ILPP1/443-652/14-2/AS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 października 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-652/14-2/AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym prowadzi postępowania egzekucyjne przeciwko dłużnikowi - spółce akcyjnej w likwidacji. W toku prowadzonych postępowań egzekucyjnych wierzyciele złożyli wnioski o prowadzenie egzekucji z nieruchomości będącej własnością dłużnika. Przedmiotowa nieruchomość stanowiąca działkę gruntu o powierzchni (...) m (2) zabudowana jest następującymi budynkami:

1.

budynkiem biurowym z portiernią o powierzchni użytkowej 72,74 m (2),

2.

budynkiem kuźni o powierzchni użytkowej 124,50 m (2),

3.

budynkiem magazynowym o powierzchni użytkowej 646,80 m (2),

4.

budynkiem magazynowym z kotłownią o powierzchni użytkowej 388,79 m (2),

5.

budynkiem administracyjnym o powierzchni użytkowej 394,65 m (2).

Budynki zostały wybudowane w różnych okresach, najprawdopodobniej w latach 1940-1950. Na zlecenie komornika sądowego sporządzony został operat szacunkowy nieruchomości, z którego wynika, że budynki znajdują się w złym stanie technicznym - przeznaczone są do remontu lub rozbiórki.

Opisana powyżej zabudowana nieruchomość ma być przedmiotem licytacji prowadzonej w ramach wyszczególnionych postępowań egzekucyjnych.

Z uzyskanych informacji wynika, że:

1.

dłużnik jest podatnikiem podatku VAT,

2.

od 2004 r. nieruchomość znajduje się w posiadaniu osoby trzeciej,

3.

do 2004 r. dłużnik osiągał dochody z najmu nieruchomości,

4.

zbycie budynków nie będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia,

5.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków upłynął okres dłuższy niż 2 lata,

6.

nieruchomość (działka gruntu) została nabyta przez dłużnika w okresie między I a II wojną światową, a budynki zostały wybudowane w różnych okresach, najprawdopodobniej w latach 1940-1950 r. - dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu,

7.

sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego operat szacunkowy nieruchomości wskazuje, że budynki znajdują się w złym stanie technicznym. Od kilkunastu/kilkudziesięciu lat dłużnik nie przeprowadzał żadnych remontów lub ulepszeń.

Ostatni stwierdzony remont przeprowadzony przez dłużnika dotyczył jedynie budynku biurowego z portiernią i został przeprowadzony w latach 1996 - 1997.

Wnioskodawca jest zainteresowany nabyciem opisanej powyżej nieruchomości (dalej: nieruchomość) i rozważa udział w licytacji w charakterze licytanta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż licytacyjna nieruchomości w opisanym powyżej stanie sprawy będzie objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w związku z art. 29 ust. 5 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana powyżej sprzedaż licytacyjna nieruchomości nie będzie podlegała podatkowi od towarów i usług.

Uzasadniając niniejsze stanowisko Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 18 ustawy organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Z treści niniejszego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Z kolei obowiązki płatnika podatku zostały określone w art. 8 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z powyższych przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem VAT, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Z kolei w przypadku gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku. Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o VAT i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej wszelkich okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze wskazany w niniejszej sprawie stan komornik sądowy nie będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług z uwagi na fakt, że przedmiotowa transakcja będzie objęta zwolnieniem przedmiotowym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy, w szczególności w:

* art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zatem dostawa budynków, spełniających określone w przepisach warunki, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

#8722; art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 ustawy, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Należy przy tym podkreślić, że warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b - stosownie do art. 43 ust. 7a) - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wskazując na powyższe zwolnienia przedmiotowe należy również zaznaczyć, że zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części na tym gruncie posadowionych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozpatrywanym stanie sprawy zastosowanie znajdzie zarówno art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jak również w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Tym samym w związku z art. 29 ust. 5 ustawy zbycie licytacyjne nieruchomości będzie zwolnione z podatku od towarów i usług.

1. Zastosowanie zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Rozpatrując podstawy do zastosowania w niniejszym przypadku zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy należy w pierwszej kolejności wskazać, że konstrukcja tego przepisu tworzy podstawową regułę, z której wynika, że każda dostawa budynków, budowli lub ich części, dokonywana po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia, podlega zwolnieniu od podatku. Natomiast każda dostawa tych towarów dokonywana w okresie przed pierwszym zasiedleniem, w ramach pierwszego zasiedlenia lub w ciągu 2 lat od pierwszego zasiedlenia podlega opodatkowaniu. Z tego względu kluczowe jest ustalenie tego, kiedy dochodzi do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania budynków, budowli lub ich części w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po ich:

1.

wybudowaniu lub

2.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

2. Zastosowanie zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca wskazuje, że w niniejszym stanie sprawy oprócz zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 zastosowanie znajdzie również zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, z uwagi na zaistnienie przesłanek określonych w tym przepisie, tj.:

1.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

2.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w pkt 2 powyżej - stosownie do art. 43 ust. 7a - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Dokonując analizy wskazanych powyżej przesłanek Wnioskodawca wskazuje, że w stosunku do przedmiotowej nieruchomości dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu. Jak wskazano powyżej, nieruchomość została bowiem nabyta przez dłużnika przed II wojną światową, a budynki zostały wybudowane w latach 1940-1950. Nadto, jak wynika z operatu szacunkowego nieruchomości sporządzonego na zlecenie komornika sądowego, w ostatnich kilkunastu/kilkudziesięciu latach dłużnik nie dokonywał jakichkolwiek remontów lub ulepszeń budynków przewyższających 30% wartości początkowej nieruchomości. Co więcej, od roku 2004 nieruchomość była w posiadaniu osoby trzeciej, która również nie dokonywała tego rodzaju ulepszeń. Jednocześnie, nawet w przypadku gdyby dłużnik poniósł wydatki na ulepszenie budynków przekraczające 30% ich wartości początkowej - co ewentualnie mogło mieć miejsce przed 1996 - 1997 rokiem (ostatni stwierdzony remont budynku biurowego z portiernią) - to z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 43 ust. 7a ustawy, przedmiotowego warunku (30% ulepszenia) nie stosuje się w rozpatrywanym przypadku. Budynki były bowiem na podstawie umów najmu wykorzystywane przez dłużnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Tym samym dostawa przedmiotowych budynków objęta będzie również zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Jednocześnie, analogicznie jak w przypadku zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zastosowanie znajdzie również art. 29 ust. 5, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zgodnie z cytowanym przepisem mamy do czynienia z jedną transakcją, a grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem w przypadku zwolnienia z opodatkowania budynków zwolnienie dotyczy całej zbywanej nieruchomości.

Reasumując, w rozpatrywanym stanie faktycznym sprzedaż licytacyjna nieruchomości zarówno na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy, jak również na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Tym samym komornik sądowy nie będzie zobowiązany do naliczania i odprowadzania podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zatem z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Na podstawie ust. 7a tego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Ponadto należy zaznaczyć, że na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy, zgodnie z treścią ust. 11 ww. artykułu musi zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

Z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Dodatkowo informuje się, że dostawa nieruchomości może korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, który stanowi, że: "Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego".

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jako Komornik Sądowy prowadzi egzekucję z nieruchomości zabudowanej, w stosunku do Spółki Akcyjnej w likwidacji.

Przedmiotowa nieruchomość, o łącznej powierzchni wynoszącej 4885 m2, zabudowana jest budynkami: biurowym z portiernią, kuźni, magazynowym, magazynowym z kotłownią, administracyjnym, wybudowanymi w latach 1940-1950. Z operatu szacunkowego wynika, że budynki znajdują się w złym stanie technicznym - przeznaczone są do remontu lub rozbiórki.

Z wniosku wynika również, że:

1.

dłużnik jest podatnikiem podatku VAT,

2.

od 2004 r. nieruchomość znajduje się w posiadaniu osoby trzeciej,

3.

do 2004 r. dłużnik osiągał dochody z najmu nieruchomości,

4.

zbycie budynków nie będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia,

5.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków upłynął okres dłuższy niż 2 lata,

6.

nieruchomość (działka gruntu nr 13) została nabyta przez dłużnika w okresie między I a II wojną światową, a budynki zostały wybudowane w różnych okresach, najprawdopodobniej w latach 1940-1950 r. - dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu,

7.

sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego operat szacunkowy nieruchomości wskazuje, że budynki znajdują się w złym stanie technicznym. Od kilkunastu/kilkudziesięciu lat dłużnik nie przeprowadzał żadnych remontów lub ulepszeń.

Wnioskodawca wskazał również, że w latach 1996 - 1997 został stwierdzony ostatni remont budynku biurowego z portiernią.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy sprzedaż licytacyjna przedmiotowej nieruchomości będzie objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że dłużnik będący właścicielem nieruchomości jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zatem wykonywane przez Niego czynności dostawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy nieruchomości - budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział możliwość stosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a ustawy. Przy czym, dla zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa nieruchomości nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz czy od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Mając na uwadze powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku, dostawa nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nie zachodzą wyjątki w nim przedstawione. Z opisu sprawy wynika bowiem, że dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a pomiędzy tym pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Powyższe wynika z faktu, że budynki znajdujące się na sprzedawanej nieruchomości zostały wybudowane w latach 1940-1950, następnie od roku 2004 były udostępniane osobie trzeciej, a dłużnik otrzymywał - jak twierdzi Wnioskodawca - "dochód z umowy najmu". Ponadto od kilkunastu/kilkudziesięciu lat ww. budynki nie były ulepszane.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że dłużnikowi z tytułu nabycia ww. budynków nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie w okresie kilkunastu/kilkudziesięciu lat Wnioskodawca nie dokonywał ulepszenia tych budynków, tym samym dostawa ww. budynków korzysta również ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W rezultacie powyższego, zbycie gruntu, na którym posadowione są budynki - zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy - również jest zwolnione od podatku.

Reasumując, sprzedaż przez Komornika nieruchomości zabudowanej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto należy poinformować, że ww. wskazany przez Wnioskodawcę przepis art. 29 ust. 5 ustawy stracił moc obowiązującą z dniem 31 grudnia 2013 r. Natomiast z dniem 1 stycznia 2014 r. wszedł w życie art. 29a ust. 8 ustawy.

Wyjaśnia się, że przyjmując za stanowisko Wnioskodawcy stwierdzenie: "sprzedaż licytacyjna nieruchomości zarówno na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy, jak również na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług", uznano, że stanowisko jest prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl