ILPP1/443-527/08-4/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2008 r. (data wpływu 23 maja 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 lipca 2008 r. (data wpływu: 25 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów - jest prawidłowe.

W dniu 23 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 lipca 2008 r. w zakresie uszczegółowienia opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem. Opłaca podatek rolny i składki KRUS. Posiada m.in. grunt o powierzchni 3,19 ha, który otrzymał w postaci darowizny od syna. Z gruntu tego 1,5 ha wydzierżawia sąsiadowi bez żadnych korzyści finansowych (w zamian za to w ramach współpracy otrzymuje od sąsiada cebulę i ziemniaki, które to produkty przeznacza na wyżywienie swojej rodziny), a 1,5 ha leży odłogiem - czyli z racji posiadania tego gruntu nie uzyskuje również żadnych korzyści. Wkrótce zamierza ten grunt podzielić na działki o powierzchni 1000 m#178; każda i je sprzedawać. Wnioskodawca zaznacza, iż nie jest podatnikiem VAT.

Jak wynika z pisma uzupełniającego z dnia 23 lipca 2008 r.:

* na przedmiotowych gruntach Zainteresowany nie prowadził w przeszłości działalności rolniczej,

* Wnioskodawca nie posiada ani nie posiadał statusu rolnika ryczałtowego,

* grunty, o których mowa, nie były nigdy przedmiotem najmu czy dzierżawy (użyczenia),

* Strona zamierza dokonać podziału gruntu na działki o powierzchni 1000 m#178;,

* ww. grunt w części objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w części wydana jest decyzja o warunkach zabudowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek o powierzchni 1000 m#178; podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ w omawianym przypadku brak obrotu, a Strona nie czerpie korzyści z produkcji rolnej na przedmiotowym gruncie ani też nie dokonuje sprzedaży produkcji. Zainteresowany podkreśla również, iż nie jest podatnikiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z treści przedłożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem otrzymanego w formie darowizny gruntu, który w jednej części jest wydzierżawiany sąsiadowi, jednakże bez uzyskiwania korzyści finansowych (w ramach współpracy, w zamian za produkty przeznaczane na wyżywienie rodziny), a w drugiej części leży odłogiem. Strona planuje ten grunt podzielić na działki, które w przyszłości ma zamiar sprzedać. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT. Z uzupełnienia do wniosku wynika, że grunt będący przedmiotem planowanej transakcji nie był wykorzystywany w działalności rolniczej, a Wnioskodawca nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Zainteresowany oświadczył ponadto, iż grunt przeznaczony do sprzedaży nie był nigdy przedmiotem najmu czy dzierżawy (użyczenia).

Grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy.

Nic bowiem nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży gruntu Wnioskodawca działał w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabył grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny. Zainteresowany sprzedając grunt będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie oznaczała wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że jeżeli grunty przeznaczone do sprzedaży nigdy nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności ani rolniczej, ani pozarolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, również nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy (użyczenia) - także na rzecz sąsiada - to sprzedaż gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.