ILPP1/443-66/07-2/GZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani M. G. przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2007 r. (data wpływu 31 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest komornikiem sądowym i zgodnie z art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, wykonując czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania cywilnego, jest płatnikiem podatku VAT od dostawy towarów będących własnością dłużnika. Przedmiotem egzekucji są m.in. nieruchomości niezabudowane powstałe w wyniku podziału gruntów rolnych przez dłużników. Dłużnikami są rolnicy ryczałtowi, dotychczas użytkujący te grunty dla celów działalności rolniczej. Wydzielone działki przeznaczone są pod zabudowę: mieszkaniową, handlową lub przemysłową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, jako płatnik podatku VAT - odpowiedzialny za pobór i odprowadzenie podatku od towarów usług od egzekucji sądowej, jest zobowiązany do naliczania tego podatku od działek przeznaczonych pod zabudowę, powstałych z podziału dotychczas uprawianych przez rolników ryczałtowych gruntów rolnych.

Zdaniem Wnioskodawcy podział prywatnego gruntu rolnego przez rolnika ryczałtowego na mniejsze działki o charakterze budowlanym i ich późniejsza sprzedaż nie stanowią przesłanki do przyjęcia, że osoby te są podatnikami, a przedmiotowa sprzedaż jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bez znaczenia pozostaje fakt dokonania sprzedaży na rzecz wielu nabywców, bowiem sprzedaż majątku prywatnego niezależnie czy dokonywana jest jednorazowo, czy w częściach nie ma charakteru powtarzalnego. Konstrukcja art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT powoduje, zdaniem Zainteresowanego, że częstotliwość, o której mowa w tym przepisie odnosi się do czynności wykonywanych przez przedsiębiorców, m.in. przez handlowców. Nie dotyczy zatem rolników ryczałtowych, którzy dokonują sprzedaży swojego majątku prywatnego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdza się, co następuje.

Zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarem są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Artykuł 15 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przez działalność gospodarczą, na podstawie zapisu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania, należy uznać, iż wskazane transakcje mają związek z działalnością gospodarczą. Bowiem rolnik ryczałtowy, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%. Podmiot dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 zgodnie, z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Podkreślić ponadto należy, że stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy, zwolnienia od podatku, wskazanego w ust. 1 i ust. 9 tego artykułu, nie stosuje się do podmiotów dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. Oznacza to, że w przypadku, gdy sprzedawca dokona dostawy terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę, zobowiązany będzie do opodatkowania tych transakcji, także wtedy, gdy osiągnięty obrót z tego tytułu nie przekroczy równowartości 10 000 euro (w 2007 r. kwoty 39 700 zł).

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ww. ustawy organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Zatem komornik sądowy będzie płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży przedmiotowych gruntów prowadzonej w trybie egzekucji sądowej.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Zainteresowanego w złożonym wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.