ILPP1/443-596/09-6/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2009 r. (data wpływu: 21 maja 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 lipca 2009 r. (data wpływu: 20 lipca 2009 r.) oraz pismem z dnia 28 lipca 2009 r. (data wpływu: 28 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 lipca 2009 r. (data wpływu: 20 lipca 2009 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego oraz pismem z dnia 28 lipca 2009 r. (data wpływu: 28 lipca 2009 r.) o uszczegółowienie własnego stanowiska w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka użytkuje w działalności gospodarczej samochód osobowy oraz koparkę na podstawie umowy leasingu operacyjnego zawartej na czas 36 miesięcy, czyli okres przekraczający wymagane minimum 40% normatywnego okresu amortyzacji. Umowę na samochód osobowy zawarto w lutym 2008 r., a na koparkę w czerwcu 2007 r. Po upływie 24 miesięcy Spółka chce wykupić samochód osobowy oraz koparkę, więc czas trwania umowy będzie skrócony. Chęć wykupu spowodowana jest planem wprowadzenia pojazdów w stan środków trwałych Spółki.

W piśmie uzupełniającym z dnia 28 lipca 2009 r. Wnioskodawca podał, iż z chwilą zapłaty wszystkich rat leasingowych nastąpi przeniesienie praw własności przedmiotów leasingu (samochodu osobowego, koparki) na korzystającego - Spółkę. Przedmioty nadal będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, ale używanie ich nie stanowi przedmiotu działalności Spółki.

Dla samochodu osobowego podatek naliczony stanowił 60% kwoty podatku naliczonego od rat leasingowych w nieprzekraczającej wartości limitu 6.000 zł. nie stosowano odliczeń podatku VAT naliczonego z faktur zakupu paliwa. Dla koparki stosowano odliczenia całości podatku VAT naliczonego z faktur zakupu paliwa oraz rat leasingowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest odliczenie podatku VAT jednorazowo w momencie zapłaty wszystkich rat leasingowych oraz czy odliczenie to dotyczy zarówno samochodu, jak i koparki.

Zdaniem Wnioskodawcy, odliczenie podatku VAT od poniesionych wydatków w miesiącu ich zapłaty jest prawidłowe tylko dla koparki, ponieważ w przypadku samochodu osobowego zostanie przekroczony limit w wysokości 6.000 zł umożliwiający dokonanie odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Stosownie do art. 86 ust. 3 ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl natomiast art. 86 ust. 7 ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Przepis ten, w odniesieniu do przypadków w nim określonych, modyfikuje definicję podatku naliczonego, zawartą w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, wskazując, że kwotę podatku naliczonego stanowi nie cały wykazany na fakturze podatek od należnego czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, lecz tylko 60% tego podatku i tylko w ramach limitu wynoszącego 6.000 zł na jeden użytkowany samochód.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 12 ustawy w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) lub lit. c), przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi. Przepisu ust. 12 - zgodnie z art. 86 ust. 12a pkt 1 - nie stosuje się do przypadków, gdy faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11, czyli m.in. z tytułu usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z § 11 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a oraz 16b ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego, lecz nie wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Zatem, regulacja zawarta w art. 86 ust. 12 ustawy nie ma zastosowania w przypadku usług leasingu operacyjnego. Aby więc usługobiorca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego, wystarczające jest samo otrzymanie faktury.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka zamierza dokonać wykupu samochodu osobowego oraz koparki będących w użytkowaniu na podstawie umów leasingu operacyjnego zawartych na czas 36 miesięcy, czyli okres przekraczający wymagane minimum 40% normatywnego okresu amortyzacji. Planowany wykup będzie miał miejsce po upływie 24 miesięcy od zawarcia umów, a pojazdy zostaną wprowadzone na stan środków trwałych Spółki.

Zarówno samochód osobowy jak i koparka nadal będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zapłata wszystkich rat leasingowych spowoduje przeniesienie praw własności przedmiotów leasingu na Wnioskodawcę.

Dla samochodu osobowego podatek naliczony stanowił 60% kwoty podatku naliczonego od rat leasingowych w nieprzekraczającej wartości limitu 6.000 zł. natomiast dla koparki dokonywano odliczeń podatku VAT w pełnej wysokości.

Leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą. Wobec powyższego w przedmiotowej sytuacji Spółka ustanawiając umowy leasingu operacyjnego na korzystanie z przedmiotowych pojazdów nabyła usługę. Ponadto strony umów leasingowych zawarły ugodę o wcześniejsze spłacenie całości rat leasingowych w wyniku czego nastąpi przeniesienie własności przez leasingodawcę samochodu osobowego oraz koparki na leasingobiorcę.

Udzielając odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie należy stwierdzić, że w przedmiotowej sytuacji prawo do odliczenia podatku VAT nastąpi w momencie otrzymania faktury VAT dokumentującej pozostałe raty z tytułu umów leasingowych lub w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, a nie jak wskazał Wnioskodawca w momencie zapłaty wszystkich rat leasingowych. Przy czym jeżeli w przypadku samochodu osobowego została przekroczona kwota w wysokości: 6.000 zł, to prawo do odliczenia będzie dotyczyło wyłącznie koparki.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi podatku od towarów i usług skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów zostanie załatwiona odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.