ILPP1/443-702/09-3/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 15 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na wykonanie druku książek i czasopism specjalistycznych z własnych materiałów - jest prawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na wykonanie druku książek i czasopism specjalistycznych z własnych materiałów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zajmuje się między innymi produkcją poligraficzną polegającą na wytworzeniu metodami poligraficznymi książek i czasopism. Na zlecenie wydawców Spółka dokonuje procesu produkcyjnego składającego się z wielu różnorodnych czynności, w wyniku których powstaje wyrób gotowy, tj. książka i czasopismo posiadające symbole ISBN i ISSN. Do wytworzenia poszczególnego wyrobu Spółka zużywa materiały takie jak: papier, farby, kleje, kartony i inne materiały stanowiące własność Spółki. Zamawiającym druk jest podmiot posiadający prawo do rozpowszechniania dzieła na różnych polach eksploatacji w rozumieniu przepisów ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Przedsiębiorcy nie przysługują prawa autorskie do wykonanego dzieła. Prawa takie przysługują Zamawiającemu lub samemu autorowi. Zainteresowany stosuje dotychczasową stawkę VAT w wysokości 22% na wyprodukowane przez siebie wyroby:

- książek (PKWiU ex 22.11) - z wyłączeniem książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU ex 22.11.20-60.10), nut, map i ulotek - oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN oraz czasopism specjalistycznych (PKWiU ex 22.13) oznaczonych symbolami ISSN.

W sprawie kwalifikacji czynności druku książek i czasopism specjalistycznych na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług istnieją rozbieżne stanowiska.

Sytuacja taka sprawia, że Wnioskodawca jest niekonkurencyjny przystępując do przetargu na druk książek i czasopism specjalistycznych, a często oferty - ze względu na 22% stawkę VAT- zostają odrzucone.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykonanie druku książek i czasopism z własnych materiałów należy traktować jako dostawę towarów ze stawką VAT 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy, proces drukowania książek i czasopism w oparciu o własne materiały jest procesem tworzenia nowego wyrobu, który zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy zaliczyć do rzeczy ruchomych. Spółka w momencie obrotu tymi rzeczami przenosi prawo do ich posiadania na nabywcę. W tym przypadku Spółka wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek i czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na wydawcę wymaga ich wydania jako rzeczy określonych co do gatunku, czyli przeniesienia również ich posiadania na wydawcę co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym, następuje w takim przypadku przeniesienie przez Spółkę na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez Spółkę z jej materiałów majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego Wnioskodawca jest zdania, iż powinien stosować stawkę 0% do wyżej opisanych wyrobów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Treść cytowanego przepisu ma swój odpowiednik w art. 14 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym "dostawa towarów" oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. W konsekwencji powyższych zapisów, dokonując analizy określonej czynności ustalić należy, czy dane świadczenie jest usługą w rozumieniu ustawy o VAT, a następnie sprawdzenie czy ta usługa została wymieniona w klasyfikacji usług.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Analiza powołanych przepisów - w szczególności treści art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ww. ustawy - wskazuje, iż towary i usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystki, o których mowa w art. 119.

Ponadto zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W tym miejscu należy zauważyć, że na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293), do dnia 31 grudnia 2009 r., do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm., Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

* pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów - o ile występują w obrocie,

* pod pojęciem usług rozumie się:

- wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji;

- wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

Zatem - odnosząc definicję usługi zawartą w ww. rozporządzeniu do definicji usługi zawartej w art. 8 - wyjaśnić należy, iż pojęcie usług wynikające z powołanego rozporządzenia nie jest tożsame z definicją usługi zawartej w art. 8 ustawy o VAT, a pojęcie dostawy towaru w powołanym rozporządzeniu nie występuje.

W konsekwencji dokonując oceny określonej czynności należy badać czy jest ona usługą w rozumieniu ustawy o VAT, a następnie ustalić czy usługa ta została wymieniona w klasyfikacji usług.

Natomiast oceniając przedstawioną sprawę jako dostawę towaru uregulowaną w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, kluczowe jest ustalenie czy następuje - w ramach tej czynności - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Proces wydrukowania książki, broszury lub czasopisma w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, który staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu jakim jest książka, broszura lub czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki, broszury, czasopisma są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, co do których drukarnia - aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel - musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę.

Kiedy mowa o "przeniesieniu prawa do rozporządzania" nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi.

W tym przypadku niewątpliwie drukarnia wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów (papier, farby, kleje, kartony itp.), które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek, broszur, czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na wydawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku - art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na wydawcę, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym, następuje w takim przypadku przeniesienie przez drukarnię na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez drukarnię majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się produkcją poligraficzną książek i czasopism. Na zlecenie wydawców dokonuje procesu produkcyjnego składającego się z wielu różnorodnych czynności skutkujących powstaniem wyrobu gotowego, tj. książki lub czasopisma, oznaczonych symbolem ISBN i ISNN. Do wytworzenia wyrobu Zainteresowany zużywa materiały takie jak: papier, kleje czy kartony stanowiące własność Wnioskodawcy, jednakże nie przysługują mu prawa autorskie do wykonanego dzieła. Zainteresowany wyjaśnia, iż wyprodukowana książka sklasyfikowana pod symbolem PKWiU ex 22.11 (z wyłączeniem książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów), oznaczona jest stosowanym na podstawie odrębnych przepisów symbolem ISBN, natomiast czasopismo specjalistyczne objęte jest kodem PKWiU 22.13 i oznaczone jest symbolem ISSN. Po wytworzeniu wyrobu Spółka przenosi na wydawcę prawa do rozporządzania produktem jak właściciel.

Jak wynika zatem z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wytwarza - angażując do tego określone własne materiały - produkt mający postać książki lub czasopisma specjalistycznego i przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tym produktem jak właściciel. Taki charakter czynności przesądza na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, o dostawie towaru, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%. Jednakże zarówno w samej ustawie o podatku od towarów i usług, jak też i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

W myśl art. 41 ust. 2 oraz poz. 48 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% podlegają książki o symbolu PKWiU ex 22.11 (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), nuty, mapy - wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym; książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10) i ulotek.

Natomiast zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku, stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

Jednocześnie definicja czasopisma specjalistycznego, o którym mowa w § 9 ust. 1 pkt 10 lit. b) rozporządzenia zawarta została w ust. 3 tego przepisu. Wynika z niej, iż przez czasopismo specjalistyczne należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

Mając na względzie przedstawione wyżej przepisy oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca do realizacji dostaw, wykonanych przez siebie na zlecenie wydawców książek i czasopism specjalistycznych, może zastosować - na podstawie § 9 ust. 1 pkt 10 ww. rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - 0% stawkę podatku VAT.

Należy jednak wskazać, iż warunkiem zastosowania tej stawki w odniesieniu do czasopism specjalistycznych jest spełnienie kryteriów określonych w powołanym wyżej § 9 ust. 3 cyt. rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.