ILPP1/443-613/14-2/MK - Zwolnienie od podatku VAT udzielenia pożyczki

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 października 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-613/14-2/MK Zwolnienie od podatku VAT udzielenia pożyczki

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. w organizacji przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 18 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT udzielenia pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT udzielenia pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej jako: "Wnioskodawca" lub "Spółka") będzie czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zamierza udzielić oprocentowanej pożyczki na rzecz podmiotu powiązanego z grupy kapitałowej (dalej "Pożyczkobiorca"), posiadającego siedzibę na terytorium Polski. Zarówno Wnioskodawca, jak i Pożyczkobiorca będą na moment udzielenia pożyczki zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami VAT.

Należy nadmienić, że Spółka nie udzielała wcześniej pożyczek innemu podmiotowi. Jednocześnie Wnioskodawca nie wyklucza udzielenia kolejnych pożyczek w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy udzielenie pożyczki przez Wnioskodawcę będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT i jednocześnie stanowiło usługę zwolnioną od opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie pożyczki Pożyczkobiorcy będzie podlegało opodatkowaniu VAT i jednocześnie będzie korzystało ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

1. Udzielenie pożyczki jako czynność objęta zakresem ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, jest zasadniczo przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że planowana transakcja udzielenia pożyczki będzie miała miejsce na terytorium kraju, a zatem będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce. Co więcej, czynność ta nie będzie stanowiła dostawy towarów, ze względu na brak przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Dlatego też, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, należy zakwalifikować planowaną czynność jako odpłatne świadczenie usług. Oznacza to, że udzielenie pożyczki za wynagrodzeniem w postaci odsetek na gruncie ustawy o VAT innemu podmiotowi na terytorium kraju, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu.

Ponadto istotna jest analiza, czy zachodzi również przesłanka podmiotowa opodatkowania przedmiotowej usługi, tj. czy Spółka działa w charakterze podatnika VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przez działalność gospodarczą w rozumieniu ustępu następnego uważa się natomiast, wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą, a udzielając pożyczki ma na celu osiągnięcie zysku w postaci odsetek. Uwzględniając powyższe, Spółka zaznacza, że w jej ocenie będzie - ona podatnikiem z tytułu dokonania planowanej transakcji, zakwalifikowanej jako odpłatne świadczenie usług.

2. Stanowisko organów podatkowych w zakresie opodatkowania pożyczki podatkiem VAT.

Powyższa argumentacja Spółki znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów wydanych na gruncie ustawy o VAT. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 4 marca 2014 r., o sygnaturze IBPP2/443-201/14/AB organ podatkowy stanął na stanowisku, że "stwierdzić należy, że udzielenie przez Wnioskodawcę oprocentowanej pożyczki stanowić będzie czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydając w dniu 27 marca 2014 r. interpretację indywidualną o sygnaturze ILPB2/436-3/14-4/TR. Uznał w niej, że czynność udzielenia pożyczki rozumianą jako czasowe udostępnienie środków finansowych, co do zasady należy kwalifikować jako odpłatne świadczenie usług podlegające regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług".

Co więcej, w przywołanej powyżej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu o sygnaturze ILPB2/436-3/14-4/TR, organ podatkowy stanął na stanowisku, że "w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami podatku są osoby wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel i rezultat tej działalności. Z kolei za działalność gospodarczą uważa się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, gdy czynność ta zostaje wykonana jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Mając powyższe na uwadze, czynność udzielenia pożyczki rozumianą jako czasowe udostępnienie środków finansowych, co do zasady należy kwalifikować jako odpłatne świadczenie usług podlegające regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług".

W związku z tym, udzielenie pożyczki przez Spółkę mieści się w ustawowym pojęciu działalności gospodarczej. Wnioskodawca będzie bowiem w omawianym przypadku usługodawcą, a ze względu na oprocentowanie planowanej pożyczki będzie to czynność wykonana dla celów zarobkowych. Co więcej, Spółka nie wyklucza udzielenie kolejnych pożyczek w przyszłości. Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, przy uwzględnieniu stanowiska organów podatkowych, zarówno status podatnika VAT z tytułu planowanej czynności, jak też fakt, że czynność ta podlega opodatkowaniu, nie budzi wątpliwości.

3. Udzielenie pożyczki jako czynność korzystająca ze zwolnienia.

Spółka zauważa, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od opodatkowania, usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. W konsekwencji, w opinii Spółki, opisana w zdarzeniu przyszłym planowana transakcja pożyczki będzie podlegała wskazanemu zwolnieniu przedmiotowemu. Stanowisko takie jest zbieżne z twierdzeniami zawartymi w interpretacjach indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania i jednoczesnego zwolnienia transakcji pożyczki na gruncie ustawy o VAT potwierdzają liczne interpretacje podatkowe wydane w imieniu Ministra Finansów m.in.:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 maja 2014 r. o sygnaturze IPPP3/443-183/14-2/IG,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 kwietnia 2014 r. o sygnaturze IPPP1/443-303/14-5/EK,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 marca 2014 r. o sygnaturze IPPP1/443-132/13-2/AP,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 marca 2014 r. o sygnaturze ILPP1/443-1117/13-4/NS,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 marca 2014 r. o sygnaturze IBPP2/443-201/14/AB.

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że - w ocenie Spółki - będzie ona opodatkowana VAT z tytułu planowanej czynności i jednocześnie czynność ta podlegać będzie zwolnieniu przedmiotowemu.

Reasumując powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.

W przypadku usług polegających na udzielaniu pożyczek, podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy stanowi zapłata, którą świadczący usługę otrzymał lub ma otrzymać od usługobiorcy lub osoby trzeciej, czyli inaczej określając odsetki od udzielonej pożyczki (otrzymane, jak również niezapłacone, których termin zapłaty upłynął - czyli odsetki, które stały się wymagalne).

W związku z udzieloną pożyczką pobierane jest wynagrodzenie w postaci ustalonych odsetek i prowizji, czy innych opłat z tytułu udostępnionego kapitału. Opłaty te pobierane przez pożyczkodawcę są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez pożyczkobiorcę. Zaznaczyć należy, że skoro czynność udzielenia pożyczki jest na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług uznana za świadczenie usług podlegające tej ustawie, zatem wszelkie opłaty związane z zawartą umową pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej niejednokrotnie podkreślał w swoim orzecznictwie, że podstawę opodatkowania świadczenia usług powinna stanowić wyłącznie wartość świadczenia należnego usługodawcy w zamian za świadczoną usługę, a nie całkowita kwota otrzymana/należna od kontrahenta w związku ze świadczeniem usługi. W tym świetle, nie podlega doliczeniu do podstawy opodatkowania zwrot kwoty kapitału udostępnionego kredytobiorcy w ramach świadczenia usług udzielenia kredytów/pożyczek.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca będzie czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zamierza udzielić oprocentowanej pożyczki na rzecz podmiotu powiązanego z grupy kapitałowej (Pożyczkobiorca), posiadającego siedzibę na terytorium Polski. Zarówno Wnioskodawca, jak i Pożyczkobiorca będą na moment udzielenia pożyczki zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami VAT. Spółka nie udzielała wcześniej pożyczek innemu podmiotowi. Jednocześnie Wnioskodawca nie wyklucza udzielenia kolejnych pożyczek w przyszłości.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku VAT udzielenia pożyczki na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że opisana we wniosku czynność udzielenia pożyczki przez Wnioskodawcę stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu, korzystającą jednocześnie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że Spółka zakłada możliwość dalszego udzielania oprocentowanych pożyczek przez co realizować je będzie w sposób stały i powtarzający się. Takie czynności staną się zatem częścią działalności Spółki. Skutkiem powyższego udzielanie oprocentowanych pożyczek, będzie spełniać przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu.

W konsekwencji, na podstawie zaprezentowanych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, czynność udzielenia przez Spółkę oprocentowanej pożyczki będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwolnione są od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41 ustawy, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej.

Ponadto, stosownie do treści art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13 nie mają zastosowania do:

1.

czynności ściągania długów, w tym factoringu;

2.

usług doradztwa;

3.

usług w zakresie leasingu.

Powyższe regulacje stanowią implementację do krajowego porządku prawnego zapisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady, Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Biorąc pod uwagę powyższą argumentację należy zauważyć, że skoro z powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy wynika, że zwalnia się od podatku usługi w zakresie udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, to mając na uwadze okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że wskazana we wniosku usługa udzielenia pożyczki będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, przy czym czynność ta będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku w oparciu o ww. przepis art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Podsumowując, udzielenie przez Spółkę oprocentowanej pożyczki stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, które na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl