ILPP1/443-555/09-2/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dopłat - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dopłat.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Miejskie Usługi Komunikacyjne (dalej: Zakład) są zakładem budżetowym działającym na postawie uchwały Rady Miasta. Działalnością statutową Zakładu jest organizowanie usług przewozu w zakresie lokalnego transportu zbiorowego na terenie miasta. W ramach swojej działalności Zakład uzyskuje przychody ze sprzedaży biletów, z których pokrywa ponoszone koszty. Ceny biletów oraz ulgi w korzystaniu z lokalnej komunikacji ustala Rada Miasta na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 i art. 18 ust. 1 i ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, art. 8 ust. 1 ustawy z 5 lipca 2001 r. o cenach oraz art. 33a ust. 3, ust. 3a, ust. 3b i ust. 3c oraz art. 34a ust. 2 ustawy z 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 50, poz. 601 z późn. zm.).

Z uwagi na rosnące koszty transportu przy ograniczonych przychodach własnych, Rada Miasta corocznie podejmuje uchwały o dofinansowaniu dotacją działalności usług komunikacji miejskiej. Dofinansowaniu podlega koszt jednego wozokilometra ustalony na podstawie kosztów i wpływów danego okresu rozliczeniowego i ujętych w rocznych planach finansowych.

Wnioskodawca nadmienił, że w roku 2004 zwracał się z pytaniem o zakwalifikowanie dotacji przedmiotowej otrzymanej od Urzędu Miasta do obrotu w rozumieniu ustawy o VAT. Urząd Skarbowy uznał wtedy, że otrzymane środki na dofinansowanie komunikacji miejskiej, będą stanowiły obrót podlegający opodatkowaniu.

Obecnie Wnioskodawcy znane jest stanowisko zawarte w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 grudnia 2008 r., znak IPPP1/443-2033/08-2/PR.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dotacja przedmiotowa, otrzymana od Urzędu Miasta na dofinansowanie bieżących kosztów zakładu budżetowego, który został powołany w celu organizowania usług lokalnego transportu zbiorowego na terenie miasta, wyliczana według kosztów wozokilometra, będzie stanowiła obrót w rozumieniu art. 29 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość otrzymanej dotacji odnosząca się do kosztu jednego wozokilometra nie powinna być obrotem stanowiącym podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ustawy o VAT, a tym samym w ogóle nie będzie podlegała ustawie o VAT.

Aby dotacja była opodatkowana musi mieć bezpośredni związek nie z dostawą, czy wykonaniem usługi, ale z ceną świadczonej usługi, co również wynika z VI Dyrektywy. Natomiast dotacja przedmiotowa otrzymana przez Wnioskodawcę będzie dofinansowywała bieżącą działalność statutową Zakładu. Nie będzie miała wpływu na zmianę ceny biletów, ani nie będzie rekompensowała utraconych wpływów z tytułu stosowania ulg w przejazdach dla osób uprawnionych, które zostały określone uchwałą Rady Miasta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak stanowi art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do zapisu art. 29 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi.

Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi.

W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Miejskie Usługi Komunikacyjne (dalej: Zakład) są zakładem budżetowym działającym na postawie uchwały Rady Miasta. Działalnością statutową Zakładu jest organizowanie usług przewozu w zakresie lokalnego transportu zbiorowego na terenie miasta. W ramach swojej działalności Zakład uzyskuje przychody ze sprzedaży biletów, z których pokrywa ponoszone koszty. Ceny biletów oraz ulgi w korzystaniu z lokalnej komunikacji ustala Rada Miasta na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 i art. 18 ust. 1 i ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, art. 8 ust. 1 ustawy z 5 lipca 2001 r. o cenach oraz art. 33a ust. 3, ust. 3a, ust. 3b i ust. 3c oraz art. 34a ust. 2 ustawy z 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 50, poz. 601 z późn. zm.). Z uwagi na rosnące koszty transportu przy ograniczonych przychodach własnych, Rada Miasta corocznie podejmuje uchwały o dofinansowaniu dotacją działalności usług komunikacji miejskiej. Dofinansowaniu podlega koszt jednego wozokilometra ustalony na podstawie kosztów i wpływów danego okresu rozliczeniowego i ujętych w rocznych planach finansowych. Przedmiotowa dotacja otrzymana przez Wnioskodawcę będzie dofinansowywała bieżącą działalność statutową Zakładu. Nie będzie miała wpływu na zmianę ceny biletów, ani nie będzie rekompensowała utraconych wpływów z tytułu stosowania ulg w przejazdach dla osób uprawnionych, które zostały określone uchwałą Rady Miasta.

Reasumując, w sprawie będącej przedmiotem zapytania otrzymywana dopłata nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.