ILPP1/443-762/08-4/MT
Pismo z dnia 3 listopada 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-762/08-4/MT
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2008 r. (data wpływu 4 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka jest organem tworzącym niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, świadczący usługi w zakresie ochrony zdrowia, w kilku jednostkach organizacyjnych, w różnych miastach na terenie kraju. Każda z tych jednostek organizacyjnych ujawniona jest w księdze rejestrowej nr 02-00449 prowadzonej przez Wojewodę, a usługi są świadczone zgodnie z umowami zawartymi z odpowiednim oddziałem Narodowego Funduszu Zdrowia, w zależności od położenia terytorialnego danej jednostki. Usługi w zakresie ochrony zdrowia należą do PKWiU 85, wobec tego Spółka nie ma prawa do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług. W miesiącu czerwcu 2008 r. Wnioskodawca sprzedał jedną z jednostek organizacyjnych mieszczącą się w N.
Zawarta została umowa sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, bowiem sprzedana została część przedsiębiorstwa wyodrębniona organizacyjnie i finansowo z pozostałej działalności, dla której można przyporządkować przychody i koszty oraz należności i zobowiązania, mimo, że nie sporządzała odrębnego sprawozdania finansowego. W jej skład wchodziły ruchomości, prawa do najmu, prawa do użytkowania urządzeń oraz rynek usług w zakresie badań hemodynamicznych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy do transakcji zbycia przychodni hemodynamicznej ma zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zdaniem Wnioskodawcy, do transakcji zbycia pracowni hemodynamicznej ma zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Wobec tego transakcja ta nie podlega przepisom wymienionej ustawy. Przychodnia ta stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych, wydzielona była na płaszczyźnie:
* organizacyjnej - miała swoje miejsce w strukturze organizacyjnej, znajdowała się poza siedzibą Spółki, umowa na świadczenie usług zawarta była z opolskim oddziałem Narodowego Funduszu Zdrowia,
* finansowej - ewidencja zdarzeń gospodarczych pozwalała na przyporządkowanie przychodów i kosztów, należności i zobowiązań do tej jednostki,
* funkcjonalnej - samodzielnie realizowała zadania gospodarcze.
Z powyższego wynika, że zbyta jednostka organizacyjna odpowiada definicji przedsiębiorstwa.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.
Przy czym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 - art. 8 ust. 3 ww. ustawy.
Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.
Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług, nie definiuje pojęć "przedsiębiorstwo" oraz "zakład (oddział) samodzielnie sporządzający bilans". W celu ich określenia należy odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.).
Podkreślić należy, iż ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien być on interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub oddziału (w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej) samodzielnie sporządzającego bilans.
Zgodnie z art. 55 1 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:
oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu.
Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo - obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, iż przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.
Ustawodawca wyłączył z opodatkowania - obok zbycia całego przedsiębiorstwa - jedynie transakcję mającą za przedmiot jego część, będącą zakładem (oddziałem) samodzielnie sporządzającym bilans. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje również pojęcia "zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans".
W celu zdefiniowania tego pojęcia można odwołać się do definicji zawartej w art. 5 pkt 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w rozumieniu której "oddziałem" jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Oddział lub zakład nigdy nie jest zatem bytem samodzielnym - zawsze stanowi element większej całości.
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) - art. 11 ust. 2 i następne, jednostki posiadające oddziały (zakłady) mogą prowadzić księgi rachunkowe oddziałów (zakładów) w siedzibie jednostki albo oddziałów (zakładów).
W myśl art. 51 ust. 1 ww. ustawy jednostka, w skład której wchodzą jednostki organizacyjne sporządzające samodzielne sprawozdania finansowe, sporządza łączne sprawozdanie finansowe, będące sumą sprawozdania finansowego jednostki i wszystkich jej oddziałów (zakładów), wyłączając odpowiednio:
aktywa i fundusze wydzielone,
wzajemne należności i zobowiązania oraz inne rozrachunki o podobnym charakterze,
przychody i koszty z tytułu operacji dokonywanych między jednostką a jej oddziałami (zakładami) lub między jej oddziałami (zakładami),
wynik finansowy operacji gospodarczych dokonywanych wewnątrz jednostki, zawarty w aktywach jednostki lub jej oddziałów (zakładów).
Zgodnie z art. 45 ust. 2 powołanej ustawy sprawozdanie finansowe składa się z:
bilansu,
rachunku zysków i strat,
informacji dodatkowej, obejmującej wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz dodatkowe informacje i objaśnienia.
W świetle powyższego stwierdzić należy, iż bilans, o którym mowa w art. 6 pkt 1 cyt. wyżej ustawy o podatku od towarów i usług jest bilansem sporządzanym zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości i wchodzącym w skład sprawozdania finansowego sporządzanego przez osobę prawną.
W przypadku zbycia części majątku przedsiębiorstwa wyłączenie z VAT będzie miało miejsce tylko wówczas, kiedy spełnione będą łącznie następujące warunki:
* całe przedsiębiorstwo podlega przepisom ustawy o rachunkowości,
* przedmiotem zbycia jest jego zakład (oddział) inny niż zakład główny oraz
* zakład (oddział) ten samodzielnie sporządza bilans.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotem zbycia była przychodnia hemodynamiczna niesporządzająca samodzielnie bilansu.
Wnioskodawca sprzedał składniki majątkowe, tj. część przedsiębiorstwa wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo z pozostałej działalności, dla której można przyporządkować przychody i koszty oraz należności i zobowiązania. W jej skład wchodziły ruchomości, prawa do najmu, prawa do użytkowania urządzeń oraz rynek usług w zakresie badań hemodynamicznych. Przedmiotowa jednostka organizacyjna nie sporządzała odrębnego sprawozdania finansowego.
Reasumując, w świetle powyższego, w przypadku zbycia części majątku Spółki, która nie stanowi przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans nie ma zastosowania wyłączenie z art. 6 pkt 1 ww. ustawy, a transakcja ta jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Tak więc, sprzedaż poszczególnych składników majątkowych podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z cyt. art. 7 ust. 1 jako dostawa towarów oraz zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 pkt 1 jako świadczenie usług w zależności od charakteru ww. składników będących przedmiotem sprzedaży. Do poszczególnych towarów lub usług zastosować należy odpowiednią stawkę podatku od towarów i usług lub zwolnienie wynikające z przepisów ustawy o VAT.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.