ILPP1/443-649/11-7/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2011 r. (data wpływu 18 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu 11 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT szkoleń SEP - jest prawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT szkoleń SEP. Dnia 11 lipca 2011 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Posiada wpis do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, zaświadczenie.

Wnioskodawczyni prowadzi szkolenia takie jak:

5.

Dnia 11 lipca 2011 r. Zainteresowana uzupełniła wniosek o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego wskazując, iż: Wnioskodawczyni jest objęta systemem oświaty i posiada wpis do ewidencji szkół i placówek niepublicznych (zaświadczenie nr 12/2011 z dnia 13 lutego 2011 r.), ponieważ na podstawie art. 2 pkt 3a ustawy o systemie oświaty jest niepubliczną placówką kształcenia ustawicznego i doskonalenia zawodowego umożliwiającą podnoszenie lub uzupełnienie kwalifikacji zawodowych.

Działalność Wnioskodawczyni według jej opinii obejmuje kształcenie i wychowanie. W tematyce prowadzonych szkoleń poruszane są elementy wychowawcze dotyczące bezpiecznych i higienicznych zachowań w pracy, które wpływają na poprawę świadomości pracowników i w konsekwencji ograniczają wypadki przy pracy i sytuacje potencjalnie wypadkowe oraz kreują prawidłowe zachowania pracowników.

Według opinii Wnioskodawczyni szkolenia te są objęte zaświadczeniem (o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych). Ww. zaświadczenie obejmuje swoim zakresem działalność niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego.

W opinii Wnioskodawczyni szkolenia: kurs na wózki jezdniowe z napędem silnikowym, na uprawnienia elektryczne (SEP) oraz na urządzenia transportu bliskiego są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Szkolenia z udzielania pomocy przedmedycznej i ochrony przeciwpożarowej nie są usługami kształcenia zawodowego ani przekwalifikowania zawodowego.

Wnioskodawczyni nie posiada akredytacji na szkolenia w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Dotychczas usługi te nie były finansowane ze środków publicznych.

Zainteresowana wskazała także, iż wykonywane usługi prowadzone są w oparciu o następujące przepisy:

* kurs kierowców wózków jezdniowych z napędem silnikowym prowadzony jest na podstawie Decyzji Ministra Gospodarki PP-13/TT/VIII/2740W/02 z lipca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. Nr 70, poz. 650);

* szkolenia udzielania pomocy przedmedycznej oraz ochrony przeciwpożarowej wynikają z art. 207 § 1 pkt 3, art. 209¹ § 1 pkt 2 lit. a i b ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z roku 1998 Nr 21, poz. 94 z późn. zm.);

* szkolenia elektryczne, energetyczne, gazowe (SEP) przygotowujące do egzaminu kwalifikacyjnego i zdobycia uprawnień - nie są szkoleniami obligatoryjnymi, ale ułatwiają zdać egzamin kwalifikacyjny na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad, potwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828),

* szkolenia z urządzeń transportu bliskiego - przygotowujące do egzaminu kwalifikacyjnego i zdobycia uprawnień - nie są szkoleniami obligatoryjnymi, ale ułatwiają zdać egzamin kwalifikacyjny na podstawie ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 oraz z roku 2002, Nr 74, poz. 676 z późn. zm.), a także rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy szkolenia SEP na uprawnienia elektryczne są zwolnione od podatku od towarów i usług w roku 2011, na podstawie znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, szkolenia te są podnoszeniem kwalifikacji zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy na danych stanowiskach zawodowych pracy.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzupełnienia przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216 z późn. zm.).

Z przepisów wynika, że formami uzyskiwania i uzupełniania między innymi umiejętności i kwalifikacji zawodowych są: kursy, seminaria.

Rozporządzenie określa wymagania i warunki dla poszczególnych form szkolenia, organizowanych zgodnie z tymi przepisami stanowią kształcenie zawodowe, bądź przekwalifikowanie zawodowe. Dlatego mogą one korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca uważa, że szkolenia te to kształcenie zawodowe prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Z kolei przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Jak wynika z art. 2 pkt 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

W myśl art. 82 ww. ustawy, osoby fizyczne i prawne mogą zakładać placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu placówek publicznych.

