ILPP1/443-531/09-2/AI

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-531/09-2/AI

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Powiatowego Banku Spółdzielczego, przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2009 r. (data wpływu 4 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynszu związanego z wynajmem lokali - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynszu związanego z wynajmem lokali.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 1995 Zarząd Banku Spółdzielczego działając w imieniu Banku, będącego właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielomieszkaniowym (określenie z aktu notarialnego) o łącznej powierzchni 725,45 m 2, sprzedał samodzielny lokal mieszkalny o powierzchni 100,05 m 2 lokatorce jako udział w nieruchomości wynoszący 10005/72545 części nieruchomości. Strony ustanowiły odrębną własność sprzedanego lokalu mieszkalnego o powierzchni 100,05 m 2, który został wyłączną własnością kupującej oraz postanowiły, że do wspólnego użytku współwłaścicieli nieruchomości należeć będą: przyłącza, węzły instalacyjne, klatka schodowa i inne nie zastrzeżone do wyłącznego użytku poszczególnych współwłaścicieli. Strony ustaliły, że zarząd wspólną nieruchomością sprawować będzie Zarząd Banku. Strony nie zawarły umowy zarządu ww. nieruchomości. Wszystkie faktury dotyczące opłat za wodę, ścieki przychodzą na bank, który rozlicza je poprzez ryczałt za korzystanie z ww. mediów. Ponadto, Bank świadczy także usługę centralnego ogrzewania dla współwłaściciela nieruchomości, ponosząc wszystkie koszty wytworzenia tzn. koszt opału, wynagrodzenia palacza, amortyzację pieca c.o. W opisanej nieruchomości jest lokal mieszkalny o powierzchni 49 m 2 wynajmowany lokatorce, która płaci czynsz na który składają się następujące pozycje: ryczałt za wodę, ścieki, centralne ogrzewanie i opłata za wynajmowany lokal. W pozostałej części nieruchomości (powierzchnia 576,40 m 2) prowadzona jest działalność bankowa.

Z dniem 1 stycznia 1999 r. Bank Spółdzielczy połączył się z kilkoma bankami spółdzielczymi i od tej daty działa jako oddział Powiatowego Banku Spółdzielczego. W dniu 27 lutego 2009 r. Wnioskodawca wystąpił do Ośrodka Klasyfikacyjnych o sklasyfikowanie usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy prawidłowo Bank nalicza 7% podatku VAT od ryczałtu za wodę i ścieki płaconego przez lokatora.

2.

Czy od ryczałtu za centralne ogrzewanie płaconego przez lokatora należy naliczać podatek VAT. Jeżeli tak to jaką stawkę zastosować.

3.

Czy od opłaty za wynajem należy naliczać podatek VAT. Jeżeli tak, to jaką stawkę zastosować.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Stawka podatku VAT wysokości 7% jest prawidłowa, Bank otrzymuje faktury z tą właśnie stawką i dokonuje "refakturowania" należności.

Ad. 2

Wszystkie usługi są opodatkowane. Wg oznaczeń klasyfikacji usług PKWiU usługa ta mieści się w grupowaniu: 68.20.11.0 (według klasyfikacji wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. - Dz. U. Nr 207, poz. 1293) oraz 70.20.11-00.00 (według klasyfikacji wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), które nie znajdują się na wykazie usług zwolnionych ani objętych obniżeniem stawki podatku. W związku z powyższym, należy zastosować podstawową stawkę podatku VAT, tj. 22%.

Ad. 3

UZASADNIENIE jak w ad. 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Dla określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym stawek podatkowych dla świadczonych usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W tym miejscu należy zauważyć, że na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług PKWiU (Dz. U. Nr 207, poz. 1293), obowiązującego od 1 stycznia 2009 r. przedłużono do dnia 31 grudnia 2009 r. stosowanie - do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług - Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r.

Podstawowa stawka podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Dla niektórych czynności ustawodawca przewidział zastosowanie obniżonych stawek podatku VAT, bądź nawet zwolnienie od podatku. Aby jednak można było zastosować stawki preferencyjne lub zwolnienie od podatku, możliwość taka musi wynikać wprost z ustawy o podatku od towarów usług lub z przepisów wykonawczych do ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 4 tego załącznika, ustawodawca wymienił usługi o symbolu PKWiU ex 70.20.11 - "usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe'.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych i usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi najmu lokalu mieszkalnego. Jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, usługi te zostały zaklasyfikowane przez Urząd Statystyczny pod symbolem PKWiU 70.20.11-00.00 jako "usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe". Zainteresowany pobiera czynsz, na który składają się: ryczałt za wodę, ścieki, centralne ogrzewanie i opłata za wynajmowany lokal.

Zatem, pobierany przez Wnioskodawcę od lokatorki czynsz (w skład którego wchodzą: ryczałt za wodę, ścieki, centralne ogrzewanie i opłata za wynajmowany lokal), jest ściśle związany z usługą najmu i na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z pozycją poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Reasumując, w sytuacji poboru czynszu, w skład którego wchodzą: ryczałt za wodę i ścieki, centralne ogrzewanie oraz opłaty za wynajmowany lokal zastosowanie ma zwolnienie od podatku VAT.

Nadmienić należy, iż ustawa o podatku VAT nie reguluje sposobu ujęcia usług pomocniczych w usłudze głównej. Należy zatem posłużyć się uregulowaniami Kodeksu cywilnego dotyczącymi umów zobowiązaniowych, który w art. 353 1 stwierdza, że strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić jaka jest właściwa stawka podatku, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usług wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy). W przypadku trudności w ustaleniu przez podmiot właściwego grupowania według PKWiU w odniesieniu do sprzedawanych towarów i świadczonych usług jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Urząd Statystyczny. Opinie są wydawane na wniosek zainteresowanego podmiotu. W związku z powyższym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę grupowanie statystyczne.

Ponadto informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynszu związanego z wynajmem lokali. Rozstrzygnięcie w zakresie stawki podatku od ryczałtu za wodę i ścieki oraz centralne ogrzewanie w przedstawionym stanie faktycznym zostały zawarte w interpretacji nr ILPP1/443-531/09-3/AI z dnia 13 lipca 2009 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl