ILPP1/443-724/10-3/HW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miasta, przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2010 r. (data wpływu 1 lipca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2010 r. (data wpływu 13 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT w przypadku wniesienia aportem zabudowanej nieruchomości do spółki - jest prawidłowe.

W dniu 1 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT w przypadku wniesienia aportem zabudowanej nieruchomości do spółki. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 sierpnia 2010 r. (data wpływu 13 sierpnia 2010 r.) o informacje doprecyzowujące oraz wskazanie, że sprawa dotyczy zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest miastem na prawach powiatu i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, z tytułu umów cywilno-prawnych. Jest także właścicielem nieruchomości położonej w P.

Na podstawie zawartej w dniu 31 grudnia 2009 r. umowy, Zainteresowany wydzierżawił tą nieruchomość jednoosobowej Spółce z o.o. "A". Nieruchomość jest ogrodzona, posiada urządzone drogi wewnętrzne, jest zabudowana budynkiem administracyjno-biurowym. Obiekty zostały wzniesione na nieruchomości w latach 60-tych ubiegłego wieku. Umowa zawarta jest na czas nieoznaczony. Z tytułu zawartej umowy dzierżawca uiszcza na rzecz wydzierżawiającego czynsz dzierżawny. W odniesieniu do nieruchomości, Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony. Nieruchomość wykorzystywana była do prowadzenia działalności gospodarczej od chwili wybudowania budynku administracyjno biurowego do chwili obecnej.

Wnioskodawca nie ponosił na ulepszenie nieruchomości wydatków, w stosunku do których miałby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zainteresowany zamierza całą ww. nieruchomość wnieść do spółki w formie aportu, podwyższając jej kapitał zakładowy.

Z pisma uzupełniającego wniosek wynika, że nieruchomość położona w P., na podstawie decyzji Wojewody z dnia 30 grudnia 1991 r. nr R (...) została wpisana do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy dnia 1 czerwca 1992 r. Od tego dnia nieruchomość ta była użytkowana przez "B", który później przekształcił się w "C" Społecznego Sp. z o.o. W okresie tym Zainteresowany nie uzyskiwał żadnych przychodów z tego tytułu.

Od dnia 1 maja 1997 r. ww. nieruchomość została wydzierżawiona "D" Sp. z o.o. Do dnia 31 grudnia 2009 r. Wnioskodawca uzyskiwał z tego tytułu przychody w postaci czynszu dzierżawnego opodatkowane 22% VAT.

Na podstawie zawartej w dniu 31 grudnia 2009 r. umowy, Zainteresowany wydzierżawił tą nieruchomość jednoosobowej, komunalnej Spółce z o.o. "A" i nadal uzyskuje przychody z tytułu czynszu dzierżawnego.

Od momentu przejęcia ww. nieruchomości, tj. od 1992 r., Wnioskodawca nie prowadził na niej żadnych inwestycji i nie ponosił z tego tytułu żadnych nakładów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność w postaci wniesienia do spółki nieruchomości gruntowej zabudowanej obiektami wzniesionymi w latach 60-tych zwolniona jest od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność polegająca na wniesieniu nieruchomości zabudowanej jako aport do spółki prawa handlowego jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Stanowisko powyższe uzasadnione jest tym, że w obecnie obowiązującym stanie prawnym zwolniona jest dostawa gruntu zabudowanego, gdy odbywa się w ramach dostawy trwale z nim związanego obiektu budowlanego, który podlega zwolnieniu od podatku (art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług).

Od stycznia 2009 r. w posiadającym nowe brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 10 postanowiono, że "zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem, gdy:

Wniesienie aportu w przedmiotowej sprawie winno zostać potraktowane w sposób identyczny jak, np. sprzedaż czy zamiana nieruchomości zabudowanej i tym samym zwolnione od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest miastem na prawach powiatu i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest on także właścicielem nieruchomości, którą zamierza wnieść do spółki w formie aportu podwyższając jej kapitał zakładowy. Nieruchomość ta jest ogrodzona, posiada urządzone drogi wewnętrzne, jest zabudowana budynkiem administracyjno-biurowym. Na podstawie decyzji Wojewody Piotrkowskiego, została ona wpisana do ewidencji środków trwałych Zainteresowanego w dniu 1 czerwca 1992 r. Od tego dnia była użytkowana przez B", który później przekształcił się w "C" Sp. z o.o. W tym okresie Wnioskodawca nie uzyskiwał żadnych przychodów z tego tytułu. Od dnia 1 maja 1997 r. ww. nieruchomość została wydzierżawiona "D" Sp. z o.o. Do dnia 31 grudnia 2009 r. Zainteresowany uzyskiwał z tego tytułu przychody w postaci czynszu dzierżawnego, opodatkowane 22% VAT. Na podstawie zawartej w dniu 31 grudnia 2009 r. umowy Wnioskodawca wydzierżawił tą nieruchomość jednoosobowej, komunalnej spółce z o.o. i nadal uzyskuje przychody z tytułu czynszu dzierżawnego.

Od momentu przejęcia ww. nieruchomości, tj. od 1992 r. Zainteresowany nie prowadził na niej żadnych inwestycji i nie ponosił z tego tytułu żadnych nakładów. Nie przysługiwało mu także prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w odniesieniu do tej nieruchomości.

Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawca zamierza wnieść do spółki w formie aportu nieruchomość zabudowaną budynkiem administracyjno-biurowym.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy mamy do czynienia, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, czy też grunty - czyli towary w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 6 ustawy, w sytuacji, gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, że czynność wniesienia wkładu niepieniężnego przez Zainteresowanego do spółki w postaci zabudowanej nieruchomości, prowadzić będzie do przeniesienia prawa do rozporządzania nią jak właściciel, a zatem stanowić będzie odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Warunki, które muszą być spełnione w celu zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy definicją, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć także oddanie budynku do użytkowania na podstawie umowy najmu i dzierżawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie również moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że przedmiotowa nieruchomość od dnia 1 maja 1997 r. była wydzierżawiona i Zainteresowany uzyskiwał z tego tytułu przychody w postaci czynszu dzierżawnego, opodatkowane 22% VAT.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz opis sprawy stwierdzić należy, że dostawa przedmiotowej nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Bowiem do pierwszego jej zasiedlenia doszło z chwilą podpisania umowy dzierżawy, tj. w dniu 1 maja 1997 r. Zatem, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą przedmiotowej nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Reasumując, w niniejszej sprawie zostaną spełnione warunki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, pozwalające na zastosowanie do dostawy tej nieruchomości zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Na podstawie tego przepisu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki (budowle) na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzystać będzie ze zwolnienia od tego podatku.

Reasumując, czynność wniesienia nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem administracyjno-biurowym w formie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.