ILPP1/443-700/14-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2014 r. (data wpływu 11 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 października 2014 r. (data wpływu 31 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego określonego w fakturach dokumentujących nabycie samochodów w celu dalszej odsprzedaży, ale wykorzystywanych do jazd testowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego określonego w fakturach dokumentujących nabycie samochodów w celu dalszej odsprzedaży, ale wykorzystywanych do jazd testowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 października 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest autoryzowanym koncesjonerem (dealerem) samochodów osobowych i dostawczych marki (...). W Krajowym Rejestrze Sądowym jako przedmiot działalności Spółki wskazano między innymi sprzedaż pojazdów samochodowych.

Z uwagi na zawartą umowę dealerską, Spółka ma obowiązek posiadania i udostępniania do jazd próbnych potencjalnym klientom każdego modelu oferowanego do sprzedaży samochodu osobowego. Pojazdy testowe będą zarejestrowane zgodnie z przepisami ustawy - Prawo o ruchu drogowym, będą dla nich wykupione pełne polisy ubezpieczeniowe OC, AC i NW.

Z chwilą zakończenia pełnienia przez pojazd funkcji testowej, auto zostanie sprzedane.

Auto zostanie "umieszczone" w urządzeniach księgowych Spółki jako towar handlowy i nie zostanie zaliczone do środków trwałych; nie zostanie także poddane amortyzacji.

W uzupełnieniu z dnia 27 października 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Jest czynnym, zrejestrowanym podatnikiem VAT.

2. Pojazdy, o których mowa we wniosku, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

3. Pojazdy, o których mowa we wniosku, nie są pojazdami, których konstrukcja wyklucza ich wykorzystanie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, nie powoduje również, że ich wykorzystanie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

4. Pojazdy, o których mowa we wniosku, nie są pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób, łącznie z kierowcą.

* 5a. Nie zaistnieją okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania pojazdów do użytku prywatnego.

* 5b. i 5c. Wnioskodawca ustalił zasady co do sposobu wykorzystania pojazdów wykluczające ich użycie do celów prywatnych, które zostały określone w Regulaminie korzystania z samochodów służbowych, przewidującym kary porządkowe za jego naruszenie oraz wskazujących, że naruszenie zasad korzystania z samochodów służbowych może stanowić podstawę do rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę z przyczyn leżących po jego stronie; jednocześnie codziennie na koniec dnia pracy sporządzany będzie raport stanu ewidencyjnego samochodów służbowych znajdujących się na parkingu siedziby Wnioskodawcy.

* 5d. Pojazdy, o których mowa we wniosku, będą garażowane na terenie Wnioskodawcy w godzinach pracy i po godzinach pracy.

* 5e. Będzie wprowadzony obowiązek zostawienia pojazdów, o których mowa we wniosku, po godzinach pracy na parkingu przedsiębiorstwa, bez możliwości ich pobrania.

* 5f. Nie będzie istnieć nadzór GPS nad używaniem pojazdów w trakcie wykonywania obowiązków służbowych.

* 5g. Wnioskodawca dokona należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdów do celów prywatnych (vide ad. 5c, 5d).

6. Wnioskodawca nie będzie prowadził ewidencji przebiegu pojazdów będących przedmiotem wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku, gdy samochód nabyty w celu dalszej odsprzedaży będzie również wykorzystywany do jazd testowych, podatnikowi przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT, naliczonego przy jego nabyciu.

2. Czy prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od samochodu nabytego w celu dalszej odsprzedaży, a przejściowo wykorzystywanego jako pojazd do jazd testowych, uzależnione jest od okresu takiego jego wykorzystywania (krócej bądź dłużej niż 1 rok).

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego przy dostawie samochodu osobowego nabytego w celu dalszej odsprzedaży, mimo jego czasowego wykorzystywania jako pojazd do jazd testowych i to niezależnie od okresu takiego wykorzystywania (to jest niezależnie od tego, czy auto będzie wykorzystywane do jazd testowych krócej czy dłużej niż 1 rok).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana faktura nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Od 1 stycznia 2014 r. zasady odliczania i rozliczania na gruncie podatku od towarów i usług wydatków dotyczących pojazdów samochodowych zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy. Z dniem 1 kwietnia 2014 r., na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą - przepis art. 86a uległ zmianie.

I tak, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy (obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2014 r.) - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Powołane przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do "użytku mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Wyłączenia z ograniczenia w odliczeniu podatku zawiera art. 86a ust. 3 ustawy. Według tego przepisu, skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi umożliwia spełnienie m.in. warunku wykorzystywania samochodów przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (pkt 1 lit. a) oraz przeznaczenia towarów montowanych w pojazdach samochodowych i związanych z nimi usług montażu, napraw i konserwacji, wskazującego obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (pkt 2).

Przepis art. 86a ust. 4 ustawy stanowi doprecyzowanie ust. 3 pkt 1 lit. a ww. artykułu i określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby pojazdy były uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pierwszy z tych warunków (pkt 1) należy odnieść do pojazdów, których konstrukcja umożliwia ich wykorzystywanie zarówno do użytku prywatnego, jak i w działalności gospodarczej (np. samochody osobowe). W związku z tym, że nie można obiektywnie stwierdzić (poza pewnymi zupełnie wyjątkowymi sytuacjami), że taki samochód wykorzystywany jest przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, ustawodawca określił dodatkowe wymogi, których spełnienie umożliwi podatnikowi udowodnienie, że samochód nie jest wykorzystywany na cele prywatne. Takim wymogiem jest m.in. prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu (art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy). Ustawodawca przewidział przy tym przypadki, w których nie ma konieczności prowadzenia ww. ewidencji (art. 86a ust. 5 ustawy). Obowiązek prowadzenia ewidencji został wyłączony m.in. w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do jednej z następujących czynności stanowiących przedmiot działalności gospodarczej podatnika: odprzedaży pojazdu, oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu itp.

Zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

Według art. 86a ust. 8 ustawy, w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Minister Finansów określił w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. poz. 371), wzór informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej.

W myśl art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany (art. 86a ust. 14 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka - będąca czynnym, zrejestrowanym podatnikiem VAT - jest autoryzowanym koncesjonerem (dealerem) samochodów osobowych i dostawczych marki (...). W Krajowym Rejestrze Sądowym jako przedmiot działalności Spółki wskazano między innymi sprzedaż pojazdów samochodowych. Ww. pojazdy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na zawartą umowę dealerską, Spółka ma obowiązek posiadania i udostępniania do jazd próbnych potencjalnym klientom każdego modelu oferowanego do sprzedaży samochodu osobowego. Pojazdy testowe będą zarejestrowane zgodnie z przepisami ustawy - Prawo o ruchu drogowym, będą dla nich wykupione pełne polisy ubezpieczeniowe OC, AC i NW.

Z chwilą zakończenia pełnienia przez pojazd funkcji testowej, auto zostanie sprzedane. Auto zostanie "umieszczone" w urządzeniach księgowych Spółki jako towar handlowy i nie zostanie zaliczone do środków trwałych; nie zostanie także poddane amortyzacji.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że pojazdy, o których mowa we wniosku, nie są pojazdami, których konstrukcja wyklucza ich wykorzystanie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, nie powoduje również, że ich wykorzystanie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne oraz nie są pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób, łącznie z kierowcą.

W rozpatrywanej sprawie nie zaistnieją okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania pojazdów do użytku prywatnego. Wnioskodawca ustalił zasady co do sposobu wykorzystania pojazdów wykluczające ich użycie do celów prywatnych, które zostały określone w Regulaminie korzystania z samochodów służbowych, przewidującym kary porządkowe za jego naruszenie oraz wskazujących, że naruszenie zasad korzystania z samochodów służbowych może stanowić podstawę do rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę z przyczyn leżących po jego stronie; jednocześnie codziennie na koniec dnia pracy sporządzany będzie raport stanu ewidencyjnego samochodów służbowych znajdujących się na parkingu siedziby Wnioskodawcy.

Pojazdy, o których mowa we wniosku, będą garażowane na terenie Wnioskodawcy w godzinach pracy i po godzinach pracy. Będzie wprowadzony obowiązek zostawienia pojazdów, o których mowa we wniosku, po godzinach pracy na parkingu przedsiębiorstwa, bez możliwości ich pobrania. Nie będzie istnieć nadzór GPS nad używaniem pojazdów w trakcie wykonywania obowiązków służbowych. Wnioskodawca dokona należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdów do celów prywatnych.

Zainteresowany nie będzie prowadził ewidencji przebiegu pojazdów będących przedmiotem wniosku.

W związku z przedstawionym opisem sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego określonego w fakturach dokumentujących nabycie samochodów w celu dalszej odsprzedaży, ale wykorzystywanych do jazd testowych.

W przedmiotowej sprawie, w odniesieniu do opisanych pojazdów samochodowych, zastosowanie znajdzie przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Jednocześnie należy wskazać, na przepis art. 86a ust. 5 ustawy, który wskazuje ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W przedmiotowej sprawie należy wziąć pod uwagę pkt 1 lit. a tej regulacji. Zgodnie z tym przepisem, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży.

Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy ma zastosowanie jeżeli odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika. W niniejszej sprawie warunek ten zostanie spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - w Krajowym Rejestrze Sądowym jako przedmiot jego działalności wskazano między innymi sprzedaż pojazdów samochodowych.

Należy jednak zauważyć, że użycie wyrazu "wyłącznie" wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do sprzedaży, ale przed jej dokonaniem jest wykorzystywany przez podatnika jako pojazd demonstracyjny (testowy), nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać powyżej wskazane elementy.

Tym samym, dokonując analizy powyższej regulacji przez pryzmat sprawy będącej przedmiotem wniosku należy stwierdzić, że w odniesieniu do pojazdów samochodowych, nabywanych i przeznaczonych do odsprzedaży, jeśli są wykorzystywane przed tą odsprzedażą do jazd testowych - nie znajdzie zastosowania art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy. Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że pojazdy samochodowe muszą być przeznaczone wyłącznie do odsprzedaży. Jeżeli pojazdy te służą wykonywaniu innych czynności, przepis ten nie ma zastosowania.

W świetle powyższego należy zatem stwierdzić, że skoro opisane we wniosku pojazdy przeznaczone są do odprzedaży, ale przed jej dokonaniem są wykorzystywane do jazd testowych, a więc podlegają rejestracji, Wnioskodawcy - wbrew stanowisku wyrażonemu we wniosku - nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z nabyciem pojazdów bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów, potwierdzającej ich wykorzystanie wyłącznie na cele testowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ale będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% kwoty ww. podatku naliczonego.

Wnioskodawca bowiem, w celu uzyskania prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z pojazdami samochodowymi, nabywanymi i przeznaczonymi do odsprzedaży, jeżeli służą one przed tą odsprzedażą jako pojazdy wykorzystywane do jazd testowych ma obowiązek prowadzenia - w odniesieniu do tych pojazdów - ewidencji przebiegu pojazdu.

Podsumowując:

Ad. 1

W przypadku, gdy samochód nabyty w celu dalszej odsprzedaży będzie również wykorzystywany do jazd testowych, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT, naliczonego przy jego nabyciu, tylko ograniczone do 50% kwoty ww. podatku naliczonego, o ile nie zaistnieją wyłączenia z art. 88 ustawy.

Ad. 2

Prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od samochodu nabytego w celu dalszej odsprzedaży, a przejściowo wykorzystywanego jako pojazd do jazd testowych, nie będzie uzależnione od okresu jego wykorzystywania (krócej bądź dłużej niż 1 rok).

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego określonego w fakturach dokumentujących nabycie samochodów w celu dalszej odsprzedaży, ale wykorzystywanych do jazd testowych. Natomiast, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży samochodów nabytych w celu dalszej odsprzedaży, ale wykorzystywanych do jazd testowych została wydana odrębna interpretacja z dnia 6 listopada 2014 r., nr ILPP1/443-700/14-5/AW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.