ILPP1/443-529/08-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2008 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu: 23 maja 2008 r., data wpływu do Biura KIP: 26 maja 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 sierpnia 2008 r. (data wpływu: 21 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku VAT w związku z realizacją remontu budynków ośrodków zdrowia - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku VAT w związku z realizacją remontu budynków ośrodków zdrowia. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 sierpnia 2008 r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na lata 2007-2013 przewidziana jest realizacja X Regionalnego Programu Operacyjnego. W związku z powyższym Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o dofinansowanie kapitalnego remontu budynków, w których mieszczą się ośrodki zdrowia w miejscowości Z oraz w miejscowości X. Inwestorem i właścicielem budynków jest Gmina. Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zapewnienie opieki zdrowotnej.

Przeprowadzenie przedmiotowej inwestycji podniesie standard świadczonych usług. Natomiast brak remontu, może spowodować w przyszłości, zamknięcie tychże ośrodków zdrowia.

Wnioskodawca jest bardzo biedną Gminą i bez wsparcia funduszy europejskich nie jest w stanie sam przeprowadzić tak dużej inwestycji.

We wniosku, Gmina jednocześnie prosi o wydanie zaświadczenia, iż Wnioskodawcy nie przysługuje zwrot podatku VAT naliczonego od wartości poniesionych nakładów inwestycyjnych na remont obiektów ośrodka zdrowia w Z i w X.

W uzupełnieniu do wniosku, Gmina oświadczyła, iż przedmiotowe budynki ośrodków zdrowia są jej własnością. Budynek ośrodka zdrowia w Z posiada pięć gabinetów lekarskich, pracownię rehabilitacyjną oraz cztery lokale mieszkalne. Natomiast, budynek ośrodka zdrowia w X posiada jeden gabinet i jedno mieszkanie.

Gabinety lekarskie wynajmowane są odpłatnie na podstawie umów i prowadzone są w nich praktyki lekarzy rodzinnych oraz inne świadczenia zdrowotne. Część mieszkalna również jest dzierżawiona. Z tytułu tychże lokali Gmina osiąga dochody własne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, naliczony podatek od towarów i usług w żaden sposób nie może zostać odzyskany przez Gminę od swojego Urzędu Skarbowego, pomimo, iż jest ona czynnym podatnikiem VAT. Wydanie zaświadczenia pozwoli wówczas zaliczyć kwotę podatku VAT do kosztów kwalifikowanych inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl powyższych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podstawowym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest zatem związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 90 ust. 1 cyt. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z przepisem § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym między innymi zadania obejmujące sprawy z zakresu ochrony zdrowia (art. 7 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza przeprowadzić kapitalny remont budynków, w których znajdują się ośrodki zdrowia. Gmina wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie inwestycji, z funduszy europejskich. Przedmiotowe budynki są własnością Wnioskodawcy, jednakże Gmina wydzierżawia pomieszczenia na gabinety lekarskie oraz mieszkania dla lekarzy.

Z powyższego wynika, iż obiekty, których dotyczą inwestycje (ośrodki zdrowia) nie będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku na podstawie § 8 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia. Świadczone przez Gminę usługi wynajmu - jako realizowane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych - wyłączone są bowiem z tego zwolnienia. Ponadto, wynajmowanie pomieszczeń na gabinety lekarskie nie korzysta również ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w związku z poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy, zawierającego wykaz usług zwolnionych od podatku. W powołanej poz. 4 załącznika do ustawy, jako zwolnione od podatku wymieniono bowiem jedynie usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe (PKWiU ex 70.20.11).

Tym samym, Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, z uwzględnieniem zasad zawartych w art. 90 i art. 91 ustawy o VAT.

Zauważyć ponadto należy, iż organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygnięcia wątpliwości podatników dotyczących zaliczenia podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego organy podatkowe dokonują oceny czy w danej sytuacji podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia bądź zwrotu podatku VAT.

W myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie do art. 14h, w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 120, art. 121 § 1, art. 125, art. 129, art. 130, art. 135-137, art. 140, art. 143, art. 165a, art. 169 § 1 i 1a, art. 170 i art. 171 oraz przepisy rozdziału 5, 6, 10 i 23 działu IV. Wśród wymienionych przepisów brak jest art. 306a oraz art. 306b. W związku z powyższym wydanie zaświadczenia, o które prosi Gmina nie leży w kompetencji Ministra Finansów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.