terminu płatności. W takich przypadkach Nabywca zobowiązany jest dokonać korekty podatku naliczonego odliczonego uprzednio z faktury wystawionej przez Spółkę stosownie do postanowień art. 89b ust. 1 ustawy o VAT. Spółka rozważa możliwość skorzystania z ulgi na złe długi przewidzianej w art. 89a ustawy w przypadku, gdy Nabywca nie dokona płatności opłaty licencyjnej należnej Spółce w ciągu 150 dni licząc od określonego na fakturze (lub w umowie) terminu płatności. Spełnione są przy tym warunki wskazane w art. 89a ust. 2 ustawy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy istnienie pomiędzy Wnioskodawcą a Nabywcą powiązań kapitałowych wskazanych w art. 32 ust. 2 i ust. 4 ustawy wyłącza możliwość skorzystania przez Spółkę z ulgi na złe długi - na podstawie art. 89a ustawy o VAT - w sytuacji, kiedy powiązania te nie miały wpływu na ustalenie wynagrodzenia z tytułu świadczenia przez Spółkę usług (licencji) na rzecz Nabywcy (dodatkowo uwzględniając fakt, że Nabywca ma pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z wystawionych przez Spółkę faktur).

Wnioskodawca wyjaśnił przy tym, że w odniesieniu do wierzytelności, o których mowa we wniosku są spełnione wszystkie warunki przewidziane przepisem art. 89a ust. 2 ustawy.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy na wstępie wskazać, że zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Z kolei, przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia (art. 32 ust. 3 ustawy).

Natomiast przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2 - w świetle art. 32 ust. 4 ustawy - rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Należy w tym miejscu także wskazać, że zgodnie z art. 32 ust. 5 ustawy, przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy - Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej miedzy podmiotami powiązanymi.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy niewątpliwie wynika, że w przedmiotowej sprawie zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy.

Badanie istnienia powiązań pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem powinno być dokonywane z uwzględnieniem okoliczności, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy. Bowiem samo istnienie powiązań nie przesądza o braku możliwości dokonania korekty przez wierzyciela. Dodatkowo muszą być spełnione przesłanki wskazane w art. 32 ust. 1 tej ustawy - czyli powiązania takie musiałyby mieć wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług.

Zgodnie bowiem z art. 32 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

#8722; organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Zauważa się, że w przedmiotowej sprawie - jak wskazał Wnioskodawca - opisane we wniosku powiązania nie wpływają na ustalanie wysokości wynagrodzenia z tytułu udzielonej licencji pomiędzy stronami, gdyż wynagrodzenie to, przy zastosowaniu warunków rynkowych, ustalone zostało m.in. w oparciu o analizę cen przeprowadzoną przez niezależnego rzeczoznawcę.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan sprawy stwierdzić należy, że skoro zachodzący w przedmiotowej sprawie pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką powiązaną (dłużnikiem) związek nie będzie miał wpływu na ustalenie wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług (licencji), to Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorygowania podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy, oczywiście przy spełnieniu wszystkich warunków, o których mowa w art. 89a ust. 2 i ust. 3 ustawy.

Tut. Organ zauważa, że w nin. interpretacji nie rozstrzygano kwestii dotyczącej ustalenia, czy w sprawie będącej przedmiotem zapytania zostały spełnione warunki do skorzystania z ulgi na złe długi, określone przepisem art. 89a ust. 2 i ust. 3 ustawy, gdyż nie było to przedmiotem zapytania. Przedstawione w tym zakresie okoliczności sprawy przyjęto jako element przedstawionego we wniosku opisu sprawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.