ILPP1/443-564/09-2/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2009 r. (data wpływu 13 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ewidencji środków trwałych Zainteresowany posiada samochód, który nabył w dniu 3 lipca 2003 r. na podstawie faktury VAT. Podatek naliczony z tej faktury został przez Wnioskodawcę w całości odliczony. Samochód został zamortyzowany w 100%. W momencie zakupu samochód stanowił majątek wspólny z żoną, która na zasadzie wspólnoty małżeńskiej była jego współwłaścicielem. Postanowieniem sądu z dnia 20 kwietnia 2009 r. samochód ten został przekazany żonie jako majątek odrębny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie ww. samochodu żonie na podstawie orzeczenia sądu wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Ustawodawca jako przesłankę zaistnienia dostawy towarów wymienia przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W powyższej sytuacji przesłanka ta nie zachodzi, ponieważ samochód należał wcześniej do majątku wspólnego małżonków. Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie samochodu z majątku wspólnego na majątek jednego ze współmałżonków ma podstawie orzeczenia sądu nie wywołuje skutków podatkowych w podatku od towaru i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez dostawę towarów rozumie się również, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany posiada w ewidencji środków trwałych samochód, który nabył w dniu 3 lipca 2003 r. na podstawie faktury VAT. Podatek naliczony z tej faktury został przez Wnioskodawcę w całości odliczony. W momencie zakupu samochód stanowił majątek wspólny z żoną, która na zasadzie wspólnoty małżeńskiej była jego współwłaścicielem.

Wobec powyższego należy zatem stwierdzić, iż niezależnie od stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, w analizowanej sytuacji przedmiotowe przekazanie samochodu będzie stanowiło podlegającą opodatkowaniu dostawę towarów. Warto przy tym podkreślić, że na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, małżonkowie objęci wspólnotą majątkową nie są traktowani jako jeden podmiot.

Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Nadmienia się, że stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 wystawiane są faktury wewnętrzne.

Natomiast, zgodnie z art. 19 ust. 16 w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w przypadku omawianej czynności powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru powinna być potwierdzona fakturą to na podstawie art. 19 ust. 4 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Reasumując, przedmiotowa czynność przekazania samochodu żonie wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.