ILPP1/443-641/09-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Starostwa Powiatowego, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2009 r. (data wpływu 1 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu realizowanej inwestycji pn. "Poprawa..." - jest prawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu realizowanej inwestycji pn. "Poprawa...".

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Starostwo Powiatowe planuje pozyskać środki na dofinansowanie projektu pn. "Poprawa..." w ramach Regionalnego Programu (...), Oś Priorytetowa V Infrastruktura Społeczna, Działanie V.2 Infrastruktura pomocy społecznej. Dofinansowanie ww. projektu będzie obejmowało jedynie koszty kwalifikowane, m.in. cześć kwoty podatku VAT, ale tylko w przypadku, gdy Wnioskodawca nie ma możliwości dokonania odliczenia naliczonego podatku VAT od należnego. Ponieważ Starostwo jest zarejestrowanym i czynnym płatnikiem podatku VAT może istnieć złudne przekonanie, iż możliwość odliczenia tego podatku posiada. Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług objęło Starostwo Powiatowe z uwagi na świadczenie usług w zakresie wynajmu nieruchomości na własny rachunek, dzierżawę gruntów oraz oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych. Nie ma takiej możliwości w przypadku realizacji projektu pn. "Poprawa...". Wnioskodawca wskazuje, iż Powiat nie jest płatnikiem podatku VAT. Beneficjentem planowanej inwestycji będzie Powiat. Inwestycja ww. realizuje zadania publiczne z zakresu pomocy społecznej. Zainteresowany po zakończeniu zadania będzie właścicielem powstałego obiektu i przekaże go do użytkowania na podstawie nieodpłatnej umowy użyczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Starostwo Powiatowe może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur za realizację projektu inwestycyjnego pn. "Poprawa...".

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on jednostką pomocniczą służącą do wykonywania zadań powiatu. Zainteresowany jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia usług w zakresie wynajmu nieruchomości na własny rachunek, dzierżawy gruntów oraz oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych. Zatem, Starostwu nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przypadku Wnioskodawcy możliwe jest odzyskanie podatku od zrealizowanych inwestycji związanych z gospodarką gruntami i nieruchomościami, np. remonty wynajmowanych lokali. Natomiast nierealne jest odzyskanie podatku VAT od projektu polegającego na poprawie jakości usług pomocy społecznej poprzez przebudowę Domu Pomocy Społecznej, co ma miejsce w przypadku Zainteresowanego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 15 ust. 6 cyt. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 z późn. zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zadań publicznych o charakterze ponadgminnym, wykonywanych przez powiat należą m.in. zadania w zakresie pomocy społecznej (art. 4 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami. Na podstawie zapisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy, organami powiatu są rada powiatu oraz zarząd powiatu. W świetle art. 33 cyt. ustawy, zarząd wykonuje zadania powiatu przy pomocy starostwa powiatowego oraz jednostek organizacyjnych powiatu, w tym powiatowego urzędu pracy.

Z powyższych unormowań wynika, iż starostwo powiatowe nie jest jednostką organizacyjną, w rozumieniu ww. art. 8 ustawy o samorządzie powiatowym. Jest wyłącznie zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu. Starostwo powiatowe jest jednostką pomocniczą służącą do wykonywania zadań powiatu oraz obsługi techniczno organizacyjnej powiatu. Biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe powiatu i starostwa powiatowego, również na gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie występuje odrębna od podmiotowości powiatu podmiotowość starostwa powiatowego. Zatem, starostwo powiatowe działając w imieniu powiatu realizuje zadania własne powiatu i w tym zakresie jest zwolnione od podatku VAT.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca planuje realizację projektu polegającego na przebudowie Domu Pomocy Społecznej w ramach Regionalnego Programu (...). Inwestycja ma na celu poprawę jakości świadczonych usług w zakresie pomocy społecznej. Zainteresowany wskazał, iż będzie on właścicielem powstałego obiektu.

Według art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jako odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

* brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem,

* istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał również, iż zrealizowane przedsięwzięcie zamierza przekazać na podstawie nieodpłatnej umowy w użyczenie.

Wobec powyższego podnieść należy, iż w świetle regulacji przepisów art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Po zakończeniu użyczenia biorący do używania obowiązany jest zwrócić użyczającemu rzecz w stanie nie pogorszonym. A zatem umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy.

Uwzględniając powyższe uregulowania zauważyć należy, iż oddanie do bezpłatnego używania na podstawie nieodpłatnej umowy użyczenia nie będzie stanowiło dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność ta stanowić bowiem będzie nieodpłatne świadczenie usług.

Biorąc pod uwagę fakt, iż nieodpłatne świadczenie usług (nieodpłatne użyczenie domu pomocy społecznej) będzie się odbywało w związku z prowadzoną działalnością (wykonywanie zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego) brak jest podstaw do traktowania nieodpłatnego użyczenia jako odpłatnego świadczenia usług. Tym samym, nieodpłatne przekazanie przebudowanego budynku w użyczenie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że przekazanie wytworzonego majątku na podstawie nieodpłatnej umowy w użyczenie, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na nieodpłatność tych czynności oraz fakt, iż nie będzie miał w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy - przekazanie inwestycji w użyczenie i jej wykorzystanie będzie się odbywało w związku z prowadzoną przez Powiat działalnością (wykonywanie we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność zadań publicznych, zwolnionych od podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ww. ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie warunek ten nie zostanie spełniony, ponieważ nabywane towary i usługi związane będą z realizacją przedsięwzięcia, które będzie polegało na przebudowie Domu Pomocy Społecznej, które to zakupy nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją przedmiotowego projektu z uwagi na fakt, iż nabywane towary i usługi, nie będą służyły czynnościom opodatkowanym.

Tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji odniesiono się wyłącznie do kwestii objętych zapytaniem, nie ustosunkowano się natomiast do pozostałych zagadnień zawartych w opisie zdarzenia przyszłego. Powyższe odnosi się przede wszystkim do oceny, kto - Starostwo Powiatowe czy Powiat - powinien być zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT i rozliczać ten podatek z Urzędem Skarbowym.

Ponadto należy zauważyć, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania za środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.