ILPP1/443-607/13-2/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 8 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

"A" Sp. z o.o. (dalej "Spółka") nabywa od firm zewnętrznych, wyprodukowane na jej zlecenie ulotki, foldery i katalogi reklamowe. Te drukowane materiały informacyjne i reklamowe zawierają logo Spółki i informacje o Spółce i jej ofercie handlowej.

Jednostkowa cena nabycia danego drukowanego materiału reklamowego lub informacyjnego czasem nie przekracza netto 10.00 PLN, a czasem przekracza kwotę netto 10.00 PLN.

Drukowane materiały reklamowe i informacyjne są często wydawane podczas targów specjalistycznych uczestnikom targów (ewentualnym przyszłym kontrahentom), a także podczas innych okazji kontrahentom.

Podczas targów, w których uczestniczy wiele firm i jest wielu zwiedzających, materiały te są ogólnie dostępne dla wszystkich (są udostępnione na stoisku Spółki) i są pobierane przez osoby fizyczne bez żadnej kontroli. Podczas targów Spółka nie prowadzi (bo nie jest w stanie) żadnej ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości tych osób.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy nieodpłatne wydawanie kontrahentom przez Spółkę podczas targów specjalistycznych oraz innych okazji po dniu 1 kwietnia 2013 r. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych (folderów, ulotek i katalogów) podlega opodatkowaniu podatkiem do towarów i usług w sytuacji, gdy jednostkowa cena nabycia danego materiału nie przekracza netto 10.00 PLN.

2. Czy nieodpłatne wydawanie kontrahentom przez Spółkę podczas targów specjalistycznych oraz innych okazji po dniu 1 kwietnia 2013 r. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych (folderów, ulotek i katalogów), które nie mają żadnej wartości użytkowej dla osoby, która je otrzymuje, podlega opodatkowaniu podatkiem do towarów i usług w sytuacji gdy jednostkowa cena nabycia danego materiału nie przekracza netto 10.00 PLN albo przekracza netto 10.00 PLN, a Spółka nie prowadzi żadnej ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości tych osób.

- w świetle art. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), dalej Ustawa VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1

Z dniem 1 kwietnia 2013 r. znowelizowana została treść art. 7 ust. 3 Ustawy VAT. Z treści przepisu ustawodawca usunął pojęcie "drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych". W opinii Spółki, począwszy od tej daty nieodpłatne wydanie takich towarów, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli wartość tych towarów nie będzie uprawniała do uznania, że mamy do czynienia z prezentem o małej wartości o jakich mowa w art. 7 ust. 4 Ustawy VAT. Zdaniem Spółki, taką linię interpretacyjną należy przyjąć, gdyż w uzasadnieniu do projektu nowelizacji Ustawy VAT ustawodawca wskazał, że zmiana art. 7 ust. 3 Ustawy VAT ma charakter doprecyzowujący. Dyrektywa 2006/112/WE nie uznaje bowiem za odpłatną dostawę towarów wykorzystania na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki pomimo, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów. Poza tym ścisłe odwzorowanie przepisu art. 16 zdanie drugie dyrektywy 2006/1 12/WE powoduje, że w przepisie art. 7 ust. 3 Ustawy VAT nie ma już mowy o przekazywaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Pozostawienie wymienienia tych towarów nawet jako przykładowych powodowałoby, że przepis byłby niespójny i mógłby rodzić wątpliwości interpretacyjne w sytuacji np. konieczności odpowiedzi, czy drukowany materiał reklamowy może być przekazany na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością. Przekazywanie jednak po dniu 1 kwietnia 2013 r. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeśli towary te będą mieściły się w definicji prezentów o małej wartości. Powyższy wniosek potwierdza treść uzasadnienia do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 505). Chodzi o ustawę z dnia 1 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 35), w którym wprost zawarto takie stwierdzenie.

Reasumując, zdaniem Spółki nieodpłatne wydawanie kontrahentom przez Spółkę podczas targów specjalistycznych oraz przy innych okazjach po dniu 1 kwietnia 2013 r. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem do towarów i usług w sytuacji, gdy jednostkowa cena nabycia danego materiału nie przekracza netto 10.00 PLN, ponieważ w rozważanym przypadku jest to prezent o małej wartości o jakim mowa w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy VAT.

Ad. 2

U podstaw podatku od towarów usług leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę - konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek od towarów i usług obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

Uzasadnione jest zatem twierdzenie na gruncie przepisów Ustawy VAT, że w przypadku przekazywania podczas targów specjalistycznych oraz przy innych okazjach drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych (np. folderów, ulotek i katalogów), także tych, których jednostkowa cena nabycia przekracza netto 10 PLN, kontrahent który je otrzymuje nie uzyskuje żadnej korzyści, a otrzymane rzeczy de facto nie reprezentują dla niego żadnej wartości użytkowej. Foldery, ulotki czy też katalogi mają bowiem zupełnie inną funkcję niż użytkowa, stanowią zachętę do korzystania z oferty danego przedsiębiorcy, a w efekcie zwiększenie obrotów Spółki.

Z powyższym zgodził się również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2013 r. (znak IPPP1/443-145/13-2/PR). Organ podatkowy uznał, że przekazanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej broszur, ulotek, katalogów, standów czy banerów reklamowych nie podlega opodatkowaniu z uwagi na fakt, że nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów. Pogląd ten znajduje także potwierdzenie w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej "NSA") z dnia 28 lipca 2011 r. (sygn. akt I FSK 1201/10 - wprawdzie wydanym w innym stanie prawnym, jednakże odnoszącym się do tegoż właśnie zagadnienia), w którym Sąd wskazał, że ulotka reklamowa może być uznana dla potrzeb Ustawy VAT za towar opodatkowany, w sytuacji gdy zostanie ona zbyta przez wytwarzający ulotki podmiot nabywającemu je kontrahentowi, który następnie przekaże je anonimowym potencjalnym klientom. Natomiast NSA słusznie odróżnił taką sytuację od sytuacji, kiedy to nieodpłatne przekazanie było sposobem na poinformowanie potencjalnych klientów o produktach przedstawionych w ulotkach. W takiej sytuacji, według NSA, ulotki reklamowe nie mogą być uznane za towar w rozumieniu Ustawy VAT, gdyż nie mają wartości konsumpcyjnej.

Ponadto, ww. wniosek potwierdza także broszura informacyjna "Najważniejsze zmiany w podatku od towarów i usług od dnia 1 kwietnia 2013 r.", opublikowana na stronie internetowej Ministerstwa Finansów (http://www.finanse.mf.gov.pl/vat/broszury-informacyjne), w której stwierdzono: "W pierwszej kolejności należy ustalić, czy drukowany materiał informacyjny i reklamowy ma wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta. Jeśli nie - będzie to - np. katalog czy ulotka to nie podlega on opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeśli tak - będzie to np. kalendarz z reklamami to będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, chyba, że będzie spełniał definicję prezentu małej wartości. Wówczas przekazanie nieodpłatne takiego kalendarza na cele związane z działalnością gospodarczą będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT".

Reasumując, Spółka jest zdania, że nieodpłatne wydawanie kontrahentom przez Spółkę podczas targów specjalistycznych oraz przy innych okazjach po dniu 1 kwietnia 2013 r. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych (folderów, ulotek i katalogów), które nie mają żadnej wartości użytkowej dla osoby jaka je otrzymuje, nie podlega opodatkowaniu podatkiem do towarów i usług zarówno w sytuacji, gdy jednostkowa cena nabycia danego materiału nie przekracza netto 10,00 PLN, jak i w sytuacji gdy jednostkowa cena nabycia przekracza 10,00 PLN, a Spółka nie prowadzi żadnej ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości tych osób.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Generalnie zatem z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Jak wynika z ww. art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest m.in. przekazanie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, przy zakupie, imporcie lub wytworzeniu których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części. Jednocześnie, na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania wymienione w tym przepisie towary, tj. prezenty o małej wartości oraz próbki.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka nabywa od firm zewnętrznych, wyprodukowane na jej zlecenie ulotki, foldery i katalogi reklamowe. Te drukowane materiały informacyjne i reklamowe zawierają logo Spółki i informacje o Spółce i jej ofercie handlowej. Jednostkowa cena nabycia danego drukowanego materiału reklamowego lub informacyjnego czasem nie przekracza netto 10.00 PLN, a czasem przekracza kwotę netto 10.00 PLN. Drukowane materiały reklamowe i informacyjne są często wydawane podczas targów specjalistycznych uczestnikom targów (ewentualnym przyszłym kontrahentom), a także podczas innych okazji kontrahentom. Podczas targów, w których uczestniczy wiele firm i jest wielu zwiedzających, materiały te są ogólnie dostępne dla wszystkich (są udostępnione na stoisku Spółki) i są pobierane przez osoby fizyczne bez żadnej kontroli. Podczas targów Spółka nie prowadzi (bo nie jest w stanie) żadnej ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości tych osób.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych (folderów, ulotek i katalogów) w sytuacji, gdy:

* jednostkowa cena nabycia danego materiału nie przekracza netto 10.00 PLN oraz

* jednostkowa cena nabycia danego materiału przekracza, bądź nie przekracza netto 10.00 PLN, a materiały te nie mają żadnej wartości użytkowej dla osoby, która je otrzymuje, a ponadto Spółka nie prowadzi żadnej ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości tych osób.

Przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazane towary w ogóle podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT należy w pierwszej kolejności określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia wartości użytkowej (konsumpcyjnej). Zgodnie ze słownikową definicją (według Internetowego Słownika Języka Polskiego - http://www.sjp.pwn.pl) - "wartość" to "ile coś jest warte pod względem materialnym; cecha tego, co jest dobre pod jakimś względem".

Z kolei "użytkowy" (według Internetowego Słownika Języka Polskiego - http://www.sjp.pl) to: "mający praktyczne zastosowanie, przeznaczony do użytku (np. drewno użytkowe)", "konsumpcja" to "wykorzystywanie dóbr i usług do zaspokojenia potrzeb".

Zatem wartość użytkowa (konsumpcyjna) towaru oznacza zdolność danego towaru do zaspokojenia potrzeb jego nabywcy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera również definicji "drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych". Stąd też zasadnym w takiej sytuacji jest posłużenie się definicjami słownikowymi i potocznym rozumieniem pojęć. Według Internetowego Słownika Języka Polskiego (http://www.sjp.pwn.pl) reklama to: 1 "działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług", 2. "plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi"; informacja to m.in. "wiadomość o czymś lub zakomunikowanie czegoś"; natomiast drukować oznacza: 1. "odbijać litery, tekst, rysunki na papierze za pomocą różnych technik i maszyn drukarskich", 2. "oddawać do druku, publikować", 3. "wytłaczać deseń na tkaninie". Ponadto wg definicji pochodzącej z leksykonu PWN przez drukowane materiały reklamowe i informacyjne rozumie się wszelkiego rodzaju cenniki, foldery, broszury, prospekty, itp. przygotowane w drodze procesu technologicznego polegającego na nadrukowaniu informacji na nośniku. Powyższa definicja pozostaje w zgodzie z wyżej zdefiniowanymi pojęciami: reklama, informacja, drukować. Celem ww. materiałów jest informacja o sprzedawanym asortymencie, co w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów.

W świetle powołanych wyżej norm prawnych oraz opisu sprawy należy stwierdzić, że wymienione we wniosku materiały reklamowe i informacyjne nieodpłatnie przekazywane kontrahentom - zawierające logo Spółki oraz informacje o Spółce i jej ofercie handlowej - nie mają dla nabywcy wartości użytkowej, gdyż nie mają one waloru konsumpcyjnego dla nabywcy. Ww. materiały mają przede wszystkim charakter informacyjny i stanowią nośnik informacji handlowej o Spółce i produktach oferowanych przez Spółkę. Wydawane są często podczas targów specjalistycznych uczestnikom targów (ewentualnym przyszłym kontrahentom), a także podczas innych okazji kontrahentom.

W konsekwencji uznać należy, że przekazanie przez Spółkę powyższych materiałów nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy zarówno w sytuacji, gdy jednostkowa cena nabycia danego materiału nie przekracza netto 10,00 PLN - ponieważ materiały stanowią prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy, jak i w sytuacji gdy jednostkowa cena nabycia przekracza 10,00 PLN, a Spółka nie prowadzi żadnej ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób obdarowanych, ponieważ materiały te nie mają wartości użytkowej dla nabywcy.

Reasumując, nieodpłatne wydawanie kontrahentom przez Spółkę podczas targów specjalistycznych oraz innych okazji po dniu 1 kwietnia 2013 r. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych (folderów, ulotek i katalogów) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.