ILPP1/443-776/08-2/BD - Warunki wliczenia otrzymanych dotacji do podstawy opodatkowania w podatku VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miejskiego Zakładu Komunikacyjnego w X, przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2008 r. (data wpływu: 11 sierpnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych od Gmin dopłat dotyczących dofinansowania działalności bieżącej zakładu - jest prawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych od Gmin dopłat dotyczących dofinansowania działalności bieżącej zakładu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 października 2008 r. (data wpływu: 27 października 2008 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Miejski Zakład Komunikacyjny w X jest gminnym zakładem budżetowym. Został utworzony w dniu 20 grudnia 1990 r. na podstawie Uchwały Nr Xl/70/90 Rady Miejskiej w X z dnia 20 grudnia 1990 r. w sprawie przejęcia Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacji w X. Nie posiada osobowości prawnej. Jednocześnie w dniu 15 marca 1996 r. zostało zawarte Międzygminne porozumienie komunalne w sprawie lokalnego transportu zbiorowego pomiędzy Gminami: X, M (...), P (...), PX, J (...), JX oraz S (...). Na mocy przedmiotowego porozumienia, powierzono Gminie Miejskiej X świadczenie na rzecz pozostałych jego uczestników lokalnej, publicznej komunikacji, które to z upoważnienia Gminy Miejskiej X wykonuje Miejski Zakład Komunikacyjny w X. Na bazie otrzymanego upoważnienia Zakład ten podpisał z poszczególnymi Gminami porozumienia w sprawie świadczenia usług przewozowych autobusami komunikacji miejskiej MZK X. Porozumienia niniejsze opisują szczegółowo zasady rozliczeń oraz sposób realizacji przewozów. Ponadto na początku każdego r. jest podpisywany aneks do porozumienia, w którym to wskazane są kwoty dopłat na dany rok oraz szczegółowy rozkład jazdy autobusów. Gminy ponoszą koszty usług komunikacyjnych proporcjonalnie do zakresu świadczonych usług w poszczególnych Gminach, mierzonych liczbą wozokilometrów.

Kwoty dopłaty wyliczane są na bazie planowanej liczby kilometrów, planowanych wpływów oraz kosztów w przeliczeniu na 1 wozokilometr. Poszczególne Gminy bez dodatkowego wezwania w terminie do 7-go danego miesiąca przekazują kwotę dopłaty na rachunek MZK. W okresie sprawozdawczym następuje rozliczenie Gmin na podstawie rzeczywiście wykonanych kilometrów, przychodów oraz kosztów. Na podstawie sporządzonego rozliczenia Gminy dopłacają do wcześniej przekazanych dopłat lub Miejski Zakład Komunikacyjny zwraca nadmiernie pobraną dopłatę. Kwota dopłaty stanowi przychody MZK w momencie uznania rachunku bankowego.

Z pisma uzupełniającego z dnia 21 października 2008 r. wynika ponadto, że dopłaty otrzymywane od Gmin, uczestników międzygminnego porozumienia komunalnego w sprawie lokalnego transportu zbiorowego nie stanowią obrotu w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT i nie mają bezpośredniego wpływu na cenę biletów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymywane dopłaty przez Miejski Zakład Komunikacyjny w X od Gmin, uczestników międzygminnego porozumienia komunalnego w sprawie lokalnego transportu zbiorowego, należy uznać za odpłatność za świadczone usługi przewozowe, czy też nie stanowią one obrotu w myśl art. 29 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591 z późn. zm.), w art. 7 ust. 1 pkt 4 wskazuje, że do zadań własnych gminy należą miedzy innymi sprawy związane z zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. Ponadto art. 74 cyt. ustawy określa, że gminy mogą zawierać porozumienia międzygminne w sprawie powierzenia jednej z nich określonych zadań publicznych. Gmina wykonująca zadania objęte porozumieniem, przejmuje prawa i obowiązki pozostałych Gmin związane z powierzonym zadaniem, a Gminy te mają obowiązek udziału w kosztach realizacji tego zadania. Porozumienie komunalne nie jest umową prawa cywilnego, ale swoistą formą publicznoprawną. Wobec powyższego Miejski Zakład Komunikacyjny w X uważa, że otrzymywane dopłaty będące w myśl przepisów udziałem w kosztach realizacji usług transportu zbiorowego nie stanowią obrotu w myśl art. 29 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), a tym bardziej nie są zapłatą za te usługi pomimo zawarcia odrębnego porozumienia między przewoźnikiem (MZK) a Gminą.

Znaczącym jest również fakt, że Gmina, która przejęła na mocy porozumienia zadanie publiczne nie może się powstrzymać od jego spełnienia w razie, gdy druga strona niewykonuje tegoż porozumienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ponadto stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem art. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do zapisu art. 29 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że otrzymywane od Gmin dopłaty, dotyczą ściśle kosztu 1 wozokilometra i nie wpływają na cenę biletów. Oznacza to, iż mają one charakter ogólny, a ich celem jest dotowanie całej działalności Wnioskodawcy. Tym samym nie stanowią one dopłaty do ceny usługi, a co za tym idzie, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie zawierają się bowiem w ustawowej definicji dotacji stanowiącej podstawę opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

Reasumując należy stwierdzić, iż przedmiotowe dopłaty nie są zapłatą za wykonane usługi i nie stanowią obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.