ILPP1/443-717/09-2/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-717/09-2/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy Miejskiej, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2009 r. (data wpływu 19 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. "Poprawa (...)" - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. "Poprawa (...)".

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miejska jako osoba prawna posiadająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze gminnym. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty. Na te zadania składają się między innymi sprawy lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy). Art. 2 ww. ustawy stanowi, iż gmina wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Z uwagi na nałożone ustawą zadania w zakresie lokalnego transportu zbiorowego gmina zamierza przystąpić do realizacji określonego zadania pod nazwą "Poprawa (...)". Planowana inwestycja będzie obejmowała:

1.

zakup pięciu autobusów napędzanych biodieslem (paliwo ekologiczne),

2.

zakup i montaż wiat przystankowych (wiata trzymodułowa wąska, wiata trzymodułowa szeroka, wiata czteromodułowa wąska) w liczbie 57,

3.

budowa i przebudowa już istniejących zatok przystankowych - 27 sztuk,

4.

zakup i montaż wiat na rowery - 5 sztuk.

Planowana inwestycja zgłoszona jest do konkursu ogłoszonego przez Urząd Marszałkowski w ramach działania 1.4 - Miejski transport publiczny, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Planowane dofinansowanie ze środków unijnych w ramach programu, przewidywane jest na poziomie 85% kosztów kwalifikowalnych projektu.

W imieniu Gminy Miejskiej zadania związane z lokalnym transportem zbiorowym realizuje Spółka Miejska - Miejski Zakład Komunikacyjny Spółka z o.o. - ze 100% udziałem Gminy Miejskiej. I to ona będzie w imieniu gminy zarządzała pozyskanymi autobusami. Natomiast przystankami (wiatami i zatokami) będzie w imieniu gminy zarządzał zakład budżetowy, tj. - Zarząd Dróg i Zieleni Miejskiej. Zarówno z Miejskim Zakładem Komunikacyjnym Spółka z o.o., jak i z Zarządem Dróg i Zieleni Miejskiej zostanie zawarta umowa użyczenia.

Powstałe w wyniku realizacji projektu zadania inwestycyjne przez okres co najmniej pięciu lat będą stanowiły własność Gminy Miejskiej ujęte w jej księgach rachunkowych. Po upływie okresu pięcioletniego majątek zostanie przekazany aportem rzeczowym dla wskazanej Spółki Miejskiej i w związku z tym nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego tej Spółki, a co za tym idzie Gmina Miejska wnosząca aport otrzyma udziały. W wyniku tego wniesienia nastąpi przeniesienie na Spółkę własności do przedmiotu wkładu w zamian za udziały, które mają określoną wartość ekonomiczną wyrażoną w pieniądzu. Poniesione wydatki w związku z realizacją inwestycji dotyczącej rozwoju Miejskiego Transportu Publicznego będą w przyszłości służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zgodnie bowiem z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone przez gminy do spółek prawa handlowego są czynnościami opodatkowanymi VAT - nie zostały objęte katalogiem zwolnień od VAT określonym w § 13.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina Miejska realizując inwestycję pod nazwą: "Poprawa (...)" ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją inwestycji.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina posiada prawo do obniżenia podatku VAT naliczonego od zakupów inwestycyjnych związanych z realizacją inwestycji pn.: "Poprawa (...)". Wynika to z faktu iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Taką czynnością opodatkowaną będzie niewątpliwie wniesiony do Spółki aport rzeczowy. Istotną zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jest istnienie związku tegoż podatku z czynnościami opodatkowanymi. W opisanej sytuacji korzystanie z wytworzonego i zakupionego majątku, nie będzie podlegało żadnym opłatom, które bezpośrednio wpłynęłyby na rachunek Gminy Miejskiej. Jednak Spółka Miejski Zakład Komunikacyjny posiada przychody ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej. Jeżeli zaś chodzi o Gminę to czynnością opodatkowaną będzie wyłącznie aport rzeczowy dokonany po upływie okresu pięciu lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ww. ustawy).

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem, wskazanym w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 powoływanej wyżej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy).

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza zrealizować projekt - w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007 - 2013 - o nazwie "Poprawa (...)". Projekt ten dotyczy zadania własnego Wnioskodawcy określonego w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym. Wskazana inwestycja polega na zakupie autobusów, wiat przystankowych i rowerowych oraz przebudowie zatok przystankowych.

Zrealizowane zadania inwestycyjne przez okres co najmniej pięciu lat będą stanowiły własność Gminy Miejskiej i ujęte będą w jej księgach rachunkowych. W tym okresie zakupione towary zostaną - na podstawie umowy użyczenia - oddane do nieodpłatnego użytkowania. Po upływie pięciu lat, majątek zostanie przekazany aportem rzeczowym do Sp. z o.o. W wyniku tego wniesienia nastąpi przeniesienie na Spółkę własności do przedmiotu wkładu w zamian za udziały, które mają określoną wartość ekonomiczną wyrażoną w pieniądzu.

W myśl art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Wskazać należy, iż w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jako odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

1.

brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem,

2.

istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę majątku wytworzonego w ramach realizacji przedmiotowego projektu Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością Miejski Zakład Komunikacyjny oraz zakładowi budżetowemu Zarząd Dróg i Zieleni Miejskiej do użytkowania, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na nieodpłatność tej czynności oraz fakt, iż nie ma w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 cyt. ustawy. Nieodpłatne przekazanie inwestycji - na podstawie umowy użyczenia - będzie odbywało się w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością (wykonywanie we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność zadań publicznych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym).

W konsekwencji, w czasie realizacji inwestycji i w okresie udostępniania jej Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością Miejski Zakład Komunikacyjny oraz zakładowi budżetowemu Zarząd Dróg i Zieleni Miejskiej do nieodpłatnego używania, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z inwestycją, ponieważ nie będzie spełniony podstawowy warunek zawarty w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - brak będzie związku pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną.

Zatem, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych z tytułu realizacji inwestycji pn. "Poprawa (...)" w czasie, gdy dla przedmiotowego projektu brak będzie związku z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedmiotowa inwestycja, po przewidzianym okresie zostanie wniesiona aportem do Spółki z o.o. Miejski Zakład Komunikacyjny.

W takiej sytuacji - mając na względzie fakt, iż przedmiotem aportu są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ww. ustawy, i czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel - będzie miała miejsce odpłatna dostawa w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem § 38 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), w okresie do dnia 31 marca 2009 r. w przypadku wnoszenia wkładów niepieniężnych (aportów) do spółek prawa handlowego i cywilnego można było zastosować zwolnienie od podatku. Podatnik mógł sam zdecydować, czy chce opodatkować aport podatkiem od towarów i usług, czy też wybiera zwolnienie tej czynności z opodatkowania.

Przepisy obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2009 r. nie przewidują zwolnienia od podatku od towarów i usług aportów wnoszonych do spółek prawa handlowego i cywilnego, w związku z powyższym czynność ta jest opodatkowana.

Mając na uwadze przedstawioną wyżej analizę przepisów prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie wniesienie aportem zrealizowanej inwestycji - po upływie 5 lat od zakończenia inwestycji - do spółki gminnej będzie opodatkowane podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

Na mocy art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 - zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy - podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 powołanej ustawy).

W myśl art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Na mocy ust. 5 powołanego wyżej przepisu w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do ust. 6 powołanego artykułu, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1.

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2.

zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 91 ust. 7 cyt. ustawy, zgodnie z którym przepisy art. 91 ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Ten ostatni przepis adresowany jest więc do podatników, którzy nie wykorzystywali nabytego towaru do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do odliczenia całości podatku naliczonego, a następnie po zmianie stanu faktycznego uzyskali to prawo. Przepis nakazuje więc w ww. przypadku dokonanie korekty również tym podatnikom, którzy uzyskali prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako że nabyty towar zaczął służyć sprzedaży opodatkowanej.

Ponadto zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Na podstawie art. 91 ust. 7b cyt. ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

W myśl art. 91 ust. 7c, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Reasumując, na moment realizacji inwestycji i w okresie, kiedy środki trwałe powstałe w jej wyniku będą służyły czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków.

Należy jednak wskazać, że czynność wniesienia aportu do spółki prawa handlowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z faktem, że Zainteresowany w momencie ponoszenia nakładów nie ma prawa do odliczenia, lecz w wyniku aportu nastąpi zmiana prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, Wnioskodawca będzie zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego, stosownie do cyt. wyżej art. 91 ust. 7, ust. 7a, ust. 7b i ust. 7c ustawy, z uwzględnieniem zasad wskazanych w art. 91 ustawy ale tylko w odniesieniu do tych środków trwałych, dla których zmiana przeznaczenia nastąpi w okresach korekty, wskazanych w tych przepisach.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl