ILPP1/443-721/08-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Firmy s.c., przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2008 r. (data wpływu 23 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi usunięcia pojazdu (motocykla) z drogi i jego przechowywania na parkingu strzeżonym - jest prawidłowe.

W dniu 23 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi usunięcia pojazdu (motocykla) z drogi i jego przechowywania na parkingu strzeżonym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na usuwaniu pojazdów z drogi oraz ich przechowywaniu na parkingu strzeżonym. Ww. czynności wykonuje na terenie kraju, na podstawie umowy zawartej ze Starostwem Powiatowym oraz dyspozycji uprawnionych podmiotów w trybie określonym w art. 130a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) oraz rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 października 2007 r. w sprawie usuwania pojazdów (Dz. U. Nr 191, poz. 1377). Umowa ze Starostwem Powiatowym określa również wysokość odpłatności za wykonane usługi. Wysokość tej odpłatności jest zgodna z cennikiem ustalonym uchwałą rady powiatu i stanowi załącznik nr 3 do ww. umowy. W roku 2007 na podstawie zlecenia Policji został usunięty z drogi pojazd (motocykl). Komisariat Policji odstąpił od sporządzania wniosku o ukaranie sprawcy wykroczenia drogowego w związku z tym, że nie można było ustalić właściciela pojazdu. Sąd Rejonowy w postanowieniu wydanym w roku 2008 orzekł przepadek motocykla na rzecz Skarbu Państwa i zarządził jego przekazanie do Urzędu Skarbowego w Lublinie, zarządzenie to zostało wykonane.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa przetransportowania usuwanego pojazdu oraz usługa jego parkowania jest świadczeniem usług, o których mowa w art. 5 ustawy o podatku VAT. Nie zostały one wymienione jako usługi zwolnione lub podlegające opodatkowaniu obniżoną stawką podatku VAT, dlatego też należy stosować podstawową 22% stawkę podatku. Stroną reprezentującą Skarb Państwa jest w wymienionym przypadku Urząd Skarbowy, na rzecz którego na podstawie wyroku sądowego orzeczono przepadek mienia, dlatego odbiorcą faktury powinien być Urząd Skarbowy, a wartość faktury powinna być zgodna z cennikiem ustalonym przez radę powiatu, dla danych czynności. Wartość przejętego przez Skarb Państwa pojazdu nie ma wpływu na wysokość odpłatności za usługi przewiezienia i parkowania wykazane na fakturze VAT, nawet gdy jest ona bardzo niska.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną z dnia 23 maja 2008 r. znak IPPP1/443-544/08-2/GD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 i ust. 3 oraz w art. 8 ust. 2). W dorobku orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. W tym miejscu należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Reasumując, dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Przepis art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, ust. 4 i ust. 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Faktura jest podstawowym dokumentem księgowym, pozwalającym na udokumentowanie transakcji. Ponieważ faktura umożliwia prawidłowe ujęcie transakcji w księgach, zarówno wystawcy, jak i odbiorcy faktury, przeto powinna być odzwierciedleniem rzeczywistych transakcji oraz powinna zawierać dane podmiotów rzeczywiście uczestniczących w tych transakcjach.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 16 ww. ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

Na podstawie upoważnienia zawartego w przytoczonym przepisie Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), w którym podstawowa stawka podatku od towarów i usług została obniżona do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określił warunki stosowania tych stawek.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że na podstawie umowy ze Starostwem Powiatowym oraz na podstawie dyspozycji uprawnionych podmiotów w trybie określonym w art. 130a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 października 2007 r. w sprawie usuwania pojazdów (Dz. U. Nr 191, poz. 1377) Wnioskodawca świadczy odpłatnie usługi polegające na usuwaniu pojazdów z drogi oraz ich przechowywaniu.

W roku 2007 na podstawie zlecenia Policji Spółka usunęła z drogi pojazd (motocykl). Ponieważ jednak nie można było ustalić właściciela pojazdu, Policja odstąpiła od sporządzenia wniosku o ukaranie sprawcy wykroczenia drogowego, a Sąd Rejonowy orzekł przepadek motocykla na rzecz Skarbu Państwa i zarządził przekazanie pojazdu do Urzędu Skarbowego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że wykonana przez Wnioskodawcę czynność usunięcia z drogi pojazdu (motocykla) i przechowywania go na parkingu strzeżonym spełnia definicję usługi (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT), w związku z czym - na podstawie art. 5 ust. 1 ww. ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. Usługa ta nie została wymieniona w katalogu czynności wyłączonych z opodatkowania, zwolnionych od podatku lub korzystających z obniżonej stawki podatku, w związku z tym zastosowanie dla niej znajdzie stawka podstawowa podatku VAT w wysokości 22%. W myśl przepisu art. 106 cyt. ustawy, ww. usługę należy udokumentować fakturą VAT zawierającą dane rzeczywistych uczestników transakcji (stron umowy).

Ad. 2.

Kwestie dotyczące podstawy opodatkowania reguluje art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Z ust. 1 powołanego przepisu wynika, iż podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty - z uwagi na treść ust. 2 powołanego przepisu - obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2). Obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur (art. 29 ust. 4).

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że wysokość odpłatności za wykonywaną przez Wnioskodawcę usługę usuwania pojazdów z drogi i ich przechowywania na parkingu strzeżonym, została określona w umowie ze Starostwem Powiatowym. Wysokość tej odpłatności jest zgodna z cennikiem ustalonym uchwałą rady powiatu.

Należy zatem stwierdzić, że w okolicznościach opisanych we wniosku ustalenie wysokości opłaty za usunięcie i przechowanie pojazdu mieści się w ramach kompetencji rady powiatu oraz autonomii woli jednostki wyznaczonej przez starostę do usuwania lub przechowywania pojazdów. W związku z powyższym podstawę opodatkowania w przedmiotowej sprawie stanowić będzie kwota należna za wykonane usługi usuwania pojazdów z drogi i ich przechowywania na parkingu strzeżonym wynikająca z umowy zawartej między Wnioskodawcą a Starostwem Powiatowym.

W tym miejscu trzeba podkreślić, że analiza elementów stosunków prawnych wynikających z przepisów innych niż podatkowe, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z tym w kompetencji Ministra Finansów nie leży dokonywanie oceny, kto w przedmiotowej sprawie będzie odbiorcą świadczonej przez Wnioskodawcę usługi, a w konsekwencji na kogo winna zostać wystawiona faktura VAT, jak również wskazywanie wysokości odpłatności za tę usługę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.