ILPP1/443-649/11-5/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2011 r. (data wpływu 18 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu 11 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT kursów kierowców wózków widłowych - jest prawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT kursów kierowców wózków widłowych. Dnia 11 lipca 2011 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie "pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane". Posiada wpis do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, zaświadczenie.

Wnioskodawczyni prowadzi szkolenia takie jak:

Dnia 11 lipca 2011 r. Zainteresowana uzupełniła wniosek o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego wskazując, iż: Wnioskodawczyni jest objęta systemem oświaty i posiada wpis do ewidencji szkół i placówek niepublicznych (zaświadczenie z dnia 13 lutego 2011 r.), ponieważ na podstawie art. 2 pkt 3a ustawy o systemie oświaty jest niepubliczną placówką kształcenia ustawicznego i doskonalenia zawodowego umożliwiającą podnoszenie lub uzupełnienie kwalifikacji zawodowych.

Działalność Wnioskodawczyni według jej opinii obejmuje kształcenie i wychowanie. W tematyce prowadzonych szkoleń poruszane są elementy wychowawcze dotyczące bezpiecznych i higienicznych zachowań w pracy, które wpływają na poprawę świadomości pracowników i w konsekwencji ograniczają wypadki przy pracy i sytuacje potencjalnie wypadkowe oraz kreują prawidłowe zachowania pracowników.

Według opinii Wnioskodawczyni szkolenia te są objęte zaświadczeniem (o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych). Ww. zaświadczenie obejmuje swoim zakresem działalność niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego.

W opinii Wnioskodawczyni szkolenia: kurs na wózki jezdniowe z napędem silnikowym, na uprawnienia elektryczne (SEP) oraz na urządzenia transportu bliskiego są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Szkolenia z udzielania pomocy przedmedycznej i ochrony przeciwpożarowej nie są usługami kształcenia zawodowego ani przekwalifikowania zawodowego.

Wnioskodawczyni nie posiada akredytacji na szkolenia w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Dotychczas usługi te nie były finansowane ze środków publicznych.

Zainteresowana wskazała także, iż wykonywane usługi prowadzone są w oparciu o następujące przepisy:

* kurs kierowców wózków jezdniowych z napędem silnikowym prowadzony jest na podstawie Decyzji Ministra Gospodarki PP-13/TT/VIII/2740W/02 z lipca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. Nr 70, poz. 650);

* szkolenia udzielania pomocy przedmedycznej oraz ochrony przeciwpożarowej wynikają z art. 207 § 1 pkt 3, art. 209^{1 §} 1 pkt 2 lit. a i b ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z roku 1998 Nr 21, poz. 94 z późn. zm.);

* szkolenia elektryczne, energetyczne, gazowe (SEP) przygotowujące do egzaminu kwalifikacyjnego i zdobycia uprawnień - nie są szkoleniami obligatoryjnymi, ale ułatwiają zdać egzamin kwalifikacyjny na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad, potwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828);

* szkolenia z urządzeń transportu bliskiego - przygotowujące do egzaminu kwalifikacyjnego i zdobycia uprawnień - nie są szkoleniami obligatoryjnymi, ale ułatwiają zdać egzamin kwalifikacyjny na podstawie ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 oraz z roku 2002, Nr 74, poz. 676 z późn. zm.), a także rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kursy kierowców wózków widłowych są zwolnione od podatku od towarów i usług w roku 2011, na podstawie znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, szkolenia te są podnoszeniem kwalifikacji zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy na danych stanowiskach zawodowych pracy.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzupełnienia przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216 z późn. zm.).

Z przepisów wynika, że formami uzyskiwania i uzupełniania między innymi umiejętności i kwalifikacji zawodowych są: kursy, seminaria.

Rozporządzenie określa wymagania i warunki dla poszczególnych form szkolenia, organizowanych zgodnie z tymi przepisami stanowią kształcenie zawodowe, bądź przekwalifikowanie zawodowe. Dlatego mogą one korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca uważa, że szkolenia te to kształcenie zawodowe prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Z kolei przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Jak wynika z art. 2 pkt 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

W myśl art. 82 ww. ustawy, osoby fizyczne i prawne mogą zakładać placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu placówek publicznych.

Placówki niepubliczne mogą zatem być zakładane i prowadzone przez osoby fizyczne lub osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego.

Dla możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o powołany wyżej art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy nie jest konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, ma zastosowanie wyłącznie do usług kształcenia wymienionych w zaświadczeniu właściwego organu o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

Równocześnie na podstawie uregulowań zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powołane wyżej przepisy przewidują zatem zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego, bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Zauważa się, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło ww. rozporządzenie Rady nr 1777/2005.

Stosownie do treści § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. Nr 70, poz. 650 z późn. zm.), do obsługi wózka może być dopuszczony pracownik, który ukończył 18 lat i uzyskał:

Z treści ust. 2 powołanego przepisu wynika, że zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków zorganizowanego przez pracodawcę, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez jednostkę organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

Z przedstawionego we wniosku stany faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie pozostałych pozaszkolnych form edukacji. Posiada wpis do ewidencji szkół i placówek niepublicznych i jest objęta systemem oświaty. Prowadzi m.in. kursy kierowców wózków widłowych, a jej działalność obejmuje kształcenie i wychowanie. Kursy te są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz są prowadzone w oparciu o odrębne przepisy, tj. rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym. Wnioskodawczyni nie posiada akredytacji na prowadzone szkolenia w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a same szkolenia nie są finansowane ze środków publicznych.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy. Aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, nie wystarcza, by dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

Wnioskodawczyni wskazała, iż jako niepubliczna placówka oświatowa prowadząca w formie pozaszkolnej szkolenia z zakresu kursów kierowców wózków widłowych wpisana jest do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Ponadto, usługi świadczone przez Wnioskodawczynię są usługami w zakresie kształcenia i wychowania.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny sprawy wskazać należy, iż świadczone usługi mające postać kursów kierowców wózków widłowych korzystają ze zwolnienia od podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, iż Zainteresowana w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą objęta jest systemem oświaty w rozumieniu ustawy o systemie oświaty, i prowadzi działalność w zakresie kształcenia. Ponadto, kursy są usługą w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W konsekwencji spełnione zostały przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, ale również pkt 29 lit. a) ustawy, na podstawie których zwolnienie od podatku jest prawnie możliwe.

Ponadto, tut. Organ informuje, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni dotyczące zwolnienia od podatku VAT kursów kierowców wózków widłowych uznano za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innych przepisów prawa niż wskazane przez Zainteresowaną.

Niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT kursów kierowców wózków widłowych.

Rozstrzygnięcia w zakresie:

* zwolnienia od podatku VAT usług szkolenia z ochrony przeciwpożarowej i pierwszej pomocy przedmedycznej,

* zwolnienia od podatku VAT szkolenia z urządzeń transportu bliskiego,

* zwolnienia od podatku VAT szkoleń SEP,

zostały zawarte w interpretacjach nr ILPP1/443-649/11-4/MK, ILPP1/443-649/11-6/MK i ILPP1/443-649/11-7/MK z dnia 28 lipca 2011 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.