ILPP1/443-690/14-4/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2014 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 6 sierpnia 2014 r., data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 11 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego i wystąpienia przez Wnioskodawcę w charakterze podatnika podatku od towarów i usług z tytułu dokonanej sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego i wystąpienia przez Wnioskodawcę w charakterze podatnika podatku od towarów i usług z tytułu dokonanej sprzedaży działek nr: 304/113 i 304/112. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny, sprostowanie omyłki pisarskiej zawartej w pytaniu oraz dowód wpłaty dodatkowej opłaty za wydanie interpretacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z mamą był współwłaścicielem działki nr 304/12, oznaczonej przez Sąd Rejonowy. Prawo własności do przedmiotowej nieruchomości matka Wnioskodawcy nabyła w roku 1991 (umowa kupna sprzedaży), natomiast Wnioskodawca w roku 2004 (umowa darowizny). Działka nr 304/12 była niezabudowana i zgodnie z ewidencją gruntów sklasyfikowana była jako grunty orne. Wnioskodawca wraz z mamą byli i nadal są współwłaścicielami niniejszej działki (obecnie została ona podzielona na mniejsze działki). Udziały we współwłasności wynoszą po 50%.

Na niniejszej nieruchomości od momentu nabycia prowadzone było prawie 15 ha gospodarstwo rolne. Po przystąpieniu Rzeczypospolitej Polskiej do struktur Unii Europejskiej Wnioskodawca wraz z mamą od roku 2006 na 10 ha gospodarstwa założyli certyfikowaną uprawę czarnej porzeczki. Po suszy mającej miejsce w latach 2006-2008, podatnicy zmuszeni byli do odnowienia nasadzeń i tym samym pozyskania nowych certyfikatów ekologicznych. W roku 2010 Wnioskodawca wraz z mamą podjęli decyzję o zaprzestaniu uprawy czarnej porzeczki, w związku z czym nie przedłużono programu ekologicznego. Ekologiczna uprawa stała się bowiem nieopłacalna. Certyfikaty, badania, sadzonki ekologiczne, ręczne prace polowe, inspekcje, badania chemiczne gruntu, kolejne nasadzenia po suszy i związane z tym kolejne koszty badań i certyfikatów, wiązały się ze sporymi kosztami przewyższającymi osiągane przychody z upraw. Tym bardziej, że po okresie suszy właściciele ekologicznych upraw otrzymali jedynie 1.000,00 zł odszkodowania, w sytuacji gdy cena sadzonek wahała się od 0,5-2,00 zł przy konieczności zasadzenia około 20 tysięcy sadzonek. Na gruntach po zlikwidowanych uprawach od roku 2010 było pastwisko (trawy).

Na decyzję Wnioskodawcy wraz z mamą, prócz nieopłacalności upraw, wpłynęła również zmiana planu zagospodarowania przestrzennego sporządzona przez Urząd Gminy, która obejmowała również około 9 ha gruntów będących własnością podatników. Zgodnie z niniejszym planem na obszarze około 200 ha ma powstać osiedle domków jednorodzinnych.

W związku z powyższym, jak również z uwagi na zadłużenie, które powstało w trakcie prowadzenia ekologicznej uprawy porzeczki, Wnioskodawca wraz z mamą podjęli decyzję o sprzedaży działki. W tym celu dokonali jej podziału na mniejsze działki (również według proponowanego przez Urząd Gminy planu zagospodarowania przestrzennego).

W latach 2013-2014 Wnioskodawca wraz z mamą sprzedali dwie działki o łącznej powierzchni 6,8 ha (działka nr 304/113 oraz 304/112). Działki te nie były objęte wyżej wskazanym planem zagospodarowania przestrzennego. Były to działki sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako działki rolne.

Wnioskodawca wraz z mamą noszą się z zamiarem sprzedaży kolejnych działek (działka nr 304/26 o pow. 1,0167 ha, działka nr 304/31 o pow. 0,2297 ha, działka nr 304/30 o pow. 0,6006 ha). W planie zagospodarowania przestrzennego działki te przeznaczone są pod budownictwo jednorodzinne. Na żadną z działek nie ma wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Wskazane wyżej działki powstałe w wyniku podziału działki nr 304/12 stanowią majątek osobisty podatników i nie służą do prowadzenia działalności gospodarczej.

Ponadto z pisma z dnia 30 października 2014 r. - stanowiącego uzupełnienie do wniosku - wynika, że:

1. Wnioskodawca zarejestrował się jako czynny podatnik VAT z dniem 17 października 2014 r. Do tego dnia nie był podatnikiem podatku od towarów i usług. Rejestracja ma związek z obrotem działkami powstałymi z przedmiotowej działki nr 304/112. Zainteresowany zamierza zająć się obrotem niniejszych działek w sposób bardziej zorganizowany niż do tej pory (ogłoszenia, marketing itp.).

2. Będące przedmiotem zapytania działki były w części wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy. Na części niniejszych działek założona została ekologiczna certyfikowana uprawa czarnej porzeczki. Po suszy Zainteresowany podjął decyzję o likwidacji uprawy. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

3. Będące przedmiotem wniosku działki, nie były udostępniane przez Zainteresowanego innym osobom na podstawie umów najmu, dzierżawy czy użyczenia.

4. Wnioskodawca w celu sprzedaży działek, o których mowa we wniosku, nie poniósł jakichkolwiek nakładów związanych z ich przygotowaniem do sprzedaży, np. uzbrojenie terenu, ogrodzenie itp. Jedyną czynnością, którą strona poczyniła, był podział działki nr 304/12 o powierzchni około 15 ha, na mniejsze działki - w tym działkę nr 304/113 i nr 304/112 oraz działki nr: 304/26, 304/31 i 304/30.

5. Sadzonki czarnej porzeczki zniszczyła susza, zatem Zainteresowany nie miał żadnych zbiorów czarnej porzeczki i tym samym nie dokonywał dostawy niniejszych produktów. Pozostałe grunty, jak również grunty po zlikwidowanej uprawie czarnej porzeczki były obsadzone wielosezonową trawą - w celu utrzymania areału w dobrej kulturze rolnej. Trawy nie były sprzedawane.

6. Wnioskodawca (jak wynika z przedstawionych wyżej wyjaśnień) wykorzystywał niniejsze działki jedynie na cele działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnionej od podatku od towarów i usług.

7. Zarówno wobec działek nr: 304/113 i 304/112 oraz pozostałych działek powstałych z podziału działki nr 304/12 nie były wydawane administracyjne decyzje o warunkach zabudowy oraz zagospodarowania terenu. Zainteresowany nie posiada natomiast wiedzy, czy takowe decyzje nie zostały wydane wobec sprzedanych działek nr: 304/113 oraz 304/112 na wniosek osób, które nabyły niniejsze działki od Wnioskodawcy.

8. W pytaniu zawartym we wniosku z dnia 4 sierpnia 2014 r., doszło do omyłki pisarskiej, zamiast wskazanej w pytaniu matki powinien być wskazany Wnioskodawca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dokonana sprzedaż działek nr: 304/113 oraz 304/112 skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

2. Czy w niniejszych transakcjach Wnioskodawca występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane wyżej transakcje nie skutkują powstaniem obowiązku w podatku od towarów i usług.

Zainteresowany nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., bowiem sprzedaż wyżej wskazanych działek nie stanowi działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Nieruchomość gruntowa nie została nabyta w celu dalszej odsprzedaży. Początkowo prowadzone było na niej gospodarstwo rolne w tym na 10 ha z posiadanych 15 ha, opisana wyżej ekologiczna uprawa porzeczek.

Decyzję o sprzedaży działek Wnioskodawca podjął w związku z nieopłacalnością prowadzonych upraw i powstaniem z tego tytułu zadłużenia oraz w związku ze zmianą planu zagospodarowania przestrzennego gruntów, na których prowadzona była uprawa.

Działki stanowiły majątek osobisty Zainteresowanego, nie związany z działalnością gospodarczą.

W świetle istniejącego orzecznictwa krajowych sądów administracyjnych oraz Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą być uznane za prowadzenie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

Dla oceny charakteru dokonywanych czynności nie ma znaczenia liczba i zakres transakcji (duże transakcje mogą dotyczyć bowiem również majątku osobistego). Nie ma znaczenia również fakt, że przed sprzedażą Wnioskodawca dokonał podziału gruntu na mniejsze działki w celu osiągnięcia przychodu. Bez znaczenia pozostaje również długość okresu, w jakim te transakcje następują, ani wysokość osiągniętych przychodów.

Wnioskodawca wraz z mamą nie prowadzili działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, nie podejmowali również żadnych czynności względem niniejszych działek, które można przypisać handlowcom czy usługodawcom.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.) - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy również podkreślić, że ww. sprawy dotyczyły osób fizycznych, które prowadziły działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależne od woli tych osób, w grunt pod zabudowę.

W tym miejscu - dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności - konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) - (dalej: k.c.).

Zgodnie z art. 140 k.c., w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 k.c. uprawnień właściciela. Podkreślić także należy, że ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (...) (Edward Gniewek, Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, że dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z mamą był współwłaścicielem działki nr 304/12. Prawo własności do przedmiotowej nieruchomości matka Wnioskodawcy nabyła w roku 1991 (umowa kupna sprzedaży), natomiast Zainteresowany w roku 2004 (umowa darowizny). Działka nr 304/12 była niezabudowana i zgodnie z ewidencją gruntów sklasyfikowana była jako grunty orne. Wnioskodawca wraz z mamą byli i nadal są współwłaścicielami niniejszej działki (obecnie została ona podzielona na mniejsze działki). Udziały we współwłasności wynoszą po 50%. Na niniejszej nieruchomości od momentu nabycia prowadzone było prawie 15 ha gospodarstwo rolne. Po przystąpieniu Rzeczypospolitej Polskiej do struktur Unii Europejskiej Wnioskodawca wraz z mamą od roku 2006 na 10 ha gospodarstwa założyli certyfikowaną uprawę czarnej porzeczki. Po suszy mającej miejsce w latach 2006-2008, podatnicy zmuszeni byli do odnowienia nasadzeń i tym samym pozyskania nowych certyfikatów ekologicznych. W roku 2010 Wnioskodawca wraz z mamą podjęli decyzję o zaprzestaniu uprawy czarnej porzeczki, w związku z czym nie przedłużono programu ekologicznego. Ekologiczna uprawa stała się bowiem nieopłacalna. Certyfikaty, badania, sadzonki ekologiczne, ręczne prace polowe, inspekcje, badania chemiczne gruntu, kolejne nasadzenia po suszy i związane z tym kolejne koszty badań i certyfikatów, wiązały się ze sporymi kosztami przewyższającymi osiągane przychody z upraw. Tym bardziej, że po okresie suszy właściciele ekologicznych upraw otrzymali jedynie 1.000,00 zł odszkodowania, w sytuacji gdy cena sadzonek wahała się od 0,5-2,00 zł przy konieczności zasadzenia około 20 tysięcy sadzonek. Na gruntach po zlikwidowanych uprawach od roku 2010 było pastwisko (trawy). Na decyzję Wnioskodawcy wraz z mamą, prócz nieopłacalności upraw, wpłynęła również zmiana planu zagospodarowania przestrzennego sporządzona przez Urząd Gminy, która obejmowała również około 9 ha gruntów będących własnością podatników. Zgodnie z niniejszym planem na obszarze około 200 ha ma powstać osiedle domków jednorodzinnych. W związku z powyższym, jak również z uwagi na zadłużenie, które powstało w trakcie prowadzenia ekologicznej uprawy porzeczki, Wnioskodawca wraz z mamą podjęli decyzję o sprzedaży działki. W tym celu dokonali jej podziału na mniejsze działki (również według proponowanego przez Urząd Gminy planu zagospodarowania przestrzennego). W latach 2013-2014 Wnioskodawca wraz z mamą sprzedali dwie działki o łącznej powierzchni 6,8 ha (działka nr 304/113 oraz 304/112). Działki te nie były objęte wyżej wskazanym planem zagospodarowania przestrzennego. Były to działki sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako działki rolne. Wnioskodawca wraz z mamą noszą się z zamiarem sprzedaży kolejnych działek (działka nr 304/26 o pow. 1,0167 ha, działka nr 304/31 o pow. 0,2297 ha, działka nr 304/30 o pow. 0,6006 ha). W planie zagospodarowania przestrzennego działki te przeznaczone są pod budownictwo jednorodzinne. Na żadną z działek nie ma wydanych decyzji o warunkach zabudowy. Wskazane wyżej działki powstałe w wyniku podziału działki nr 304/12 stanowią majątek osobisty podatników i nie służą do prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że zarejestrował się jako czynny podatnik VAT z dniem 17 października 2014 r. Do tego dnia nie był podatnikiem podatku od towarów i usług. Rejestracja ma związek z obrotem działkami powstałymi z przedmiotowej działki nr 304/112. Zainteresowany zamierza zająć się obrotem niniejszych działek w sposób bardziej zorganizowany niż do tej pory (ogłoszenia, marketing itp.). Będące przedmiotem zapytania działki były w części wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy. Na części niniejszych działek założona została ekologiczna certyfikowana uprawa czarnej porzeczki. Po suszy Zainteresowany podjął decyzję o likwidacji uprawy. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Będące przedmiotem wniosku działki, nie były udostępniane przez Zainteresowanego innym osobom na podstawie umów najmu, dzierżawy czy użyczenia. Wnioskodawca w celu sprzedaży działek, o których mowa we wniosku, nie poniósł jakichkolwiek nakładów związanych z ich przygotowaniem do sprzedaży, np. uzbrojenie terenu, ogrodzenie itp. Jedyną czynnością, którą strona poczyniła, był podział działki nr 304/12 o powierzchni około 15 ha, na mniejsze działki - w tym działkę nr 304/113 i nr 304/112 oraz działki nr: 304/26, 304/31 i 304/30. Sadzonki czarnej porzeczki zniszczyła susza, zatem Zainteresowany nie miał żadnych zbiorów czarnej porzeczki i tym samym nie dokonywał dostawy niniejszych produktów. Pozostałe grunty, jak również grunty po zlikwidowanej uprawie czarnej porzeczki były obsadzone wielosezonową trawą - w celu utrzymania areału w dobrej kulturze rolnej. Trawy nie były sprzedawane. Wnioskodawca (jak wynika z przedstawionych wyżej wyjaśnień) wykorzystywał niniejsze działki jedynie na cele działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnionej od podatku od towarów i usług. Zarówno wobec działek nr: 304/113 i 304/112 oraz pozostałych działek powstałych z podziału działki nr 304/12 nie były wydawane administracyjne decyzje o warunkach zabudowy oraz zagospodarowania terenu. Zainteresowany nie posiada natomiast wiedzy, czy takowe decyzje nie zostały wydane wobec sprzedanych działek nr: 304/113 oraz 304/112 na wniosek osób, które nabyły niniejsze działki od Wnioskodawcy.

Wątpliwości Zainteresowanego w analizowanej sprawie dotyczą powstania obowiązku podatkowego i wystąpienia przez Wnioskodawcę w charakterze podatnika podatku od towarów i usług z tytułu dokonanej sprzedaży działek nr: 304/113 i 304/112.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Uwzględniając powołane powyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług przy dokonywaniu dostawy opisanych działek.

Z opisu sprawy wynika bowiem, że Zainteresowany otrzymał opisaną nieruchomość w roku 2004 w formie darowizny. Ponadto brak jest podstaw do uznania za działalność gospodarczą dokonanego podziału geodezyjnego gruntu zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego. Z wniosku wynika, że Wnioskodawca - poza wskazaną czynnością - nie wykazał jakiejkolwiek innej aktywności w celu przygotowania ww. nieruchomości do sprzedaży, ani nie wykonywał jakichkolwiek działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności tych działek - nie wykonywał czynności charakterystycznych dla wykonywania działalności gospodarczej. Co prawda Zainteresowany wskazał, że będące przedmiotem zapytania działki były w części wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tj. w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy. Na części niniejszych działek założona została ekologiczna certyfikowana uprawa czarnej porzeczki. Sadzonki czarnej porzeczki zniszczyła jednak susza, zatem Zainteresowany nie miał żadnych zbiorów czarnej porzeczki i tym samym nie dokonywał dostawy niniejszych produktów. Pozostałe grunty, jak również grunty po zlikwidowanej uprawie czarnej porzeczki były obsadzone wielosezonową trawą - w celu utrzymania areału w dobrej kulturze rolnej. Trawy nie były sprzedawane. Ponadto będące przedmiotem wniosku działki, nie były udostępniane przez Wnioskodawcę innym osobom na podstawie umów najmu, dzierżawy czy użyczenia.

Wskazać zatem należy, że z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie działa jako producent, handlowiec lub usługodawca, a czynność sprzedaży działek stanowi jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego przez Niego prywatnego majątku. Sprzedaż towaru z majątku osobistego nie ma charakteru handlowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność ta oznacza bowiem działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie w celu dokonania sprzedaży działek nr: 304/113 oraz 304/112, Wnioskodawca nie angażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie wykazywał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych we wniosku nieruchomości porównywalnych do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Zatem dokonując sprzedaży opisanych nieruchomości gruntowych Wnioskodawca korzystał z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. nieruchomości, a dostawę tych nieruchomości cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż działek nr: 304/113 oraz 304/112 nie skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, bowiem nie podlegała ona opodatkowaniu tym podatkiem. Zatem w niniejszych transakcjach Zainteresowany nie wystąpił w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie powstania obowiązku podatkowego i wystąpienia przez Wnioskodawcę w charakterze podatnika podatku od towarów i usług z tytułu dokonanej sprzedaży działek nr: 304/113 i 304/112. Natomiast kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w zakresie powstania obowiązku podatkowego i wystąpienia przez Wnioskodawcę w charakterze podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej dostawy działek o nr: 304/26, 304/31, 304/30 została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 6 listopada 2014 r. nr ILPP1/443-690/14-5/NS.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.