ILPP1/443-677/10-2/BD - Opodatkowanie podatkiem VAT składników majątku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2010 r. (data wpływu: 22 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania składników majątku - jest prawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania składników majątku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą pod firmą "A". Przedmiotem działalności gospodarczej jest przetwórstwo produktów rolnych oraz pośrednictwo w ich sprzedaży. Zainteresowana posiada jeden zakład, w skład którego wchodzą m.in. nieruchomości, na których posadowiono budynki produkcyjne, magazyn przyjęcia surowca, magazyn - przechowalnia warzyw. w skład zakładu wchodzą nadto m.in. agregaty chłodnicze wywrotnice skrzyniopalet, przenośniki transportujące oraz zapasy. Całość stanowi jeden podmiot pod względem rozrachunkowym.

W wyniku sytuacji gospodarczej na rynku, Wnioskodawczyni podjęła decyzję o sprzedaży z dniem 16 sierpnia 2010 r. części nieruchomości i ruchomości wchodzących w skład zakładu na rzecz "B" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. W szczególności Pani dokona zbycia następujących składników służących jej obecnie do prowadzenia działalności gospodarczej: nieruchomości o powierzchni 1,1699 ha wraz z posadowionym na niej magazynem przyjęcia surowca (hala XXX) oraz portiernią (działka numer 605/1 księga wieczysta nr (...) Sądu Rejonowego), nieruchomości o powierzchni 2.006,9 m ² wraz z posadowionym na niej magazynem - przechowalnią warzyw (działka numer 607/10, księga wieczysta nr (...) Sądu Rejonowego), dwóch agregatów chłodniczych marki K (...), dwóch wywrotnic skrzyniopalet, przenośników transportujących podających i odbierających, dwóch napełniaczy skrzyniopalet, bunkra zasypowego dwóch przenośników, kalibrownicy N (...), trzech przenośników, naważarki automatycznej, 1.500 sztuk skrzyniopalet drewnianych, wózka widłowego marki S (...), paleciaka elektrycznego, 2.500 sztuk skrzynek plastikowych.

Wnioskodawczyni nie dokona zbycia następujących nieruchomości i ruchomości, które obecnie wchodzą w skład zakładu i w dalszym ciągu będą służyły prowadzeniu działalności gospodarczej pod firmą "A": nieruchomości wraz z posadowionymi na niej budynkami produkcyjnymi (działka numer 605/2, księga wieczysta nr (...) Sądu Rejonowego), centrali telefonicznej, drukarki termotransferowej C (...), kalibrownika do sortowania korniszonów, kasy fiskalnej, kserokopiarki T (...), maszyny czepak napełniacz, napełniacza big bagów, obcinarki do cebuli, obwijarki do palet, paleciaka ręcznego szerokiego, paleciaka ręcznego wąskiego, paletyzatora ręcznego, pompy, samochodu skoda, stołu ze stali nierdzewnej, stołu obrotowego, stołu z lejem, wagi 60 kg i wagi samochodowej, wagowornicy elektronicznej, wentylatora (...), wózka widłowego C (...) i G (...), trzech zestawów komputerowych i zgrzewarki.

W związku z przeniesieniem wyżej wyszczególnionych składników służących prowadzeniu działalności gospodarczej nie zostaną zamknięte rachunki bankowe założone dla firmy "A", które nadal będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej.

Nabywca powyższych składników majątku, tj. "B" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, nie przejmie jakichkolwiek zobowiązań Zainteresowanej, zarówno związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, jak i niezwiązanych z jej prowadzeniem. Nabywca nadto nie przystąpi do żadnych zobowiązań Pani, jak również ich nie poręczy. Dla składników majątku, które Wnioskodawczyni zamierza zbyć, nie jest prowadzona odrębna ewidencja.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisane zdarzenie jest zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) transakcją zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której zgodnie z art. 6 pkt 1 ww. ustawy nie stosuje się jej przepisów, czy sprzedażą poszczególnych składników majątku, podlegającą opodatkowaniu podatkiem należnym od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, transakcja sprzedaży wymienionych składników majątku trwałego i obrotowego nie kwalifikuje się jako zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, lecz jako sprzedaż poszczególnych składników majątku podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pojęcie towarów i usług zdefiniowane jest w przepisie art. 2 pkt 6 ustawy, zgodnie z którym przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Rozumienie pojęć użytych w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy "transakcja zbycia" oraz w przepisie art. 7 ust. 1 "dostawa towarów" jest do siebie zbliżone, gdyż oba te pojęcia obejmują czynności, które prowadzą do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, a w szczególności sprzedaż, zamianę oraz darowiznę.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Zasadne jest zatem posłużenie się przy wykładni pojęcia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie bowiem z treścią art. 55¹ k.c. przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W myśl natomiast art. 2 pkt 27e ustawy, ilekroć w przepisach ustawy mowa jest o zorganizowanej części przedsiębiorstwa, rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle wyżej wskazanej definicji nie ulega wątpliwości, że zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Warunkiem traktowania zespołu składników materialnych i niematerialnych jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to powinno zachodzić na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zespół składników majątkowych i niemajątkowych, który składa się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ma określone miejsce w strukturze organizacyjnej przedsiębiorcy jako dział, wydział lub oddział.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której dzięki odpowiedniej ewidencji zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić także potencjalnie niezależne, samodzielne przedsiębiorstwo.

Mając na uwadze powyższe uznać należy, że określony zespół składników majątkowych będzie mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy nie wówczas, gdy będzie to jakakolwiek zorganizowana masa majątkowa - masa majątkowa musi dodatkowo odznaczać się pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Składniki wchodzące w skład masy majątkowej, tworzącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa, muszą zatem pozostawać we wzajemnych relacjach, takich, by można mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest zatem sumą poszczególnych składników, dzięki którym potencjalnie będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników. W konsekwencji muszą zostać spełnione następujące przesłanki, aby mieć do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa:

Mając na uwadze powyższe, transakcja sprzedaży składników majątku wskazanych w opisanym przez Wnioskodawczynię zdarzeniu przyszłym nie będzie stanowiła transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, lecz sprzedaż poszczególnych składników majątku, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, albowiem nie zostaną spełnione następujące warunki:

* umowa sprzedaży składników majątku nie będzie obejmowała zobowiązań sprzedającego (Wnioskodawczyni), nabywca nie przejmie tych zobowiązań, jak również do nich nie przystąpi, ani ich nie poręczy;

* zespół zbywanych składników materialnych nie jest wyodrębniony organizacyjnie i finansowo w przedsiębiorstwie Zainteresowanej, gdyż składniki te są przynależne do zakładu Wnioskodawczyni i w żaden sposób z niego nie wyodrębnione. w skład tego zakładu wchodzą także inne składniki majątku, które nie zostaną zbyte na rzecz nabywcy ("B" Sp. z o.o.) i w dalszym ciągu będą służyły Wnioskodawczyni do prowadzenia działalności gospodarczej.

Wobec powyższego przeznaczony do sprzedaży majątek, wyszczególniony w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie spełnia definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wskazanej w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, sprzedaż tego majątku będzie czynnością podlegająca przepisom ustawy o VAT i opodatkowaną podatkiem od towarów i usług zgodnie ze stawkami właściwymi dla sprzedaży poszczególnych składników majątku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.