ILPP1/443-67/11-6/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-67/11-6/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2010 r. (data wpływu 17 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia 1 i 27 kwietnia 2011 r. (data wpływu 7 kwietnia i 2 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości dłużnika zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz gospodarczym, w trybie licytacji komorniczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości dłużnika zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz gospodarczym, w trybie licytacji komorniczej. Dnia 7 kwietnia i 2 maja 2011 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W sprawie egzekucyjnej przeciwko dłużnikowi, jest prowadzona egzekucja z nieruchomości ułamkowej (1/2) niewydzielonej części nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym, położonej w Ch. Nieruchomość obejmuje działki ewidencyjne nr 192/1 i nr 192/2, jej łączna powierzchnia to 451 m 2, a Sąd Rejonowy w L. V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi dla niej księgę wieczystą o nr (...). Nieruchomość została nabyta w dniu 21 grudnia 2006 r., na mocy aktu notarialnego nr rep. (...). Od nabytej nieruchomości nie płacono podatku VAT.

Budynki zostały wybudowane przed wojną, a jeden z nich (mieszkalny) jest w trakcie generalnego remontu. Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego miasta Ch. działki nr 192/1 i 192/2, położone w obrębie miasta znajdują się na obszarze oznaczonym symbolem CMN-30, i stanowią tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz uzupełniającej: tj. usługi z zakresu handlu detalicznego, gastronomii, obsługi ludności lub przedsiębiorstw, kultury, zdrowia i opieki społecznej, sieci infrastruktury technicznej oraz związane z nim urządzenia. Dłużnik prowadzi działalność gospodarczą, opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Nieruchomość została oszacowana przez biegłego na kwotę 261.000,00 zł, a dłużnik nabył ją za 10.000,00 zł. Remont budynku mieszkalnego według biegłego przekroczył 30% wartości początkowej obiektu, który nadal jest remontowany, a od nabycia budynków przez dłużnika nie minęło jeszcze 5 lat.

Dnia 7 kwietnia 2011 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego wskazując, iż dłużnik, prowadzi działalność gospodarczą od 28 lipca 2003 r. w zakresie: transportu drogowego, pomocy drogowej, sprzedaży pojazdów i ich złomowania. Dłużnik nabył przedmiotową nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży aktem notarialnym z dnia 21 grudnia 2006 r. REP. (...).

Ponadto, przedmiotowe budynki nie były wykorzystywane przez dłużnika w działalności gospodarczej. Budynki nie były udostępniane osobom trzecim z tytułu najmu. Koszty aktualnego generalnego remontu budynków ponosi dłużnik, który wcześniej nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku mieszkalnego oraz gospodarczego. Budynek mieszkalny sklasyfikowano pod symbolem PKOB 1110.

Dnia 2 maja 2011 r. Zainteresowany ponownie uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego wskazując, iż nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym oraz gospodarczym stanowi majątek osobisty dłużnika, w udziale #189;. W trybie licytacji sprzedawany będzie tylko udział 1/2 części należący do dłużnika. Dłużnik w momencie zakupu nieruchomości, nie odliczał podatku VAT. Dłużnik ze środków własnych w roku 2007 rozpoczął remont budynku mieszkalnego. Na dzień oszacowania nieruchomości, tj. w październiku 2010 r. remont budynku przekroczył 30% wartości początkowej budynku. Budynek gospodarczy nie był remontowany. Remont trwa nadal.

Ponadto, jak wyjaśnił Wnioskodawca, budynek mieszkalny posadowiony jest na działce nr 192/1, a budynek gospodarczy posadowiony jest na działce nr 192/2. W przeszłości dłużnik nie sprzedawał innych nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zbycie przedmiotowej nieruchomości jest zwolnione od podatku VAT, a jeżeli nie jest zwolnione to jaką stawkę VAT należy zastosować.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, ponieważ dłużnik poniósł wydatki na ulepszenie nieruchomości wyższe niż 30% wartości początkowej obiektu. A od nabycia nieruchomości nie upłynął okres 5 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez pojęcie towaru w świetle art. 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że sprzedaż posiadanego majątku podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

W kontekście powołanych zapisów ustawy, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi do nieruchomości ułamkowej (1/2) zabudowanej budynkiem mieszkalnym i gospodarczym. Nieruchomość została nabyta przez dłużnika na podstawie umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego nr rep. (...). W związku z nabyciem nieruchomości dłużnik nie odprowadzał podatku od towarów i usług. Budynek mieszkalny - sklasyfikowany pod symbolem PKOB 1110 - nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej dłużnika oraz nie był udostępniany osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych najmu. Aktualnie budynek jest w trakcie generalnego remontu finansowanego przez dłużnika oraz który przekroczy finansowo 30% wartości początkowej budynku. Grunt, na którym posadowione są budynki, przeznaczony został zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną oraz uzupełniającą. Dłużnik jest osobą prowadzącą, od dnia 28 lipca 2003 r., działalność gospodarczą, w zakresie jednakże przedmiotowa nieruchomość (budynek mieszkalny, budynek gospodarczy oraz grunty) stanowią majątek osobisty dłużnika.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie - w związku z dostawą nieruchomości - dłużnika nie można uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Nic nie wskazuje na to, że dokonując sprzedaży ww. nieruchomości, dłużnik będzie działał w charakterze handlowca. Przedmiotowa nieruchomość zabudowana została nabyta do majątku osobistego. Nie można zatem uznać, że nieruchomość została zakupiony w celu jej dalszej odsprzedaży. Jak wynika ze złożonego wniosku, przedmiotowy grunt zabudowany nie został nabyty z zamiarem wykorzystywania go do działalności gospodarczej i do takich celów nigdy nie był wykorzystywany. Nie był również udostępniany osobom trzecim.

Dokonując jednorazowej transakcji sprzedaży składnika majątku osobistego, na który składa się udział #189; prawa własności do nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz gospodarczym dłużnik będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę wyżej opisanej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie tut. Organ wyjaśnia, iż uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe ze względu na fakt, iż zapisy ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie definiują odrębność czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz jasno określają, które transakcje podlegają opodatkowaniu jednakże korzystają ze zwolnień od podatku na podstawie art. 43 ustawy.

W przedmiotowej sprawie z uwagi na fakt, iż opisana transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, analiza przepisów dotyczących zwolnienia od podatku i stawek podatkowych stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl