ILPP1/443-585/09-4/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2009 r. (data wpływu 18 maja 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 2009 r. (data wpływu 25 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczania podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczania podatku naliczonego. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 czerwca 2009 r. o dokonanie wpłaty brakującej opłaty, o podpis osoby upoważnionej oraz o poszerzenie stanu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi zarówno działalność zwolnioną od podatku VAT jak i opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, w związku z czym stosuje proporcję do obliczenia kwoty podatku naliczonego związanego z zakupami towarów i usług w stosunku, do których nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego, jak też z którymi takie prawo nie przysługiwało. Na rok 2008 wyliczony wskaźnik proporcji wyniósł 75% i w takiej wysokości odliczano podatek naliczony z zakupów związanych z działalnością mieszaną w roku 2008.

We wrześniu 2008 r. Wnioskodawca został poinformowany o przyznaniu dodatkowej dotacji celowej na realizację projektu pn. " (...)", którego termin realizacji ustalono na początek grudnia 2008 r. Projekt polegał na organizacji targów książki w wynajętym obiekcie, w którym Wnioskodawca rozstawił stoiska i następnie wynajął je różnym wydawnictwom - stąd dochód z najmu, jest to część projektu opodatkowana podatkiem VAT. Dochód z wynajmu stoisk w całości przeznaczony był na realizację tego projektu. W związku z tym, że można było wyodrębnić koszty projektu służące wyłącznie sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT Wnioskodawca odliczył podatek naliczony z tych kwot. Targom książki towarzyszyły koncerty, spotkania z autorami książek, odbyło się również uroczyste otwarcie imprezy, w obecności władz miasta oraz wręczenie nagród, które to imprezy odbywały się w różnych obiektach miasta (dodatkowo wynajętych przez Wnioskodawcę na tę okoliczność), a wstęp na tę część projektu był wolny od opłat. Wydatki na tę część projektu Wnioskodawca potraktował jako zakupy, za które nie przysługuje zwrot podatku VAT. Część wydatków związana z ww. projektem to zakupy towarów i usług w stosunku, do których nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego, jak też z którymi takie prawo nie przysługiwało, a równocześnie były to wydatki, które nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów gdyż były sfinansowane z dotacji celowej otrzymanej z budżetu jednostki samorządu terytorialnego (art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Wydatki na tę część projektu Wnioskodawca potraktował jako zakupy, na które nie przysługuje zwrot podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, w roku 2008 nie może zastosować proporcji wyliczonej na rok 2008 w wysokości 75% do obliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących realizacji projektu. Do faktur zakupowych otrzymanych w okresie od miesiąca września do listopada ubiegłego roku od dostawców towarów i usług przeznaczonych do realizacji projektu, Zainteresowany zastosował art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Takimi wydatkami, które nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów były koszty sfinansowane z dotacji otrzymanych z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponieważ w roku 2008 Wnioskodawca otrzymał na realizację projektu dotację z miasta pokrywającą 2/3 wszystkich kosztów projektu Zainteresowany uznał, że wydatki na zakup towarów i usług pokryte z tej dotacji nie są kosztem uzyskania przychodów i dlatego nie odliczył podatku naliczonego z tych kwot. Jedynie z wydatków na zakup towarów i usług służących wyłącznie sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. W związku z uchyleniem art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) zastosowano art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który mówi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dlatego zakupy związane z organizacją koncertów i spotkań z pisarzami w trakcie imprezy, na które wstępy były bezpłatne i które były ogólnodostępne, Zainteresowany potraktował jako zakupy służące sprzedaży zwolnionej od podatku VAT (działalność kulturalna - PKWiU 92.32.10-00.00) i dlatego Wnioskodawca nie odliczył podatku naliczonego z faktur dotyczących tych wydatków. Jedynie z zakupów ściśle związanych z organizacją targów książki Wnioskodawca odliczył podatek VAT metodą "wprost", gdyż zakupy te służyły sprzedaży opodatkowanej (za wynajmowane stoiska Wnioskodawca wystawił Wydawnictwom faktury z 22% stawką podatku VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Dodać należy, że czynności niepodlegające opodatkowaniu nie są w ogóle objęte regulacją ustawy o podatku od towarów i usług. W rezultacie odliczanie podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami stanowiłoby nieuprawnione rozszerzenie zakresu stosowania ustawy na sferę, której ta ustawa w ogóle nie dotyczy. Ponadto brak jest w ustawie przepisów, które dopuszczałyby możliwość odliczenia w rozpatrywanej sytuacji.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

W wydanej w dniu 10 sierpnia 2009 r. interpretacji nr ILPB3/423-366/09-4/MM w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdzono, iż środki finansowe, które Wnioskodawca otrzymał z Urzędu Miasta Wrocławia w formie dotacji celowej na realizację przedmiotowego projektu, stanowią przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który podlega zwolnieniu od podatku, a do kosztów uzyskania przychodów (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych) nie zalicza się kosztów sfinansowanych z dotacji otrzymanej z budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Zatem, w przedmiotowej sprawie nie miał zastosowania przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT i tym samym Zainteresowanemu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego z tytułu ponoszonych wydatków pokrywanych z dotacji.

W przypadku zakupów towarów i usług, które nie mogą zostać jednoznacznie przypisane poszczególnym rodzajom działalności (opodatkowanej, zwolnionej od podatku i niepodlegającej opodatkowaniu), odliczenie podatku naliczonego zawartego w cenie tych towarów, w pełnym zakresie nie przysługuje. Podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów tylko w takim zakresie, w jakim nabycie to wiąże się z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ustawy). Oznacza to, że podatnik zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom opodatkowanym, a wybór metody wyodrębnienia tych kwot podatku naliczonego pozostaje wyłącznie w gestii Podatnika. Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do zakupów związanych ze sprzedażą podlegającą opodatkowaniu i tylko w odniesieniu do tych zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jednocześnie, według ust. 2 tego artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Wobec powyższego, podatnik może realizować prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, w stosunku do wszystkich zakupów, które są powiązane z czynnościami opodatkowanymi, przy czym zastosowanie proporcji ma na celu określenie wartości podatku naliczonego służącego wyłącznie tym czynnościom. Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług).

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów, o których mowa w art. 87 ust. 3, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ww. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.) oraz obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ww. ustawy o VAT).

W myśl art. 90 ust. 8 ww. ustawy o VAT podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 9 ww. ustawy o VAT przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Artykuł 90 ust. 10 ww. ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Przy obliczaniu struktury sprzedaży, w liczniku uwzględnia się roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, natomiast w mianowniku uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Obrotem natomiast - zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT - jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Sprzedażą natomiast - w myśl art. 2 pkt 22 cyt. ustawy - jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak wynika z przedłożonego wniosku, Zainteresowany prowadzi zarówno działalność zwolnioną od podatku VAT jak i opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, w związku z czym stosuje proporcję do obliczenia kwoty podatku naliczonego związanego z zakupami towarów i usług w stosunku, do których nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego, jak też z którymi takie prawo nie przysługiwało. Na rok 2008 wyliczony wskaźnik proporcji wyniósł 75% i w takiej wysokości odliczano podatek naliczony z zakupów związanych z działalnością mieszaną w roku 2008.

We wrześniu 2008 r. Wnioskodawca został poinformowany o przyznaniu dodatkowej dotacji celowej na realizację projektu pn. " (...)". Projekt polegał na organizacji targów książki w wynajętym obiekcie, w którym Wnioskodawca rozstawił stoiska i następnie wynajął je różnym wydawnictwom - stąd dochód z najmu - jest to część projektu opodatkowana podatkiem VAT i można tu było wyodrębnić koszty projektu służące wyłącznie sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Natomiast część wydatków związana z ww. projektem to zakupy towarów i usług w stosunku, do których nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego, jak też z którymi takie prawo nie przysługiwało a równocześnie były to wydatki, które nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż były sfinansowane z dotacji celowej otrzymanej z budżetu jednostki samorządu terytorialnego (art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych-tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Wydatki na tę część projektu Wnioskodawca potraktował jako zakupy, na które nie przysługuje zwrot podatku VAT.

Mając na uwadze stan faktyczny sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa należy uznać, iż sposób rozliczania podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki jaki został zaprezentowany przez Wnioskodawcę jest częściowo prawidłowy. Jednakże, jak wynika z konstrukcji cyt. wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku będzie miała zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli zakupów kwalifikowanych jako "zakupy wiązane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną". Zatem, Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom podlegającym opodatkowaniu (zwolnionym i opodatkowanym), a wybór metody wyodrębnienia tych kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Podatnika.

Reasumując, w sytuacji wydatków na zakup towarów i usług służących wyłącznie sprzedaży opodatkowanej, których koszty można było wyodrębnić, Zainteresowany winien odliczać podatek naliczony z tych kwot metodą "wprost". Z kolei w odniesieniu do zakupów kwalifikowanych jako zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną (co do których nie było możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego, jak też z którymi takie prawo nie przysługiwało) Wnioskodawca winien był stosować proporcję, ustalaną na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego ustalana jest proporcja, stosownie do art. 90 ust. 2-6 ustawy.

Nadmienić należy, że według art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jako odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

* brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem,

* istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie z uwagi na nieodpłatność niektórych świadczonych usług oraz fakt, iż w tym przypadku nie ma zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy - nieodpłatne świadczenie usług odbywa się w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością i należy traktować jako niepodlegające opodatkowaniu. Tym samym brak jest możliwości odliczenia w takiej sytuacji podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane ze świadczeniem tych usług.

Natomiast, Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie ponoszonych wydatków w części związanej z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z kolei w sytuacji wydatków, które nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ale które stanowiły przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlegający zwolnieniu od tego podatku, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na zasadach ogólnych zawartych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie rozliczania podatku naliczonego. Rozstrzygniecie w zakresie rozliczania podatku naliczonego w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zostało zawarte w interpretacji nr ILPP1/443-585/09-5/AI z dnia 10 lipca 2009 r. Natomiast kwestia dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów została załatwiona w interpretacji z dnia 10 sierpnia 2009 r. nr ILPB3/423-366/09-4/MM.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.