ILPP1/443-755/11-4/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-755/11-4/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej Moder, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu 17 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 sierpnia 2011 r. (data wpływu 4 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości gruntowych niezabudowanych - jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej działki nr 194/8,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej działki nr 23/6.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości gruntowych niezabudowanych. Dnia 4 sierpnia 2011 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży mięsa drobiowego. W ramach planowanego rozwoju Spółka zakupiła dnia 10 maja 2007 r., z własnych środków nieruchomość gruntową położoną w O., gmina K., powiat z., województwo l.

W skład zakupionej nieruchomości wchodzą dwie działki:

* działka nr 194/8 (KW. 11802) - las o pow. 0,4753 ha,

* działka nr 23/6 (KW. 11802) - 7,4858 ha grunty orne i 0,15 ha działka budowlana.

Na ww. działkach zamierzano wybudować obiekty produkcyjne związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nieruchomości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, lecz nie prowadzono na nich żadnej działalności. Obecnie sytuacja ekonomiczno-finansowa przedsiębiorstwa uniemożliwia działania inwestycyjne w związku z czym podjęto decyzję o sprzedaży przedmiotowych nieruchomości.

Dnia 12 maja 2011 r. dokumentując transakcję sprzedaży wystawiono fakturę VAT z wyszczególnieniem:

* sprzedaż działki 198/8 las o pow. 0,4753 ha - stawka VAT - zwolniona

* sprzedaż działki 23/6 grunty rolne o pow. 74858 ha - stawka VAT - zwolniona

* sprzedaż działki 23/6 działka budowlana o pow. 0,15 ha - stawka VAT 23%.

Wystawiając fakturę skorzystano ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Dnia 4 sierpnia 2011 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego wskazując, iż przedmiotem sprzedaży są działki 194/8 i 23/6. Wnioskodawca wyjaśnił, że w fakturze VAT - błędnie wpisano nr działki. Winno być 194/8, a nie 198/8.

Ponadto - jak wyjaśnił Wnioskodawca - działki 194/8 oraz 23/6 w dniu ich dostawy nie były objęte zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminny ujęta jest jedynie działka 23/6 jako teren preferowany do zabudowy mieszkaniowo-usługowej.

W związku z nabyciem nieruchomości w celu budowy obiektów produkcyjnych nie występowano o decyzje administracyjne o warunkach zabudowy ww. działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż niezabudowanych działek (działka 23/6 - część oraz działka 194/8) podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla przedmiotowej nieruchomości gruntowej nie ustalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy i miasta K. działkę 23/6 ujęta jedynie jako teren preferowany do zabudowy. Kupujący oświadczył, że ww. nieruchomość powiększy jego gospodarstwo rolne 25 ha, położone we Wsi W. i K., w gminie D. oraz we wsi K., w gminie R., woj. ł.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że działka 198/8 i część działki 23/6 (grunty rolne o pow. 7,4858 ha) stanowią teren niezabudowany, spełniają zatem warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe - w części dotyczącej działki nr 194/8,

* nieprawidłowe, - w części dotyczącej działki nr 23/6.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, "Mienie", "Komentarz do art. 44-55 3 Kodeksu cywilnego", Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Piasecki Kazimierz, "Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz", Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z uwagi na fakt, iż sprzedaż przedmiotowych gruntów wiąże się z działalnością gospodarczą Zainteresowanego, nie jest możliwe wyłączenie Wnioskodawcy z grona podatników podatku od towarów i usług, w związku z przedmiotową transakcją.

Stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Niemniej jak wynika z art. 146a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 23%.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod budowę.

Powyższe oznacza, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Ustawodawca nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu. Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku zgodnie z art. 4 ust. 2 tej ustawy określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy należy do jej zadań własnych. W myśl art. 9 ust. 1 cyt. ustawy polityka przestrzenna gminy wyrażona jest w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studium nie jest aktem prawa miejscowego, jednakże jego postanowienia są wiążące dla rady gminy przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu (art. 9 ust. 4 i ust. 5 cyt. ustawy).

Natomiast, ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.), informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznie w niej zawartych.

Z powyższych przepisów wynika, że o przeznaczeniu danego terenu w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu decyduje przeznaczenie określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Dopiero w przypadku braku ww. dokumentacji - przeznaczenie terenu może wynikać z ewidencji gruntów i budynków.

Z analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży mięsa drobiowego. W związku z tą działalnością nabył nieruchomość w skład której wchodzą: działka (las) nr 194/8 (KW 11802) oraz działka nr 23/6 KW 11.802 (grunty orne i 0,15 ha działka budowlana). Dnia 12 maja 2011 r. Wnioskodawca sprzedał opisane działki stosując względem dostawy działki nr 194/8 (las) oraz działki 23/6 (grunty rolne) zwolnienie od podatku VAT. Opodatkowano jednakże sprzedaż działki budowlanej (część działki 23/6). Na dzień sprzedaży działki nr 194/8 i 23/6 nie były objęte zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Natomiast w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy ujęta jest jedynie działka nr 23/6 jako teren preferowany do zabudowy mieszkaniowo-usługowej. W związku z nabyciem nieruchomości w celu budowy obiektów produkcyjnych nie występowano o decyzje administracyjne o warunkach zabudowy ww. działek.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny wskazać należy, iż ze zwolnienia od podatku VAT skorzystać mogła jedynie sprzedaż działki nr 194/8, natomiast dostawa działki nr 23/6 (w całości) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż działka nr 194/8 nie została zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania oraz administracyjnych decyzji, przeznaczona pod zabudowę. W konsekwencji sprzedaż ta spełnia przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, bowiem nieruchomość nie jest terenem budowlanym oraz przeznaczonym pod zabudowę. W przedmiocie działki nr 23/6 stwierdzić należy, iż sprzedaż zarówno w części rolnej, jak i budowlanej podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Taki obowiązek wynika z faktu, iż zapisami powołanego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, działka nr 23/6 także w części opisanej przez Wnioskodawcę jako rolna, została przeznaczona pod zabudowę usługowo-mieszkaniową. Skutkiem powyższego cała działka nr 23/6 będąc przedmiotem sprzedaży podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl