ILPP1/443-723/10-5/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2010 r. (data wpływu 1 lipca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2010 r. (data wpływu 23 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencji sprzedaży biletów - jest prawidłowe.

W dniu 1 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencji sprzedaży biletów. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 sierpnia 2010 r. o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zarząd Transportu Miejskiego podpisał umowę o usługę publiczną w oparciu o Rozporządzenie 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. z kilkoma operatorami. W umowie Wnioskodawca zawarł obowiązek sprzedaży biletów przez kierowców operatora w formie paragonu fiskalnego z kasy.

Zainteresowany podkreśla, iż środki z tytułu sprzedaży biletów są przekazywane do Zarządu Transportu Miejskiego jako dochód budżetu Miasta.

W uzupełnieniu z dnia 17 sierpnia 2010 r. Zainteresowany wskazał, iż sprzedawane bilety będą zawierały dane Zarządu Transportu Miejskiego. Właścicielem kas fiskalnych będzie operator wewnętrzny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, iż operator wewnętrzny będzie przekazywać przychody do Zarządu Transportu Miejskiego, to Zarząd powinien uwzględnić je w rejestrze VAT.

Operator wewnętrzny nie będzie miał obowiązku wykazywania przychodów w deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego (pytanie 2) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast, przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z tej podstawowej reguły wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących dotyczy tylko takich podmiotów, które dokonują sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Niewątpliwie zatem podczas wykonywania usługi sprzedaży biletów Wnioskodawcy operatorzy realizują transakcje sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w cytowanym art. 111 ust. 1.

Zgodnie z § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 212, poz. 1338.), podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przepisy ustawy o VAT nie narzucają określonej formy prowadzenia ewidencji. Ważne jest tylko, aby zawierała ona wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług - deklaracji VAT.

Ustawodawca nie określił szczegółowych wymogów co do formy prowadzenia ewidencji, zatem każdy z podatników sam powinien wybrać taki sposób prowadzenia ewidencji, który ułatwi terminowe i prawidłowe sporządzenie deklaracji na podstawie zgromadzonych w ewidencjach danych. Należy mieć na względzie, iż w ewidencji tej powinny się znaleźć zarówno dane z wystawionych faktur VAT, jak również dane stanowiące o sprzedaży uzyskanej z tytułu realizacji usług nieudokumentowanych fakturami VAT.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca podpisał umowę o usługę publiczną z kilkoma operatorami. W umowie Wnioskodawca zawarł obowiązek sprzedaży biletów przez kierowców operatora w formie paragonu fiskalnego z kasy. Zainteresowany podkreśla, iż środki z tytułu sprzedaży biletów są przekazywane do Zarządu Transportu Miejskiego jako dochód budżetu Miasta.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż sprzedawane bilety będą zawierały dane Zarządu Transportu Miejskiego - Wnioskodawcy. Właścicielem kas fiskalnych będzie operator wewnętrzny.

Biorąc pod uwagę cytowane wyżej przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, iż Wnioskodawca świadczący usługę publiczną w ramach której dokonuje sprzedaży biletów, jest zobowiązany do ujęcia tej sprzedaży w prowadzonej dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, tut. Organ stwierdził, iż pytanie nr 1 w analizowanej sytuacji stało się bezprzedmiotowe, bowiem nie dotyczy sytuacji prawnopodatkowej Zainteresowanego.

Ponadto informuje się, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności rozstrzygnięcia kogo powinna być kasa rejestrująca.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.