ILPP1/443-53/07-2/IN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2007 r. (data wpływu 13 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem 4 działek rolnych. Działki te nabył w latach 1994 i 1997 na podstawie orzeczeń Sądu Rejonowego w Ś., Wydział I C (sygn. Akt). W momencie zakupu działki stanowiły grunty rolne, ale z dniem 12 kwietnia 2007 r. postanowieniem Prezydenta Ś. nastąpiła zmiana planu zagospodarowania przestrzennego i działki przeznaczono pod zabudowę. Obecnie Wnioskodawca zamierza zbyć odpłatnie 3 działki rolne przeznaczone w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe. Otrzymane środki finansowe zamierza przeznaczyć na zabudowę budynkiem mieszkalnym czwartej działki.

Wnioskodawca oświadczył, iż działki nie zostały zakupione w celu dalszej odsprzedaży, ani w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Poinformował również, że nie prowadził działalności gospodarczej i działalności rolniczej (nie był zarejestrowany w KRUS), a ziemia uprawiana była na potrzeby własne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży własnych działek rolniczych, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę Wnioskodawca będzie uznany za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i obowiązany do zapłaty od tej transakcji podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie nie występuje obowiązek zapłaty podatku VAT. Swoje stanowisko Wnioskodawca uzasadnia tym, iż przeznaczona do sprzedaży ziemia nie została nabyta w celu odsprzedaży, lecz na potrzeby własne. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej a sprzedaż działek następuje w celu zaspokojenia potrzeb własnych. W przedstawionym stanie wyprzedaż majątku prywatnego osoby fizycznej nie ma charakteru handlowego, a zatem nie spełnia definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Zdaniem Wnioskodawcy wykonywanych czynności nie można też uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 zdanie 2 VI Dyrektywy.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje wyrok ETS z dnia 4 października 2004 r., sygn. akt C-291/92, wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 września 2004 r., sygn. akt I SA/Wr 1254/05, wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4176/06, oraz opinię wyrażoną przez J. Zubrzyckiego w Leksykonie VAT 2006.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdza się, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ustępie 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż zamierza dokonywać dostaw nieruchomości gruntowych, nabytych wcześniej na potrzeby własne.

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, dokonywanie przedmiotowych dostaw w sposób ciągły i w celach zarobkowych spełnia definicję działalności gospodarczej, a przedmiot tych dostaw - grunt, jest towarem w pojęciu ustawy.

Okoliczności sprawy wskazują, iż Wnioskodawca nabył 4 działki rolne. Działki te nie były wykorzystywane ani w działalności pozarolniczej, ani w działalności rolniczej. Wnioskodawca oświadczył wprawdzie, iż działki nie zostały nabyte w celu odsprzedaży, jednocześnie jednak nie wskazał celu zakupu 4 oddzielnych działek. Nabycie nastąpiło co prawda w ramach majątku osobistego, ale ilość działek wskazywać może na zamiar wykorzystania ich w celu osiągnięcia zysku. Fakt, iż Wnioskodawca zamierza obecnie zbyć trzy działki w celu zdobycia funduszy na wybudowanie domu na czwartej działce zdaje się potwierdzać tę tezę.

Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy wskazują, iż zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż trzech działek, zatem występuje w tym przypadku zamiar częstotliwego, powtarzalnego wykonywania czynności. Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych działek nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonujący dostawy tych działek Wnioskodawca, wykonywać będzie czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym Wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług już z chwilą pierwszej transakcji, bowiem zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług, do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę - niezależnie od wielkości obrotów - nie stosuje się zwolnień podmiotowych, o których mowa w art. 113 ust. 1 i 9.

Dostawa działek, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod zabudowę nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ zwolnieniem tym objęta jest tylko dostawa terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane i przeznaczone pod zabudowę.

Stosownie zatem do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa działek, podlegać będzie opodatkowaniu 22% stawką podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzono, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno