ILPP1/443-784/11-4/KG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-784/11-4/KG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 25 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca 2011 r. (data wpływu 26 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług kształcenia zawodowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług kształcenia zawodowego. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 lipca 2011 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik nie jest objęty systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowywania. Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, m.in. świadczy usługi kształcenia zawodowego w formie szkoleń jedno-i wielodniowych, kursów, konferencji, sympozjów, itp. Świadczone usługi kształcenia zawodowego Wnioskodawca wykonuje m.in. na zamówienie jednostek sektora finansów publicznych takich jak:

* jednostki samorządu terytorialnego (samorządowe województwa, powiaty, miasta na prawach powiatu, gminy),

* Samodzielne Publiczne Zakłady Opieki Zdrowotnej,

* jednostki Państwowej Inspekcji Sanitarnej,

* organy administracji rządowej (ministerstwa, urzędy centralne).

Gospodarka finansowa tych jednostek podlega dyscyplinie finansów publicznych zawartej w regulacjach ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych.

Oferta tematyczna szkoleń dla jednostek sektora finansów publicznych obejmuje:

* aktualne przepisy prawne regulujące funkcjonowanie tych jednostek,

* zamówienia publiczne,

* gospodarka finansowa i kontrola zarządcza w jednostkach,

* procedury sprawowania nadzoru i kontroli nad jednostkami podległymi,

* procedury postępowania administracyjnego,

* systemy zarządzania zgodne z wymaganiami międzynarodowych norm ISO i innych,

* zarządzanie personelem w jednostce,

* restrukturyzacja i przekształcenia jednostek, itp.

Jeżeli uczestnikami szkoleń są wyłącznie uczestniczy jednej jednostki sektora finansów publicznych - organizowane jest tzw. "szkolenie zamknięte", natomiast jeżeli uczestnikami szkoleń są uczestnicy z wielu jednostek (w tym spoza sektora finansów publicznych) - organizowane jest "szkolenie otwarte".

Odpłatność za uczestnictwo w szkoleniu pokrywana jest, na podstawie złożonej oferty i zawartej umowy, przez jednostkę zamawiającą lub kierującą na szkolenie.

Od dnia 1 stycznia 2011 r., podatnik z ostrożności, za usługi kształcenia zawodowego wystawia faktury z 23% stawka podatku od towarów i usług, jednakże w świetle zapisów art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy nabrał wątpliwości czy postępuje słusznie.

Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że prowadzi dokumentację ww. szkoleń, począwszy od listy uczestników, zwartych umów o finansowanie, list obecności, list wykładowców, programów zajęć na poszczególnych zjazdach, Az po listę uczestników kończących cykl szkoleniowy. Na zakończenie szkolenia każdy uczestnik otrzymuje "certyfikat" potwierdzający ukończenie tegoż szkolenia.

W piśmie z dnia 21 lipca 2011 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku Wnioskodawca wskazał co następuje:

1.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2.

Świadczone przez podatnika szkolenia są usługami szkolenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

3.

Szkolenie te służą zdobywaniu wiedzy i jej doskonaleniu do wykonywania określonych zawodów, niezbędnych w prawidłowym funkcjonowaniu jednostek sektora finansów publicznych.

4.

Usługi te nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

5.

Podatnik nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

6.

Świadczone przez Zainteresowanego usługi nie są finansowane podatnikowi jako szkolącemu ze środków publicznych, tzn. podatnik nie otrzymuje na zorganizowanie szkoleń żadnej dotacji, ani w części, ze środków publicznych.

7.

Prowadzone przez podatnika szkolenia, organizowane dla pracowników jednostek sektora finansów publicznych, a także dla pracowników podmiotów spoza tego sektora, są finansowane nabywcy tych usług następująco:

a.

pracownicy sektora finansów publicznych - szkolenia są finansowane nabywcy w całości ze środków publicznych na potwierdzenie tegoż sposobu finansowania podatnik otrzymuje oświadczenia zlecających jednostek sektora finansów publicznych, potwierdzające ten takt; udział tych środków wynosi 100%,

b.

pracownicy podmiotów spoza sektora finansów publicznych (tzw. podmiotów komercyjnych) - szkolenia nie są finansowane nabywcom tych usług ze środków publicznych.

8.

Uczestnikami szkoleń są albo tylko pracownicy jednostek sektora finansów publicznych albo skład jest mieszany, tj. uczestnikami są takie pracownicy podmiotów komercyjnych. Podatnikowi jest trudno z góry przewidzieć jaki będzie procentowy skład uczestników na danym szkoleniu (z reguły do tej pory udział pracowników jednostek sektora finansów publicznych wahał się w granicach 70% -100%).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy usługi kształcenia zawodowego, świadczone przez podatnika w formie "szkoleń zamkniętych" dla uczestników wywodzących się tylko z jednostek sektora finansów publicznych, wyczerpują wymogi art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług i podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Czy na udokumentowanie źródła finansowania powinno być złożone przez jednostkę sektora finansów publicznych dodatkowe zaświadczenie w formie pisemnej, że zapłata za te usługi następuje w całości ze środków publicznych.

2.

Czy usługi kształcenia zawodowego, świadczone przez podatnika dla uczestników skierowanych przez jednostki sektora finansów publicznych na szkolenia otwarte i finansowane - według oświadczeń składanych w formie pisemnej przez jednostki sektora finansów publicznych - w całości ze środków publicznych, wyczerpują wymogi art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług i podlegają zwolnieniu od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi kształcenia zawodowego, świadczone przez podatnika dla uczestników wywodzących się tylko z sektora finansów publicznych, wyczerpują wymogi art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług i podlegają zwolnieniu od podatku.

W piśmie z dnia 21 lipca 2011 r. Wnioskodawca stwierdził ponadto, że szkolenia organizowane dla pracowników jednostek sektora finansów publicznych należy traktować jako kształcenie zawodowe finansowane w całości ze środków publicznych. Szkolenia tego typu są niezbędnym elementem ustawicznego podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników. Potwierdza to między innymi fakt, iż np. ustawa o pracownikach samorządowych wprowadziła obowiązek stałego podnoszenia umiejętności i kwalifikacji zawodowych i jednocześnie zobowiązała pracodawców do uwzględnienia w planach finansowych środków przeznaczonych na ten cel. Szkolenia organizowane przez podatnika realizują zadania permanentnego rozwoju pracownika samorządowego oraz innych pracowników jednostek sektora finansów publicznych. W związku z powyższym za zrealizowane szkolenie na rzecz pracowników podmiotu, który nie jest jednostką sektora finansów publicznych, w wystawianej fakturze VAT należy zastosować aktualnie obowiązującą stawkę podatku VAT, tj. w roku 2011 stawkę 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak wynika z regulacji art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenosząc uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem "pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika" (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

2.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

nbspnbsp - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, iż jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytacje w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ustawodawca wraz z nowelizacją niniejszego rozporządzenia, które rozpoczęło byt prawny 6 kwietnia 2011 r. doprecyzował zwolnienie wynikające z powyższego przepisu, w ust. 8, zgodnie z którym zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługę podstawową.

Ponadto, do nowego rozporządzenia został przeniesiony także przepis § 13 ust. 9 (uprzednio ust. 8) rozporządzenia, w myśl którego, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, pod warunkiem że:

1.

są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, lub

2.

ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników nie korzystających z takiego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), środkami publicznymi są dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz nie podlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), środki pochodzące ze źródeł zagranicznych nie podlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2, przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące ze sprzedaży papierów wartościowych, z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych, z otrzymanych pożyczek i kredytów, z innych operacji finansowych oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady nr 1777/2005, które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca, czynny podatnik podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, m.in. świadczy usługi kształcenia zawodowego w formie szkoleń jedno-i wielodniowych, kursów, konferencji, sympozjów, itp. Wnioskodawca nie jest objęty systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowywania. Świadczone usługi kształcenia zawodowego Zainteresowany wykonuje m.in. na zamówienie jednostek sektora finansów publicznych takich jak:

* jednostki samorządu terytorialnego (samorządowe województwa, powiaty, miasta na prawach powiatu, gminy),

* Samodzielne Publiczne Zakłady Opieki Zdrowotnej,

* jednostki Państwowej Inspekcji Sanitarnej,

* organy administracji rządowej (ministerstwa, urzędy centralne).

Oferta tematyczna szkoleń dla jednostek sektora finansów publicznych obejmuje:

* aktualne przepisy prawne regulujące funkcjonowanie tych jednostek,

* zamówienia publiczne,

* gospodarka finansowa i kontrola zarządcza w jednostkach,

* procedury sprawowania nadzoru i kontroli nad jednostkami podległymi,

* procedury postępowania administracyjnego,

* systemy zarządzania zgodne z wymaganiami międzynarodowych norm ISO i innych,

* zarządzanie personelem w jednostce,

* restrukturyzacja i przekształcenia jednostek, itp.

Jeżeli uczestnikami szkoleń są wyłącznie uczestniczy jednej jednostki sektora finansów publicznych - organizowane jest tzw. "szkolenie zamknięte", natomiast jeżeli uczestnikami szkoleń są uczestnicy z wielu jednostek (w tym spoza sektora finansów publicznych) - organizowane jest "szkolenie otwarte". Odpłatność za uczestnictwo w szkoleniu pokrywana jest, na podstawie złożonej oferty i zawartej umowy, przez jednostkę zamawiającą lub kierującą na szkolenie.

Świadczone przez Zainteresowanego szkolenia są usługami szkolenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Szkolenie te służą zdobywaniu wiedzy i jej doskonaleniu do wykonywania określonych zawodów, niezbędnych w prawidłowym funkcjonowaniu jednostek sektora finansów publicznych. Usługi te nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Podatnik nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone przez Zainteresowanego usługi nie są finansowane podatnikowi jako szkolącemu ze środków publicznych, tzn. podatnik nie otrzymuje na zorganizowanie szkoleń żadnej dotacji, ani w części, ze środków publicznych.

Prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia, organizowane dla pracowników jednostek sektora finansów publicznych, a także dla pracowników podmiotów spoza tego sektora, są finansowane nabywcy tych usług następująco:

a.

pracownicy sektora finansów publicznych - szkolenia są finansowane nabywcy w całości ze środków publicznych na potwierdzenie tegoż sposobu finansowania podatnik otrzymuje oświadczenia zlecających jednostek sektora finansów publicznych, potwierdzające ten takt; udział tych środków wynosi 100%,

b.

pracownicy podmiotów spoza sektora finansów publicznych (tzw. podmiotów komercyjnych) - szkolenia nie są finansowane nabywcom tych usług ze środków publicznych.

Uczestnikami szkoleń są albo tylko pracownicy jednostek sektora finansów publicznych albo skład jest mieszany, tj. uczestnikami są takie pracownicy podmiotów komercyjnych. Trudno z góry przewidzieć jaki będzie procentowy skład uczestników na danym szkoleniu (z reguły do tej pory udział pracowników jednostek sektora finansów publicznych wahał się w granicach 70% -100%).

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego, czy usługi szkoleniowe wykonywane przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

1.

czy są to usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty lub

2.

czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz

a.

czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub

b.

czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub

c.

czy są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W opisie stanu faktycznego Zainteresowany wskazał, iż nie jest podmiotem objętym systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż realizowane przez Wnioskodawcę szkolenia nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Zainteresowany nie spełnia bowiem podstawowych wymogów niezbędnych do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w powyższym przepisie. W tej sytuacji należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a-c) powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, iż przedmiotowe szkolenia spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Osoby uczestniczące w szkoleniu podniosą swoje kwalifikacje zawodowe lub uaktualnią wiedzę, która pozostawać będzie równocześnie w bezpośrednim związku z wykonywanymi przez te osoby obowiązkami zawodowymi. Szkolenia te służą zdobywaniu wiedzy i jej doskonaleniu do wykonywania określonych zawodów, niezbędnych w prawidłowym funkcjonowaniu jednostek sektora finansów publicznych.

W związku z powyższym spełniona zastała podstawowa przesłanka umożliwiająca stosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w ww. przepisie.

Z opisu sprawy nie wynika natomiast, aby Zainteresowana spełniała warunki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia określone w lit a i lit b analizowanego przepisu. Przedmiotowe usługi - jak wskazał Wnioskodawca - nie są bowiem prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, a Zainteresowany na świadczone usługi nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Stosownie do powołanych wyżej regulacji art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. W analizowanej sprawie Zainteresowany wskazał natomiast, iż wszystkie organizowane przez niego szkolenia, zarówno te o charakterze otwartym jak i te o charakterze zamkniętym, będą finansowane ze środków publicznych w całości lub w co najmniej 70%.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wymienione w opisie stanu faktycznego usługi kształcenia zawodowego, tj. szkolenia, zarówno o charakterze otwartym jak i zamkniętym, świadczone przez Zainteresowanego po dniu 1 stycznia 2011 r., które będą:

* finansowane w całości ze środków publicznych - mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy,

* finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych - mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia.

Przepisy podatkowe nie normują w jaki sposób należy udokumentować, że zapłata za wykonane usługi pochodzi ze środków publicznych. Z uwagi jednak na fakt, iż zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług jest sytuacją wyjątkową względem powszechności opodatkowania zdarzeń gospodarczych i może być stosowane jedynie przy bezsprzecznej podstawie do zastosowania, Wnioskodawca winien przyjąć taki sposób dokumentowania sprzedaży, aby z całości dokumentacji wynikało, że dla danej transakcji spełnione zostały przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl