ILPP1/443-730/09-2/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 września 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-730/09-2/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kwoty zwolnienia podmiotowego w przypadku zawieszenia działalności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kwoty zwolnienia podmiotowego w przypadku zawieszenia działalności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia 1 lutego 2009 r. do dnia 30 kwietnia 2009 r. Wnioskodawca zgłosił zawieszenie działalności gospodarczej. Dnia 1 maja 2009 r. wznowiono wykonywanie działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Jaka będzie kwota zwolnienia podmiotowego z VAT w roku podatkowym 2009.

2.

Czy kwota zwolnienia podmiotowego z VAT w roku kalendarzowym będzie proporcjonalna do dni odwieszenia działalności czy też okres zawieszenia działalności gospodarczej traktuje się jako okres prowadzenia działalności w roku kalendarzowym w rozumieniu art. 113 ust. 9 i ust. 10.

Zdaniem Wnioskodawcy, w trakcie zawieszenia wykonywania działalności przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać z tego tytułu bieżących przychodów. Zawieszenie działalności gospodarczej nie zwalnia go z obowiązku prowadzenia księgi przychodów i rozchodów jak również z innych obowiązków, w szczególności z obowiązku prowadzenia ewidencji VAT oraz serwisowania kasy fiskalnej.

Ma on jednak prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przyjmować należności powstałe przed datą zawieszenia działalności, zbywać własne środki trwałe i wyposażenie, osiągać przychody finansowe także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem.

Ponadto, przedsiębiorca taki może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.

W ocenie Zainteresowanego, okres zawieszenia działalności - jest okresem prowadzenia działalności z wyłączeniem działań mających na celu osiąganie bieżących przychodów w okresie zawieszenia działalności (jak np.: bieżąca sprzedaż, produkcja) z tychże działań. Dlatego też, wznowienie i kontynuowanie działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, nie jest tym samym co rozpoczęcie działalności, o którym mówi art. 113 ust. 9 i ust. 10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Artykuł 5 ust. 1 ustawy stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr. 155, poz. 1095 z późn. zm.), przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 1 miesiąca do 24 miesięcy.

Na mocy art. 14a ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z kolei zgodnie z ust. 4 tego artykułu, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:

1.

ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;

2.

ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;

3.

ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;

4.

ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;

5.

wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;

6.

ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;

7.

może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.

Artykuł 14a ust. 5 powyższej ustawy wskazuje, że zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następuje na wniosek przedsiębiorcy.

Wprowadzenie instytucji zawieszenia działalności gospodarczej ma na celu pomoc przedsiębiorcy w przezwyciężeniu chwilowych trudności w prowadzeniu działalności gospodarczej i w przypadku jej wznowienia, kontynuację działalności w tym samym stanie organizacyjno-gospodarczym, w którym wykonywanie działalności zostało zawieszone. Celem wprowadzenia omawianej regulacji jest również to, aby zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie wpływało w żadnym zakresie na prawa i obowiązki ciążące na przedsiębiorcy powstałe przed dniem zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany od dnia 1 lutego 2009 r. do dnia 30 kwietnia 2009 r. zgłosił zawieszenie działalności gospodarczej. Wykonywanie działalności gospodarczej wznowiono od dnia 1 maja 2009 r.

Jak wskazują powyższe regulacje, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50 000 zł.

Przyjęcie rozwiązania ograniczającego prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy, byłoby niczym nieuzasadnionym uznaniem, iż podatnik wznawiający wykonywanie działalności gospodarczej, wykonując czynności określone w art. 5 ustawy, wykonuje je jako rozpoczynający działalność gospodarczą, a przecież fakt ten ma charakter niepowtarzalny i może nastąpić tylko raz w ściśle określonym czasie - jest nim wykonanie przez podatnika pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy.

Stanowisko takie zajął również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20 października 2000 r. sygn. I SA/Łd 2097/98. Z sentencji tego wyroku wynika, iż "osobą rozpoczynającą w trakcie roku podatkowego czynności podlegające opodatkowaniu jest ten, kto nie wykonywał tych czynności w poprzednim roku podatkowym".

Reasumując, Wnioskodawca, który w poprzednim roku podatkowym wykonywał czynności określone w art. 5 ustawy, a wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie kwoty 50 000 zł, a następnie zawiesił działalność gospodarczą, po jej wznowieniu będzie miał prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego do momentu przekroczenia kwoty o której mowa w art. 113 ust. 1, czyli 50 000 zł. Zainteresowany wznawiający wykonywanie działalności gospodarczej będzie wykonywał ją, jako kontynuujący działalność gospodarczą.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl