ILPP1/443-583/11-5/AW - Stawka podatku VAT dla sprzedaży karnetu wstępu na siłownię oraz saunę i solarium.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży karnetu wartościowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży karnetu wartościowego. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 czerwca 2011 r. o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. jest jednoosobową Spółką Gminy, której powierzono zadania o charakterze użyteczności publicznej w szczególności zadania własne Gminy, polegające na zaspokojeniu potrzeb zbiorowych Wspólnoty z zakresu kultury fizycznej i turystyki. Spółka działa m.in. na podstawie ustawy o gospodarce komunalnej.

Przedmiotem działalności Spółki jest m.in.:

Podatnik jako spółka prawa handlowego nastawiony jest na osiąganie zysku. Spółka świadczy między innymi usługi w zakresie obejmującym: lodowiska, kąpieliska, korty tenisowe, boiska sportowe, hale sportowe, siłownie, zajęcia gimnastyczne (fitness, aerobik, spinning, gimnastykę dla seniorów), saunę, solarium.

Spółka prowadzi sprzedaż w postaci:

Na salach siłowni tylko w określonych godzinach zapewniona jest opieka wykwalifikowanego instruktora. Obecność instruktora nie wpływa na cenę usługi. Ponadto, klient może wykupić na siłowni indywidualny program ćwiczeń, gdzie ma zapewnionego instruktora wyłącznie dla siebie. Cena jest odpowiednio wyższa. Zajęcia gimnastyczne: fitness, aerobik, spinning, gimnastyka dla seniorów prowadzone są przez wykwalifikowanych instruktorów.

Usługi świadczone są na pięciu obiektach posiadających różne adresy. Bilety sprzedawane są na konkretny obiekt, natomiast karnety upoważniają do korzystania z usług na wszystkich obiektach. W momencie sprzedaży karnetu nie jest możliwe określenie rodzaju usług z jakich będzie korzystał klient.

W uzupełnieniu z dnia 14 czerwca 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak opodatkować sprzedaż karnetu wartościowego obejmującego usługi z grupowania PKWiU 93.13.10.0 oraz PKWiU 96.04.10.0.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż karnetu wartościowego powinna być opodatkowana 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Należy zaznaczyć, że w myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powołany powyżej art. 5a ustawy został dodany do niej na podstawie art. 1 pkt 2 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476).

Podkreślić w tym miejscu należy, iż konsekwencją wejścia w życie ww. przepisu jest uchylenie obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. art. 8 ust. 3 i ust. 4 ustawy.

Dla określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług do czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Do prawidłowego zaklasyfikowania określonych czynności do właściwych grupowań statystycznych obowiązany jest podatnik.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednoosobową Spółką Gminy, której powierzono zadania o charakterze użyteczności publicznej w szczególności zadania własne Gminy, polegające na zaspokojeniu potrzeb zbiorowych Wspólnoty z zakresu kultury fizycznej i turystyki.

Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. pozostała działalność związana ze sportem, działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, działalność obiektów sportowych, obiekty noclegowe, turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, działalność fizjoterapeuty.

Podatnik jako spółka prawa handlowego nastawiony jest na osiąganie zysku. Spółka świadczy między innymi usługi w zakresie obejmującym: lodowiska, kąpieliska, korty tenisowe, boiska sportowe, hale sportowe, siłownie, zajęcia gimnastyczne (fitness, aerobik, spinning, gimnastykę dla seniorów), saunę, solarium.

Spółka prowadzi sprzedaż w postaci:

Na salach siłowni tylko w określonych godzinach zapewniona jest opieka wykwalifikowanego instruktora. Obecność instruktora nie wpływa na cenę usługi. Ponadto, klient może wykupić na siłowni indywidualny program ćwiczeń, gdzie ma zapewnionego instruktora wyłącznie dla siebie. Cena jest odpowiednio wyższa. Zajęcia gimnastyczne: fitness, aerobik, spinning, gimnastykę dla seniorów prowadzone są przez wykwalifikowanych instruktorów.

Usługi świadczone są na pięciu obiektach posiadających różne adresy. Bilety sprzedawane są na konkretny obiekt, natomiast karnety upoważniają do korzystania z usług na wszystkich obiektach. W momencie sprzedaży karnetu nie jest możliwe określenie rodzaju usług z jakich będzie korzystał klient.

Ponadto, Spółka nie jest klubem sportowym, związkiem sportowym ani związkiem stowarzyszeń oraz innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu.

Zainteresowany powyższe usługi zakwalifikował do PKWiU z roku 2008 pod symbolami: 93.13.10.0 "usługi związane z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej" oraz 96.04.10.0 "usługi związane z poprawą kondycji fizycznej".

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 z późn. zm.) oraz zmienionego art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku i zwolnień od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

Na mocy art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a), stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Jak poinformował Zainteresowany, świadcząc usługi w zakresie obejmującym m.in.: siłownie, trening personalny na siłowni oraz zajęcia gimnastyczne, tj. fitness, aerobic, spining, gimnastyka dla seniorów itp., a także saunę i solarium, jest nastawiony na osiąganie zysku. Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, iż nie jest klubem sportowym, związkiem sportowym ani związkiem stowarzyszeń oraz innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu.

Zatem biorąc pod uwagę brzmienie powołanych przepisów art. 43 ustawy, wykonywane przez Spółkę usługi nie korzystają ze zwolnienia od podatku, bowiem nie są spełnione warunki uprawniające do jego zastosowania.

Należy jednakże zauważyć, iż od 1 stycznia 2011 r. w załączniku nr 3 do ustawy - tytuł drugiej kolumny otrzymał brzmienie "Symbol PKWiU 2008". Tym samym obowiązującą dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r. stała się Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z roku 2008, stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% podlegają towary i usługi wymienione w załączniku nr 3 do ustawy. I tak, w poz.:

* 179 tego załącznika znajdują się usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 "usługi związane z działalnością obiektów sportowych",

* 185 tego załącznika, bez względu na symbol PKWiU, znajdują się usługi - "wstęp na imprezy sportowe",

* 186 przedmiotowego załącznika mieszczą się "pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu". Dodatkowo ustawodawca wskazał, że ww. usługi podlegają opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku bez względu na symbol PKWiU.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oferuje karnety wartościowe, uprawniające do korzystania z usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU pod symbolami: 93.13.10.0 "usługi związane z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej" oraz 96.04.10.0 "usługi związane z poprawą kondycji fizycznej". Przedmiotowe karnety umożliwiają wejście na każdy z posiadanych przez Zainteresowanego obiekt i skorzystanie z każdego rodzaju dostępnych usług w danym obiekcie. Ponadto, w momencie sprzedaży karnetu nie jest możliwe określenie rodzaju usług z jakich będzie korzystał klient.

Zatem należy stwierdzić, iż sprzedaż karnetu wartościowego jest opodatkowana 23% stawką podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, iż klient nabywając przedmiotowy karnet ma możliwość do skorzystania z wszystkich oferowanych przez Zainteresowanego usług, pod opieką lub bez wykwalifikowanego specjalisty oraz związanych zarówno ze sportem i rekreacją, jak i niemających charakteru sportowego, tj. sauna czy solarium.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie sprzedaż karnetu wartościowego obejmującego usługi z grupowania PKWiU z roku 2008 sklasyfikowane pod symbolami: 93.13.10.0 oraz 96.04.10.0 jest opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, iż stosownie do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące charakteru usługi.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży karnetu wartościowego. Natomiast, kwestia dotycząca stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT obejmującej wstęp na siłownie, trening personalny na siłowni, zajęcia gimnastyczne, tj. fitness, aerobic, spinning, gimnastyka dla seniorów itp., a także saunę i solarium została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 15 lipca 2011 r., nr ILPP1/443-583/11-4/AW.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.