Placówki niepubliczne mogą zatem być zakładane i prowadzone przez osoby fizyczne lub osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego.

Dla możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o powołany wyżej art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy nie jest konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, ma zastosowanie wyłącznie do usług kształcenia wymienionych w zaświadczeniu właściwego organu o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

Równocześnie na podstawie uregulowań zawartych w pkt 29 ww. artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powołane wyżej przepisy przewidują zatem zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego, bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Zauważa się, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło ww. rozporządzenie Rady nr 1777/2005.

Jak stanowi art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne.

Stosownie do treści ust. 6 powołanego przepisu, minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby, o których mowa w ust. 1.

A jak wynika z ust. 7 cytowanego przepisu, minister właściwy do spraw gospodarki, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, określi w szczególności:

I tak, § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828 z późn. zm.) określa:

Ponadto § 6 ww. rozporządzenia zawiera szczegółowy zakres wiedzy, jaką powinny posiadać osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, w celu uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji.

Posiadaną wiedzę i kwalifikacje do pracy przy eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci elektrycznej, energetycznej oraz gazowej, potwierdzają wydawane świadectwa kwalifikacyjne, które uprawniają do samodzielnego wykonywania pracy na określonym stanowisku i na określone urządzenie w danej grupie urządzeń (wymienione w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia).

Zainteresowany wskazał, iż szkolenia z zakresu uprawnień elektrycznych (SEP) przygotowują do egzaminu przed komisją SEP. Powyższe oznacza, iż została spełniona pierwsza przesłanka umożliwiająca skorzystanie ze zwolnienia od podatku, określona w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, tj. przedmiotowe usługi są usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego.

Zasady organizowania i przeprowadzania egzaminu, powoływania komisji do ich przeprowadzania oraz wysokość opłat za egzaminy zostały ściśle określone w przepisach - Prawo energetyczne oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, co oznacza, że została spełniona druga przesłanka - po wypełnieniu definicji "usług kształcenia zawodowego" - umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku usług w zakresie szkoleń dotyczących uprawnień energetycznych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż szkolenia przygotowujące do egzaminu przed komisją SEP. (elektryczne grupy I, energetyczne grupy II, gazowe grupy II), spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi te spełniają również drugą przesłankę warunkującą zwolnienie od podatku, a mianowicie są prowadzone w formie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Z przedstawionego we wniosku stany faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie pozostałych pozaszkolnych form edukacji. Posiada wpis do ewidencji szkół i placówek niepublicznych i jest objęta systemem oświaty. Prowadzi m.in. szkolenia przygotowujące do egzaminu przed komisją SEP, tj. elektryczne grupy I, energetyczne grupy II, oraz gazowe grupy II, a jej działalność obejmuje kształcenie i wychowanie. Kursy te są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz są prowadzone w oparciu o odrębne przepisy, tj. ustawy - Prawo energetyczne i rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci. Wnioskodawczyni nie posiada akredytacji na szkolenia w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a same szkolenia nie są finansowane ze środków publicznych.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny wskazać należy, iż świadczone usługi mające postać szkoleń SEP (elektryczne grupy I, energetyczne grupy II, oraz gazowe grupy II) korzystają ze zwolnienia od podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, iż Zainteresowana w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą objęta jest systemem oświaty w rozumieniu ustawy o systemie oświaty, i prowadzi działalność w zakresie kształcenia i wychowania. Ponadto, szkolenia są usługą w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W konsekwencji spełnione zostały przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy oraz pkt 29 lit. a) ustawy, na podstawie których zwolnienie od podatku jest prawnie możliwe.

Niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT szkoleń SEP.

Rozstrzygnięcia w zakresie:

* zwolnienia od podatku VAT usług szkolenia z ochrony przeciwpożarowej i pierwszej pomocy przedmedycznej,

* zwolnienia od podatku VAT kursów kierowców wózków widłowych,

* szkolenia z urządzeń transportu bliskiego

zostały zawarte w interpretacjach nr ILPP1/443-649/11-4/MK, ILPP1/443-649/11-5/MK i ILPP1/443-649/11-6/MK z dnia 28 lipca 2011 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.