ILPP1/443-570/13-4/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2013 r. (data wpływu 28 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 września 2013 r. (data wpływu 17 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 września 2013 r. (data wpływu 17 września 2013 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Stowarzyszenie) jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą opodatkowaną i zwolnioną, polegającą na prowadzeniu szkoleń, sprzedaży towarów, wynajmowaniu sprzętu sportowego itp.

W dniu 7 marca 2005 r. Stowarzyszenie przekroczyło przychody podlegające ówcześnie zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w wyniku czego utraciło status drobnego przedsiębiorcy. Do ww. działalności Stowarzyszenie wykorzystuje między innymi budynki o nazwie X Serwis, socjalno-biurowy oraz hangar, zaliczane do środków trwałych i podlegające amortyzacji.

Budynek X Serwis został oddany do użytkowania i przyjęty na ewidencję środków trwałych w kwietniu 2005 r. i od tego czasu służy działalności opodatkowanej i zwolnionej. Znajduje się w nim między innymi pomieszczenie kasy, biuro obsługi klienta oraz archiwum Stowarzyszenia. W pomieszczeniu kasy paragonuje się usługi dotyczące sprzedaży zwolnionej i opodatkowanej, sprzedaje się towary, jak i wynajmuje się sprzęt sportowy. Materiały i usługi do wybudowania X Serwisu nabyto w okresie 2004-2005 r. korzystając ze zwolnienia podmiotowego.

Budynek socjalno-biurowy został oddany do użytkowania i przyjęty na ewidencję środków trwałych w lipcu 2004 r. i od tego czasu służy działalności opodatkowanej i zwolnionej. Znajduje się w nim między innymi bar, biuro Stowarzyszenia, sala konferencyjna, pokoje, toalety. Pomieszczenie baru jest dzierżawione, sala konferencyjna jest wynajmowana na różne szkolenia i imprezy okolicznościowe, a w pokojach prowadzone są usługi noclegowe. Materiały i usługi do wybudowania budynku socjalno-biurowego nabyto w okresie od roku 1999 do lipca 2004 r. korzystając ze zwolnienia podmiotowego.

Hangar został oddany do użytkowania i przyjęty na ewidencję środków trwałych w styczniu 2004 r. W hangarze przechowuje się sprzęt, który używany jest do działalności opodatkowanej i zwolnionej. Materiały i usługi do wybudowania hangaru nabyto w roku 2003 korzystając ze zwolnienia podmiotowego.

Stowarzyszenie posiada faktury dotyczące zrealizowanych inwestycji i jest w stanie określić VAT naliczony przy zakupie. Wskaźniki proporcji odliczanego VAT w poszczególnych latach były następujące: 2005 - 3%; 2006 - 5%; 2007 - 11%; 2008 - 20%; 2009 - 12%; 2010 - 7%; 2011 - 15%; 2012 - 15%.

Z pisma z dnia 13 września 2013 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Wartość wybudowanych przez Stowarzyszenie poszczególnych budynków (X Serwisu, budynku socjalno-biurowego, hangaru) przekraczała 15.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Stowarzyszenie ma obowiązek dokonania korekt z tytułu opisanych środków trwałych na zasadach określonych w art. 91 ust. 2 i 3 poczynając od roku 2009 na podstawie art. 86 ust. 13.

Zdaniem Wnioskodawcy, korekty roczne podatku naliczonego dotyczące budynku X Serwis powinny być dokonywane przez 10 lat od stycznia 2006 r. do stycznia 2015 r. na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy. W związku z tym podatnik powinien obecnie dokonać korekt za lata 2008-2012 na podstawie art. 86 ust. 13, następująco: za rok 2008 w styczniu 2009 r., za rok 2009 w styczniu 2010 r., za rok 2010 w styczniu 2011 r., za rok 2011 w styczniu 2012 r. i za rok 2012 w styczniu 2013 r.

W opinii Stowarzyszenia, w przypadku budynku socjalno-biurowego korekty roczne podatku naliczonego powinny być dokonywane przez 10 lat od stycznia 2005 r. do stycznia 2014 r. Podatnik powinien obecnie dokonać korekt za lata 2008-2012 na podstawie art. 86 ust. 13, następująco: za rok 2008 w styczniu 2009 r., za rok 2009 w styczniu 2010 r., za rok 2010 w styczniu 2011 r., za rok 2011 w styczniu 2012 r. i za rok 2012 w styczniu 2013 r.

Wnioskodawca uważa, że w przypadku hangaru korekty roczne podatku naliczonego powinny być dokonywane przez 10 lat od stycznia 2005 r. do stycznia 2014 r. Podatnik powinien obecnie dokonać korekt za lata 2008-2012 na podstawie art. 86 ust. 13, następująco: za rok 2008 w styczniu 2009 r., za rok 2009 w styczniu 2010 r., za rok 2010 w styczniu 2011 r., za rok 2011 w styczniu 2012 r. i za rok 2012 w styczniu 2013 r.

Za poglądem tym przemawia także uzasadnienie wyroku NSA z dnia 25 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1435/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Na mocy art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Wskazać należy, że w sytuacji, gdy podatnik w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności, od których przysługuje odliczenie podatku naliczonego oraz czynności, od których takie odliczenie nie przysługuje, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ust. 1 ustawy, który stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 - art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2 - na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy - ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia, ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Stosownie bowiem do treści art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Na mocy art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy.

W myśl art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Przepis ten znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy podatnik nabywając towar lub usługę z przeznaczeniem do działalności zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu, a następnie zmienione zostało przeznaczenie tych towarów poprzez rozpoczęcie wykorzystywania ich do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Ponadto, w myśl art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Stowarzyszenie) jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą opodatkowaną i zwolnioną, polegającą na prowadzeniu szkoleń, sprzedaży towarów, wynajmowaniu sprzętu sportowego itp. W dniu 7 marca 2005 r. Stowarzyszenie przekroczyło przychody podlegające ówcześnie zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w wyniku czego utraciło status drobnego przedsiębiorcy i od tego momentu jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Do ww. działalności Stowarzyszenie wykorzystuje między innymi budynki o nazwie X Serwis, socjalno-biurowy oraz hangar, zaliczane do środków trwałych i podlegające amortyzacji.

Budynek X Serwis został oddany do użytkowania i przyjęty na ewidencję środków trwałych w kwietniu 2005 r. i od tego czasu służy działalności opodatkowanej i zwolnionej. Znajduje się w nim między innymi pomieszczenie kasy, biuro obsługi klienta oraz archiwum Stowarzyszenia. W pomieszczeniu kasy paragonuje się usługi dotyczące sprzedaży zwolnionej i opodatkowanej, sprzedaje się towary, jak i wynajmuje się sprzęt sportowy. Materiały i usługi do wybudowania X Serwisu nabyto w okresie 2004-2005 r. korzystając ze zwolnienia podmiotowego.

Budynek socjalno-biurowy został oddany do użytkowania i przyjęty na ewidencję środków trwałych w lipcu 2004 r. i od tego czasu służy działalności opodatkowanej i zwolnionej. Znajduje się w nim między innymi bar, biuro Stowarzyszenia, sala konferencyjna, pokoje, toalety. Pomieszczenie baru jest dzierżawione, sala konferencyjna jest wynajmowana na różne szkolenia i imprezy okolicznościowe, a w pokojach prowadzone są usługi noclegowe. Materiały i usługi do wybudowania budynku socjalno-biurowego nabyto w okresie od roku 1999 do lipca 2004 r. korzystając ze zwolnienia podmiotowego.

Hangar został oddany do użytkowania i przyjęty na ewidencję środków trwałych w styczniu 2004 r. W hangarze przechowuje się sprzęt, który używany jest do działalności opodatkowanej i zwolnionej. Materiały i usługi do wybudowania hangaru nabyto w roku 2003 korzystając ze zwolnienia podmiotowego.

Wartość wybudowanych przez Stowarzyszenie poszczególnych budynków (X Serwisu, budynku socjalno-biurowego, hangaru) przekraczała 15.000 zł. Stowarzyszenie posiada faktury dotyczące zrealizowanych inwestycji i jest w stanie określić VAT naliczony przy zakupie. Wskaźniki proporcji odliczanego VAT w poszczególnych latach były następujące: 2005 - 3%; 2006 - 5%; 2007 - 11%; 2008 - 20%; 2009 - 12%; 2010 - 7%; 2011 - 15%; 2012 - 15%.

W rozpatrywanej sprawie mamy więc do czynienia z sytuacją, gdy nabycie towarów i usług niezbędnych do wybudowania opisanych budynków nastąpiło w okresie, kiedy prawo do odliczenia Wnioskodawcy nie przysługiwało. Zakupione w okresie od roku 1999 do roku 2005 towary i usługi wykorzystywane były przez Zainteresowanego do dnia 6 marca 2005 r. do prowadzenia działalności zwolnionej od podatku VAT, natomiast od dnia 7 marca 2005 r. wykorzystywane są do działalności opodatkowanej podatkiem VAT oraz zwolnionej od podatku. Tym samym na skutek powstania obowiązku zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny od dnia 7 marca 2005 r., zmieniło się wykorzystanie zakupionych towarów i usług.

Zatem w kwestii możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi budowy ww. budynków znajdą zastosowanie przepisy art. 91 ustawy.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji mamy do czynienia z nieruchomościami (budynkami), których wartości początkowe przekraczają 15.000 zł. Zgodnie więc z przepisem art. 91 ust. 2 ustawy podlegają one 10-letniemu okresowi korekty.

Wskazać należy, że przedmiotowej korekty należy dokonać w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, w którym nastąpiła zmiana. Należy zaznaczyć, że dziesięcioletni okres korekty zaczyna swój bieg od roku, w którym budynek został oddany do użytkowania i ten rok jest pierwszym rokiem korekty.

Wobec powyższego, w niniejszej sprawie pierwszym rokiem dziesięcioletniego okresu korekty (tekst jedn.: okresu, w którym zmiana przeznaczenia i wykorzystania danego budynku skutkowała zmianą prawa do odliczenia) był w przypadku:

* budynku X Serwis - rok 2005,

* budynku socjalno-biurowego - rok 2004,

* hangaru - rok 2004.

Należy podkreślić, że z przepisu art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Natomiast przy korekcie deklaracji należy uwzględnić przepisy dotyczące przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 70 § 1 ww. ustawy, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Biorąc zatem pod uwagę rok 2013, czyli rok złożenia niniejszego wniosku o interpretację indywidualną, możliwość dokonania korekt deklaracji obejmuje okresy rozliczeniowe przypadające w latach 2009-2013.

Jednakże w związku z faktem, że wskazane budynki służą tzw. sprzedaży mieszanej, Zainteresowany powinien każdorazowo wykazywać taki% z 1/10 podatku naliczonego, jaki odpowiada udziałowi sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży ogółem, w roku poprzedzającym złożenie każdej kolejnej deklaracji.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Zainteresowany może - na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy w zw. z art. 91 ust. 2 ustawy - dokonać korekty podatku naliczonego w pięciu kolejnych deklaracjach podatkowych składanych za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje korekty. W niniejszej sytuacji pierwszej korekty dotyczącej opisanych budynków Wnioskodawca może dokonać za rok 2008 w deklaracji podatkowej składanej za styczeń 2009 r., przy czym w związku z faktem, że przedmiotowe środki trwałe służą tzw. sprzedaży mieszanej, Zainteresowany powinien każdorazowo wykazywać taki% z 1/10 podatku naliczonego, jaki odpowiada udziałowi sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży ogółem, w roku poprzedzającym złożenie każdej kolejnej deklaracji.

Należy wskazać, że stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe z uwagi na fakt, że w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania powołany przez Zainteresowanego przepis art. 86 ust. 13 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.