ILPP1/443-525/10-4/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-525/10-4/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2010 r. (data wpływu 10 maja 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 czerwca 2010 r. (data wpływu 30 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek. Dnia 30 czerwca 2010 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego oraz własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wraz z małżonką Wnioskodawca jest współwłaścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 10,32 ha w miejscowości K. w Gminie R. Zainteresowany oraz małżonka są rolnikami ryczałtowymi. Ziemie zakupili od upadającej Spółdzielni x w roku 1993. Aktualnie - Zainteresowany wraz z małżonką - prowadzą produkcję rolno - sadowniczą. Stałym dochodem jest wynagrodzenie otrzymywane z zakładów pracy, gdzie Wnioskodawca oraz małżonka są zatrudnieni na etatach. Posiadane gospodarstwo jest źródłem dodatkowych dochodów dla rodziny. Ziemia sąsiadująca z gospodarstwem została w ostatnich latach przekształcona w działki budowlane, skutkiem czego powstało wiele nowych domów. Prowadzenie produkcji w bezpośrednim sąsiedztwie nowopowstałych zabudowań jest bardzo utrudnione, a wręcz niekorzystne dla tych mieszkańców. Nowoczesna produkcja rolnicza wymaga stosowania wielu zabiegów ochrony roślin a stosowanie ich w tym gospodarstwie jest niemożliwe w bliskości mieszkających ludzi. Produkcja rolnicza oraz sadownicza w ostatnich latach przestała być dochodowa.

Nie widząc możliwości dalszego rozwoju gospodarstwa, Wnioskodawca zdecydował by z części powierzchni wydzielić działki pod zabudowę mieszkaniową.

Dnia 30 czerwca 2010 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego wskazując, iż nigdy nie udostępniał za odpłatnością do użytku działek osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Nie dokonywał dostaw nieruchomości gruntowych zarówno o charakterze rolnym jak i pod zabudowę. Wnioskodawca zbywał jedynie produkty hodowli roślinnej i sadowniczej. Zainteresowany nie odprowadzał podatku VAT w związku ze sprzedażą działek, ponieważ wcześniej nie sprzedawał żadnych działek gruntu. Z posiadanego gruntu Wnioskodawca wydzielił 8 działek, które też zamierza zbyć. Zainteresowany planuje uzbroić wydzielone działki - aktualnie dotyczy to sieci wodno-kanalizacyjnej.

Ponadto jak wskazał Wnioskodawca działki - w świetle zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - przeznaczone są pod budownictwo wielomieszkaniowe. Względem działek wydano także indywidualne decyzje o warunkach zabudowy.

Zainteresowany wyjaśnił także, iż przedmiotowe gospodarstwo rolne nabył w roku 1993 jednakże nie z zamiarem sprzedaży, co potwierdza fakt, iż Zainteresowany prowadzi je od 17 lat w niezmienionym charakterze.

W chwili obecnej, kierując się sytuacją życiową, Wnioskodawca wydzielił 8 działek z zamiarem ich sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek budowlanych wydzielonych z gospodarstwa zobowiązany będzie do zapłaty podatku VAT i w jakiej stawce.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż przedmiotową nieruchomość nabył nie w celach handlowych, w konsekwencji brak zamiaru odsprzedaży gruntu w chwili jego nabycia uniemożliwia przyjęcie, że z tytułu przedmiotowych działek wystąpi jako podatnik podatku od towarów i usług z racji prowadzenia działalności handlowej. Zainteresowany jest zdania, iż sprzedaż działek nie stanowi w żaden sposób działalności gospodarczej o charakterze zarobkowym, lecz związana jest z przysługującym prawem do rozporządzania majątkiem własnym.

Wnioskodawca powołując się na przepisy unijne, a konkretnie na treść Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, podatnikiem jest osoba, która prowadzi działalność gospodarczą w sposób obiektywny, odpłatny i ciągły oraz ma zamiar działania w charakterze tego podatnika.

Fakt dokonywania czynności dotyczących majątku prywatnego jest poza zakresem działalności, o której mowa w powyższej Dyrektywie i dlatego brak konieczności jego odprowadzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Za dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Według art. 2 pkt 6 ww. ustawy, towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Podatnikami w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy art. 15 ust. 2 cyt. ustawy obejmuje:

* wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy;

* czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Zgodnie z art. 2 pkt 15, 19, 20 i 21 ustawy:

* przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą <...> a także świadczenie usług rolniczych;

* przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych;

* przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim;

* przez usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym dokonującym zbycia produktów uprawy roślin oraz sadowniczej. Z części areału wydzielił 8 działek gruntu, na które uzyskał decyzje o warunkach zabudowy. Działki te należą do nieruchomości uprzednio wykorzystywanej w działalności rolniczej.

Wnioskodawca w zakresie dostawy działek nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, albowiem wspomniane zwolnienie dotyczy wyłącznie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz świadczenia usług rolniczych. Jeżeli rolnik ryczałtowy wykonuje inną czynność mieszczącą się w przedmiotowym zakresie opodatkowania VAT, to nie ma podstaw prawnych do uznania, że czynność ta nie podlega opodatkowaniu.

Rolnik ryczałtowy sprzedający działki gruntowe nie zbywa majątku osobistego, ale składnik gospodarstwa rolnego, rozumianego jako grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Zacytowana definicja gospodarstwa rolnego z art. 553 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), podobnie jak definicja przedsiębiorstwa z art. 551 k.c., akcentuje aspekt przedmiotowy (w odróżnieniu od definicji gospodarstwa rolnego z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym - t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm. - akcentującej aspekt gruntowy, własnościowy). Posiadanego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego nie można uznać za majątek osobisty, gdyż jest to mienie służące w istocie prowadzonej działalności, natomiast sprzedaż części gruntu winna być traktowana jako sprzedaż części majątku związanego z prowadzoną w sposób zorganizowany działalnością gospodarczą. Ze złożonego wniosku nie wynika, aby opisane grunty służyły wyłącznie do zaspokajania potrzeb osobistych, ponieważ związane są z prowadzoną działalnością rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o VAT.

Wnioskodawca zamierza dokonać obrotu częstotliwego (stale i powtarzalnie), o czym świadczy przeznaczenie do sprzedaży szeregu wydzielonych przez samego Zainteresowanego w tym celu działek.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż dostawa nieruchomości gruntowych stanowiących część gospodarstwa rolnego jest czynnością realizowaną w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Należy również zauważyć, iż w myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy, podatnicy dokonujący dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, bez względu na wysokość osiągniętych obrotów nie mogą skorzystać ze zwolnienia podmiotowego.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług, wynosi 22%. Niemniej od zasady opodatkowania według ww. stawki przewidziano pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast do dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę zastosowanie ma 22% stawka VAT.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1.

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2.

sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy).

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca uzyskał względem utworzonych działek decyzje o warunkach zabudowy przeznaczające grunty pod budownictwo. Ponadto, stosownie do zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, będące przedmiotem dostawy działki przeznaczone są pod budownictwo wielomieszkaniowe.

Mając powyższe na uwadze transakcja opisana we wniosku nie będzie korzystać ze zwolnienia przedmiotowego zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, bowiem dotyczy terenów przeznaczonych pod zabudowę. Zatem będzie ona opodatkowana podstawową 22% stawką podatku VAT.

Reasumując, dostawa w roku przez Wnioskodawcę 8 działek przeznaczonych pod zabudowę podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT. Dostawa ta nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, lecz będzie opodatkowana 22% stawką podatku.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze fakt, iż stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Pan, jako współwłaściciel zbywanej nieruchomości, zaznacza się, iż niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla żony będącej drugim jej współwłaścicielem, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie, o czym poinformowano Wnioskodawcę w wezwaniu z dnia 16 czerwca 2010 r. ILPP1/443-525/10-2/MK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl