ILPP1/443-693/11-3/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-693/11-3/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2011 r. (data wpływu 29 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 kwietnia 2011 r. (data wpływu 5 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu przedsiębiorstwa w związku z przekształceniem jednostki budżetowej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu przedsiębiorstwa w związku z przekształceniem jednostki budżetowej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. W dniu 5 maja 2011 r. uzupełniono wniosek o dokument potwierdzający dokonanie opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina wykonuje zadania publiczne określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym oraz innych ustawach szczególnych. Swoje zadania realizuje przy pomocy powołanych do tego celu jednostek budżetowych i samorządowego zakładu budżetowego. Gmina prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, między innymi poprzez Ośrodek Sportu i Rekreacji (zwany dalej OSiR), wykonując zadania własne obejmujące kulturę fizyczną i sport, w tym tereny rekreacyjne i urządzenia sportowe. OSiR jest jednostką budżetową gminy, nieposiadającą osobowości prawnej, która pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadza na rachunek budżetu gminy. Jest jednostką organizacyjną Gminy, utworzoną na podstawie art. 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. OSiR działa na podstawie statutu określającego nazwę jednostki, siedzibę i przedmiot działalności, a podstawą gospodarki finansowej jest plan finansowy - plan dochodów i wydatków. Zgodnie ze statutem, przedmiotem działalności jednostki jest administrowanie obiektami oraz urządzeniami sportowymi i rekreacyjnymi, jak również gospodarowanie nimi w tym zakresie. Podstawową działalność OSiR stanowi zapewnienie właściwej eksploatacji i konserwacji obiektów sportowych i rekreacyjnych, przygotowanie i udostępnienie obiektów dla organizatorów imprez sportowych i rekreacyjnych, współpraca ze stowarzyszeniami kultury fizycznej, placówkami oświatowymi oraz innymi jednostkami i instytucjami w zakresie prawidłowej realizacji procesu wychowania fizycznego, uprawiania sportu i rekreacji oraz prowadzenie rehabilitacji ruchowej, prowadzenie działalności służącej upowszechnianiu kultury fizycznej. Uboczna działalność jednostki obejmuje udostępnianie obiektów sportowych i rekreacyjnych dla potrzeb szkolenia i dokształcania kadr trenersko - instruktorskich, organizatorskich, sędziowskich i zawodniczych dla potrzeb kultury, kultury fizycznej i turystyki na zlecenie zainteresowanych organizacji i instytucji, organizowanie zleconych imprez, prowadzenie wypożyczalni sprzętu sportowego i turystycznego, organizowanie różnych usług dla ludności w zakresie sportu i turystyki, udostępnianie na podstawie umowy najmu obiektu hotelarsko-gastronomicznego. Posiada swój REGON i podobnie jak Gmina jest podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na potrzeby swojej działalności OSiR wykorzystuje następujące zasoby, w stosunku do których, Gmina jest właścicielem:

* grunty - na których prowadzona jest działalność statutowa OSiR,

* budynki - hotel i restauracja, kręgielnia i kryta pływalnia,

* budowle - boiska sportowo-rekreacyjne,

* kotły i maszyny energetyczne,

* maszyny i urządzenia ogólnego zastosowania, w tym komputery,

* środki transportu,

* urządzenia techniczne,

* narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie,

* programy i licencje komputerowe,

* archiwum,

* należności i zobowiązania,

* gotówka,

* zapasy magazynowe,

* księgi handlowe.

Gmina zamierza zlikwidować jednostkę budżetową (nastąpi to po podjęciu stosownej uchwały przez Radę Miejską) i utworzyć spółkę z ograniczona odpowiedzialnością (zwaną dalej spółką) prowadzącą tożsamą działalność gospodarczą, którą obecnie prowadzi OSiR, jako jednostka budżetowa. Majątkiem nowo powstałej spółki mają być wniesione aportem przez gminę składniki majątku, dotychczas administrowane i zarządzane przez OSiR. Wszelkie należności i zobowiązania zlikwidowanej jednostki budżetowej zostaną przejęte przez spółkę. Środki pieniężne znajdujące się w kasie na rachunku bankowym OSiR zostaną wniesione do spółki poprzez podniesienie kapitału zakładowego spółki. W zamian za aport Wnioskodawca obejmie udziały w nowoutworzonej spółce. Pracownicy OSiR, jako jednostki budżetowej staną się pracownikami spółki w trybie przewidzianym w art. 23 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy. Wszelkie umowy cywilnoprawne związane z przedmiotem działalności OSiR np. z dostawcami mediów, zostaną, co do zasady, przeniesione na spółkę w drodze cesji, względnie zostaną zawarte nowe umowy przez nowoutworzoną spółkę. Planowana likwidacja jednostki budżetowej, to 31 grudnia 2011 r. Z dniem 1 stycznia 2012 r. działalność rozpoczęłaby spółka.

Reasumując, zlikwidowany zostanie OSiR działający w formie jednostki budżetowej a dotychczasową działalność prowadzić będzie spółka, przy zaangażowaniu dotychczasowych składników majątku otrzymanych w formie aportu oraz pracowników, którzy staną się pracownikami spółki na mocy art. 23 1 Kodeksu pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Ośrodek Sportu i Rekreacji działający w formie jednostki budżetowej można uznać za przedsiębiorstwo a planowany aport składników majątkowych w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wyłączony będzie z opodatkowania podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, aporty zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu. Zgodnie jednak z art. 6 pkt 1, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Gmina po zacytowaniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz zdefiniowaniu pojęcia przedsiębiorstwa w oparciu o art. 55 1 Kodeksu cywilnego stwierdza, że OSiR spełnia kryteria przedsiębiorstwa. Przekształcenie jednostki budżetowej w spółkę, polegające na jej likwidacji i natychmiastowym wniesieniu składników majątku do spółki zdaniem Wnioskodawcy należy traktować jako transakcję zbycia przedsiębiorstwa.

Definicja przedsiębiorstwa została zawarta w art. 55 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Zgodnie z tą definicją, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, podając przy tym przykładowe elementy wchodzące w jego skład - stanowiące w większości prawa o różnej postaci i treści.

Zdaniem Wnioskodawcy, o tym, że OSiR można uznać za przedsiębiorstwo przemawiają następują argumenty:

1.

jest jednostką organizacyjną gminy, działającą na wydzielonym majątku - administruje i zarządza w imieniu gminy tym majątkiem,

2.

posiada statut, który określa przedmiot działalności,

3.

posiada REGON oraz NIP nadany decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego,

4.

jest tak samo jak Gmina podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów usług,

5.

prowadzi odrębne księgi rachunkowe i jest jednostką samobilansującą się,

6.

składniki materialne i niematerialne pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów,

7.

charakteryzuje ją odrębność organizacyjna.

Pomimo, że zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych nie zawiera praw do majątku, ale może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie wykonujące postawione przed nim zadania, to spełnia ono pojęcie przedsiębiorstwa określonego w kodeksie cywilnym. Nawet brak jakiegokolwiek tytułu prawnego do majątku nie może stanowić uzasadnienia do uznania, iż zorganizowana masa majątkowa nie ma przymiotu przedsiębiorstwa. Stanowisko takie zostało zaprezentowane w wyroku z dnia 23 kwietnia 2010 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie sygnatura I SA/Kr 332/10.

Reasumując: zdaniem Wnioskodawcy Ośrodek Sporu i Rekreacji działający obecnie w formie jednostki budżetowej można uznać za przedsiębiorstwo a planowany aport składników majątkowych do nowoutworzonej spółki, w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT wyłączony będzie z opodatkowania podatkiem od towarów usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Towarami w rozumieniu ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów opodatkowania. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w art. 6 pkt 1 ustawy wskazując, iż jej przepisów nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności w ramach których, następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 tej ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa. Wyłączenie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. transakcji jest konsekwencją postanowień art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.), który stanowi, iż w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Polskie przepisy dotyczące podatku VAT osiągają więc dozwolony przez Dyrektywę skutek - tj. uznanie, że przeniesienie majątku przedsiębiorstwa na inny podmiot nie jest dostawą, poprzez regulację zawartą w art. 6 ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 55 2 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Jeżeli zatem warunki, o których mowa w art. 55 1 Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to wniesienie aportem przedsiębiorstwa do nowego podmiotu (spółki prawa handlowego) nie będzie podlegało przepisom ustawy.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W myśl art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), sektor finansów publicznych tworzą:

1.

organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;

2.

jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;

3.

jednostki budżetowe;

4.

samorządowe zakłady budżetowe;

5.

agencje wykonawcze;

6.

instytucje gospodarki budżetowej;

7.

państwowe fundusze celowe;

8.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;

9.

Narodowy Fundusz Zdrowia;

10.

samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;

11.

uczelnie publiczne;

12.

Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;

13.

państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;

14.

inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, jednostek badawczo-rozwojowych, banków i spółek prawa handlowego.

Jednostkami budżetowymi zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zasady tworzenia, likwidowania i przekształcania jednostek budżetowych określa art. 12 ustawy o finansach publicznych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują:

1.

ministrowie, kierownicy urzędów centralnych, wojewodowie oraz inne organy działające na podstawie odrębnych ustaw - państwowe jednostki budżetowe,

2.

organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe.

Likwidując jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, określa przeznaczenie mienia znajdującego się w zarządzie tej jednostki, z zastrzeżeniem ust. 7. W przypadku państwowej jednostki budżetowej decyzja o przeznaczeniu tego mienia jest podejmowana w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa (art. 12 ust. 3 cyt ustawy).

Na mocy art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o finansach publicznych, z zastrzeżeniem ust. 7, należności i zobowiązania likwidowanej gminnej, powiatowej lub wojewódzkiej jednostki budżetowej - przejmuje urząd odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl art. 12 ust. 6 cyt. ustawy, likwidując jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, może postanowić o utworzeniu jednostki o innej formie organizacyjno-prawnej.

W przypadku, o którym mowa w ust. 6, organ może również zdecydować o przejęciu należności i zobowiązań likwidowanej jednostki budżetowej przez nowo utworzoną jednostkę - ust. 7 ww. przepisu.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca wykonuje zadania publiczne określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym oraz innych ustawach szczególnych. Swoje zadania realizuje przy pomocy powołanych do tego celu jednostek budżetowych i samorządowego zakładu budżetowego. Gmina prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, między innymi poprzez Ośrodek Sportu i Rekreacji (zwany dalej OSiR), wykonując zadania własne obejmujące kulturę fizyczną i sport, w tym tereny rekreacyjne i urządzenia sportowe. OSiR jest jednostką budżetową gminy, nieposiadającą osobowości prawnej, która pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadza na rachunek budżetu gminy. Jest jednostką organizacyjną Gminy, utworzoną na podstawie art. 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. OSiR działa na podstawie statutu określającego nazwę jednostki, siedzibę i przedmiot działalności, a podstawą gospodarki finansowej jest plan finansowy - plan dochodów i wydatków. Posiada swój REGON i podobnie jak Gmina jest podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na potrzeby swojej działalności OSiR wykorzystuje zasoby, w stosunku do których, Gmina jest właścicielem.

Wnioskodawca zamierza zlikwidować jednostkę budżetową i utworzyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą tożsamą działalność gospodarczą, którą obecnie prowadzi OSiR, jako jednostka budżetowa. Majątkiem nowo powstałej spółki mają być wniesione aportem przez gminę składniki majątku, dotychczas administrowane i zarządzane przez OSiR. Wszelkie należności i zobowiązania zlikwidowanej jednostki budżetowej zostaną przejęte przez spółkę. Środki pieniężne znajdujące się w kasie na rachunku bankowym OSiR zostaną wniesione do spółki poprzez podniesienie kapitału zakładowego spółki. W zamian za aport Wnioskodawca obejmie udziały w nowoutworzonej spółce. Pracownicy OSiR, jako jednostki budżetowej staną się pracownikami spółki w trybie przewidzianym w art. 23 1 ustawy - Kodeks pracy. Wszelkie umowy cywilnoprawne związane z przedmiotem działalności OSiR np. z dostawcami mediów, zostaną, co do zasady, przeniesione na spółkę w drodze cesji, względnie zostaną zawarte nowe umowy przez nowoutworzoną spółkę. Planowana likwidacja jednostki budżetowej, to 31 grudnia 2011 r. Z dniem 1 stycznia 2012 r. działalność rozpoczęłaby spółka.

Należy zatem uznać, że w przedmiotowej sprawie mamy jedynie likwidację jednostki budżetowej w znaczeniu zaprzestania wykonywania działalności statutowej, połączoną z wniesieniem mienia tej jednostki na pokrycie wkładu w spółce prawa handlowego jednostki samorządu terytorialnego. Tak więc przekształcenie jednostki budżetowej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością musi się odbyć poprzez likwidację jednostki budżetowej, dokonaną w celu zawiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Należy zatem uznać, że przy przekształceniu jednostki budżetowej w spółkę prawa handlowego na podstawie art. 12 ust. 6 ustawy o finansach publicznych nie mamy do czynienia ani z likwidacją w znaczeniu przedmiotowym (art. 55 1 Kodeksu cywilnego), bowiem wkładem do nowej spółki jest mienie będące w dyspozycji jednostki budżetowej, ani z likwidacją w znaczeniu podmiotowym (bowiem jednostka budżetowa nie ma podmiotowości prawnej). Likwidacja jednostki budżetowej, o której mowa w art. 12 ustawy o finansach publicznych jest więc de facto jedynie zmianą formy jednostki która będzie wykonywała dane zadania publiczne. Należy zatem przyjąć, iż wkład do nowej spółki całego mienia będącego w dyspozycji likwidowanej jednostki budżetowej należy uznać za wniesienie przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów prawa cywilnego.

Biorąc pod uwagę opis sprawy i powołane przepisy stwierdzić należy, iż wniesienie aportem całości przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego), do spółki prawa handlowego (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (nie podlega opodatkowaniu) na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Podkreślić jednak należy, iż analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, czy majątek, który ma być wniesiony w formie aportu do spółki z o.o., spełnia definicję, o której mowa w powołanym wyżej przepisie art. 55 1 Kodeksu cywilnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl