ILPP1/443-580/11-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lipca 2011 r. (data wpływu 11 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do samochodu osobowego. Wniosek został doprecyzowany pismem z dnia 7 lipca 2011 r. (data wpływu 11 lipca 2011 r.) o brakujące informacje.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od listopada 2010 r. Sp. z o.o. w użytkuje samochód osobowy na podstawie umowy leasingowej zawartej z X.

Po dokonaniu analizy zmian w podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r. zdaniem Spółki przysługuje jej pełne odliczenie podatku VAT od paliwa wykorzystywanego do napędu ww. samochodu.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisy ustawy (o zmianie ustawy) w art. 4 ograniczają prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych przez podatnika paliw silnikowych wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 powołanej ustawy. Natomiast w art. 3 jest mowa o samochodach, które zostały nabyte w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. i masie nieprzekraczającej 3,5 tony.

Sp. z o.o. nabyła samochód osobowy w okresie poprzedzającym wejście w życie ustawy, zatem od dnia wejścia w życie ustawy posiada (a nie nabyła) samochód osobowy.

Tym samym przepis art. 4 nie ma zastosowania w sytuacji faktycznej Spółki. Zdaniem Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od paliwa nabytego do ww. samochodu, ponieważ również żaden inny przepis nie ogranicza tego prawa. Spółka ma zamiar dokonać korekt podatku naliczonego, przedłożyć korekty VAT-7 od dnia 1 stycznia 2011 r. i odliczyć podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup paliwa wykorzystywanego do ww. samochodu osobowego.

W wyniku złożonego w dniu 11 lipca 2011 r. uzupełnienia wniosku Spółka poinformowała, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. przysługuje firmie odliczenie podatku VAT od paliwa silnikowego nabytego i wykorzystywanego do samochodu osobowego nabytego przed dniem 31 grudnia 2010 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z art. 1 pkt 13 lit. a ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), który z dniem 1 stycznia 2011 r. uchylił art. 88 ust. 1 pkt 3 - o treści związanej z brakiem możliwości obniżenia podatku należnego w związku z nabywaniem przez podatnika paliw silnikowych do samochodów osobowych, natomiast w oparciu o art. 3 ust. 1 i art. 4, wyżej powołanej ustawy ograniczył obniżenie podatku należnego w stosunku do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych od samochodów osobowych, nabytych po dniu 1 stycznia 2011 r. W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. nie istnieje przepis ograniczający odliczenie podatku VAT od paliwa nabytego i wykorzystywanego do samochodu osobowego, który jest w posiadaniu firmy.

Na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym podatek naliczony od zakupionych paliw silnikowych po dniu 1 stycznia 2011 r. a przeznaczonych do samochodów osobowych, które zostały nabyte do dnia 31 grudnia 2010 r. w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawne przysługuje w pełnej wysokości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. nadanym ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Do dnia 31 grudnia 2010 r. zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy, natomiast kwestię prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem paliwa do samochodów regulował przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Na mocy art. 1 ust. 1 pkt 11 lit. b) powołanej wyżej ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, zwanej dalej: "ustawą nowelizującą", z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast dodano m.in.:

* przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,

* przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, określający zasady odliczenia paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz paliw, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy nowelizującej.

I tak w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej postanowiono, iż w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 powyższego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań - art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej.

Z kolei zgodnie z treścią przepisu art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. ograniczenie w zakresie odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu dotyczy:

* samochodów osobowych oraz

* niektórych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (w tym tzw. samochodów z "kratką"), z wyjątkiem pojazdów samochodowych objętych od dnia 1 stycznia 2011 r. pełnym odliczeniem podatku (tzn. z wyjątkiem pojazdów samochodowych, do których zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej nie stosuje się ograniczenia w odliczeniu podatku).

Tym samym powyższe ograniczenie w odliczaniu dotyczy również nabycia ww. paliwa do napędu pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (w tym tzw. samochodów z "kratką").

Dodatkowo zaznaczyć należy, iż data nabycia samochodu (czy przed rokiem 2011, czy już w roku 2011) nie jest jego cechą opisaną w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej. Daty wskazane w tym przepisie wyznaczają okres obowiązywania tego przepisu, a nie są cechami samochodów. Nie stanowi on zatem o okresie nabywania samochodów. Nie można zatem z brzmienia tych regulacji wyciągnąć wniosku, że samochód osobowy nabyty w styczniu 2011 r. jest samochodem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, a taki sam samochód osobowy nabyty w listopadzie 2010 r. nie jest samochodem, o którym mowa w tym przepisie.

Zatem zakaz odliczenia podatku VAT od paliwa do samochodów osobowych wymienionych w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej (z uwzględnieniem zastrzeżeń wynikających z art. 3 ust. 2 tej ustawy) dotyczy (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r.) także tych nabytych przed dnia 1 stycznia 2011 r.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że od listopada 2010 r. Wnioskodawca użytkuje samochód osobowy na podstawie umowy leasingowej zawartej z X. Spółka nabyła samochód osobowy w okresie poprzedzającym wejście w życie zmian do ustawy o podatku od towarów i usług, zatem od dnia wejścia w życie ustawy posiada (a nie nabyła) samochód osobowy. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowy samochód osobowy marki jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Dopuszczalna masa całkowita ww. pojazdu nie przekracza 3,5 tony. Posiadany przez Spółkę samochód osobowy marki nie spełnia wymagań określonych w art. 3 ust. 1 i ust. 2 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. (z pewnymi wyjątkami) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), w związku z tym nie posiada zaświadczenia wydanego przez okręgową stację kontroli pojazdów potwierdzającego spełnienie tych wymagań.

Reasumując, Wnioskodawcy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup paliwa do przedmiotowego samochodu osobowego marki nabytego przed dniem 31 grudnia 2010 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.