ILPP1/443-715/11-3/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2011 r. (data wpływu 6 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lipca 2011 r. (data wpływu 27 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług. w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości na rzecz użytkownika wieczystego - jest prawidłowe.

W dniu 6 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości na rzecz użytkownika wieczystego. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 lipca 2011 r. o doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest właścicielem działki nr 10/21 AM 29. Państwo U. i M. K. (dalej: Państwo K.) są użytkownikami wieczystymi ww. działki zabudowanej pawilonem handlowym stanowiącym odrębną nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży z dnia 20 grudnia 2002 r. Użytkowanie wieczyste przedmiotowej działki zostało ustanowione na podstawie umowy użytkowania wieczystego i nieodpłatnego przeniesienia własności z dnia 9 grudnia 1993 r. Państwo K. są właścicielami pawilonu handlowego.

Gmina jest właścicielem działki nr 10/22 AM 29 zabudowanej pawilonem handlowym stanowiącym odrębną nieruchomość. Państwo K. są użytkownikami wieczystymi ww. działki w 1/2 części oraz Pan J. K. w 1/2 części, na podstawie umowy sprzedaży z dnia 20 grudnia 2002 r., które zostało ustanowione na podstawie umowy użytkowania wieczystego i przeniesienia własności z dnia 9 grudnia 1993 r. Właścicielem pawilonu handlowego są Państwo K. w udziale 1/2 i Pan J. K. w udziale 1/2.

Państwo K. wystąpili z wnioskiem o sprzedaż na ich rzecz prawa własności ww. działek, których są użytkownikami wieczystymi. Przedmiotem sprzedaży będzie prawo własności działek nr 10/21 i 10/22 AM 29 przysługujące Gminie na rzecz jej użytkowników wieczystych.

W piśmie z dnia 26 lipca 2011 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał co następuje:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie prawomocnym wyrokiem z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 605/10, uchylając interpretację podatkową stwierdził, iż sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej będącej w użytkowaniu wieczystym na rzecz użytkownika wieczystego nie stanowi dostawy w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym czynność ta nie wchodzi w zakres opodatkowania podatkiem VAT, ponieważ wcześniej została zrealizowana dostawa, tj. ustanowienie użytkowania wieczystego. Zatem w ocenie Sądu sprzedaż takiej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Sprzedaż nieruchomości w trybie art. 31 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, będąca w istocie przekształceniem prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości nie może być traktowana jako dostawa w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Przedstawione stanowisko WSA w Krakowie Wnioskodawca podziela. W opinii Gminy ze względu na przedstawione zdarzenie organ podatkowy powinien powyższy wyrok w przedmiotowej sprawie zastosować.

W ocenie Wnioskodawcy opisana sprzedaż nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Zdaniem Gminy, warto podkreślić, iż umowy ustanowienia prawa użytkowania wieczystego zawarto przed wejściem w życie ustawy z roku 2004 o podatku od towarów i usług, która to ustawa objęła opodatkowaniem grunty.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy podstawą opodatkowania w analizowanym przypadku będzie różnica pomiędzy wartością prawa własności nieruchomości i wartością prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, ponieważ sprzedaż stanowi wykonanie prawa do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, a użytkownik wieczysty wcześniej uiścił opłaty z tytułu użytkowania wieczystego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jak również oddanie gruntu w użytkowanie stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ww. ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. W świetle powołanego przepisu art. 7 ustawy, odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów.

Na podstawie art. 233 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego, bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Ten przepis, a także następne przepisy Kodeksu cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2 k.c.) wskazują, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel.

Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu. Z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości gruntowej wygasa, z mocy prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Na podstawie art. 67 ust. 1 ww. ustawy, cenę nieruchomości ustala się na podstawie jej wartości. Natomiast w myśl art. 69 tej ustawy na poczet ceny nieruchomości gruntowej sprzedawanej jej użytkownikowi wieczystemu zalicza się kwotę wartości prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości, określoną według stanu na dzień sprzedaży.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina jest właścicielem działki nr 10/21 AM 29, której użytkownikami wieczystymi są Państwo K. Przedmiotowa działka zabudowana jest pawilonem handlowym stanowiącym odrębną nieruchomość. Użytkowanie wieczystego ww. działki zostało ustanowione na podstawie umowy użytkowania wieczystego i nieodpłatnego przeniesienia własności z dnia 9 grudnia 1993 r. Państwo K. są właścicielami pawilonu handlowego. Ponadto Gmina jest właścicielem działki nr 10/22 AM 29 zabudowanej pawilonem handlowym stanowiącym odrębną nieruchomość. Państwo K. są użytkownikami wieczystymi ww. działki w 1/2 części oraz Pan J. K. w 1/2 części, na podstawie umowy sprzedaży z dnia 20 grudnia 2002 r., które zostało ustanowione na podstawie umowy użytkowania wieczystego i przeniesienia własności z dnia 9 grudnia 1993 r. Właścicielem pawilonu handlowego są Państwo K. w udziale 1/2 i Pan J. K. w udziale 1/2. Państwo K. wystąpili z wnioskiem o sprzedaż na ich rzecz prawa własności ww. działek, których są użytkownikami wieczystymi.

Prawo użytkowania wieczystego działek nr 10/21 i 10/22 AM 29 zostało ustanowione dnia 9 grudnia 1993 r. na rzecz Spółdzielni. Następnie Spółdzielnia umową sprzedaży z dnia 11 kwietnia 1995 r. zbyła prawo użytkowania wieczystego ww. działek na rzecz Pana J. K. Państwo K. nabyli prawo użytkowania wieczystego działki nr 10/21 i udział 1/2 w działce nr 10/22 AM 29 na podstawie umowy sprzedaży z dnia 20 grudnia 2002 r. od Pana J. K. Przedmiotem sprzedaży będzie przysługujące Gminie prawo własności działki nr 10/21 na rzecz użytkowników wieczystych Państwa K. oraz prawo własności działki nr 10/22 AM 29 na rzecz jej użytkowników wieczystych zgodnie z ich udziałami.

Jak wynika z powyższego w opisanej sprawie przedmiotem planowanej transakcji będą wyłącznie grunty.

Należy zauważyć, iż do dnia 30 kwietnia 2004 r. czynność ustanowienia użytkowania wieczystego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dopiero z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zmieniła się zarówno definicja towaru, jak i zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że w odniesieniu do przedmiotowych nieruchomości użytkownicy wieczyści otrzymali już prawo do faktycznego dysponowania nieruchomościami, jak gdyby byli ich właścicielami.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi bowiem, iż przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Okoliczności przedmiotowej sprawy świadczą o tym, że przeniesienie na pierwotnego użytkownika wieczystego (Spółdzielnię) prawa do rozporządzania nieruchomościami jak właściciel nastąpiło już w chwili ustanowienia na jego rzecz prawa użytkowania wieczystego tych nieruchomości, a więc w roku 1993, czyli w okresie kiedy czynność ta nie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Obecni użytkownicy wieczyści w sensie ekonomicznym nabyli już prawo wieczystego użytkowania:

* działki nr 10/21 w roku 2002,

* działki nr 10/22 w roku 1995 (udział Pana J. K.) i w roku 2002 (udział Państwa K.),

a zatem w sensie ekonomicznym nabyli już prawo do dysponowania gruntem jak właściciel. W świetle przepisów art. 7 ust. 1 pkt 6 i pkt 7 ustawy doszło już do dostawy tych nieruchomości na rzecz obecnych wieczystych użytkowników.

W związku z powyższym, sprzedaż nieruchomości na rzecz obecnych użytkowników w trybie ustawy o gospodarce nieruchomościami, będąca w istocie przekształceniem prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, stanowi jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości, nie wpływa natomiast na "władztwo do rzeczy", które użytkownicy wieczyści uzyskali już w momencie objęcia prawa użytkowania wieczystego i nie może być traktowane jako sprzedaż tego samego towaru.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowych gruntów, będących w użytkowaniu wieczystym na rzecz użytkowników wieczystych nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, ani żadnej innej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i pozostaje poza zakresem ustawy.

Ad. 2.

Z uwagi na fakt, iż jak dowiedziono wyżej, sprzedaż przez Gminę prawa użytkowania wieczystego nieruchomości na rzecz ich użytkowników wieczystych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, odpowiedź na pytanie nr 2 stała się bezprzedmiotowa.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości na rzecz użytkownika wieczystego. W kwestii dotyczącej stawki podatku dla sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości dokonywanej przez użytkowników wieczystych na rzecz Gminy. W dniu 4 sierpnia 2011 r. wydane zostało postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPP1/443-715/11-4/KG.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.