ILPP1/443-520/11-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 25 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługującego jednostce budżetowej powstałej w wyniku likwidacji samorządowego zakładu budżetowego oraz obniżenia lub zwiększenia podatku należnego w związku z okresowymi rozliczeniami mediów z najemcami lokali - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługującego jednostce budżetowej powstałej w wyniku likwidacji samorządowego zakładu budżetowego oraz obniżenia lub zwiększenia podatku należnego w związku z okresowymi rozliczeniami mediów z najemcami lokali. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 czerwca 2011 r. o poświadczony odpis zarządzenia w sprawie udzielenia pełnomocnictwa dyrektorowi Administracji Nieruchomościami.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Administracja Nieruchomościami jest samorządowym zakładem budżetowym działającym od roku 1998 na podstawie Uchwały Rady Miejskiej z dnia 10 czerwca 1998 r.

Przedmiotem działania zakładu, określonym w powołanej wyżej uchwale, jest zarządzanie komunalnymi zasobami lokalowymi, w szczególności: obsługa eksploatacyjna, techniczna i administracyjna przekazanych zakładowi w zarząd budynków i innych nieruchomości.

Na podstawie art. 16 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240):

Uchwałą z dnia 3 listopada 2010 r. Rada Miejska podjęła decyzję o likwidacji z dniem 31 marca 2011 r. Administracji Nieruchomościami, w celu jej przekształcenia w jednostkę budżetową pn. Administracja Nieruchomościami.

Zgodnie ze statutem stanowiącym załącznik do ww. uchwały, nowo powstała z dniem 1 kwietnia 2011 r. jednostka budżetowa, kontynuuje działalność likwidowanego zakładu budżetowego, przejmując jego prawa i obowiązki w odniesieniu do zarządzanego zasobu.

Z mocy tego aktu prawnego nowo powstała jednostka budżetowa przejmie po likwidowanym zakładzie budżetowym:

* kwoty podatku naliczonego przy zakupach dokonywanych przez zlikwidowany zakład budżetowy, dla których termin odliczenia - w trybie określonym w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług - przypadnie na okres działania nowo powstałej jednostki budżetowej, tj. po dniu 1 kwietnia 2011 r.,

* obowiązek okresowych rozliczeń z najemcami kosztów mediów poniesionych do dnia likwidacji, tj. do dnia 31 marca 2011 r., przez zakład budżetowy.

Najemcy lokali, zgodnie z zawartymi umowami najmu, są zobowiązani wnosić miesięczne opłaty za czynsz (wielkość stała) i świadczenia (media do lokali w wielkościach zaliczkowych - podlegających okresowym rozliczeniom, po otrzymaniu faktur od dostawców).

Zaliczki na poczet mediów do lokali podlegają opodatkowaniu wg stawek VAT właściwych dla rodzaju świadczenia, a kwoty podatku należnego z tego tytułu są odprowadzane zgodnie z terminem płatności wynikającym z umowy najmu (art. 19 ustawy o VAT) na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Rozliczenie z najemcami zaliczek za media, polega na ustaleniu różnic między: wartością zaliczek należnych od najemców lokali w rozliczanym okresie a sumą kosztów poniesionych przez zakład za rozliczany okres, powodując konieczność dokonania zwrotów nadpłat lub żądania dopłaty od najemcy.

Realizacja rozliczenia z najemcami wiąże się tym samym z koniecznością ujęcia wyników rozliczenia - w dacie jego realizacji z najemcami - zarówno w zakresie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jak i wartości podatku należnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy podmiot powstały (jednostka budżetowa) w wyniku likwidacji samorządowego zakładu budżetowego, realizujący te same cele statutowe, będzie uprawniony do:

* obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawianych dla zlikwidowanego samorządowego zakładu budżetowego w trybie określonym w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

* obniżenia lub zwiększenia podatku należnego, w związku z okresowymi rozliczeniami z najemcami lokali na terenie zarządzanego zasobu: zużycia wody, ścieków i innych mediów na terenie zarządzanego zasobu.

Zdaniem Wnioskodawcy, istnieją uzasadnione przesłanki do uznania, iż zarówno podatek naliczony przy zakupach dokonanych przez likwidowany zakład budżetowy, jak i korekty podatku należnego wynikające z okresowych rozliczeń mediów z najemcami lokali, mogą być ujmowane w kolejnych deklaracjach VAT-7 jednostki budżetowej, będącej następcą prawnym likwidowanego zakładu budżetowego. Zdaniem Zainteresowanego, pojęcie "wszelkie prawa i obowiązki" obejmuje również tzw. sukcesję publiczno-prawną, tj. sukcesję, w której każde prawo przysługujące podatnikowi przekształcanemu przysługuje również jego następcy prawnemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

W myśl art. 93 § 2 cyt. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

Natomiast w świetle art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

Zgodnie z treścią art. 93a § 2 wskazanej ustawy, powołany wyżej przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

Stosownie do postanowień art. 93b Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93 i art. 93a stosuje się odpowiednio do łączenia się i przekształceń komunalnych zakładów budżetowych.

Ponadto, w myśl art. 9 ust. 1 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2010 r. ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), sektor finansów publicznych tworzą:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 cyt. ustawy, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego tworzy, łączy, przekształca w inną formę organizacyjno-prawną i likwiduje samorządowy zakład budżetowy.

Artykuł 16 ust. 3 ww. ustawy stanowi, iż likwidując samorządowy zakład budżetowy, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określa przeznaczenie mienia znajdującego się w użytkowaniu tego zakładu.

Na mocy art. 16 ust. 5 ustawy o finansach publicznych, przekształcenie samorządowego zakładu budżetowego w inną formę organizacyjno-prawną wymaga uprzednio jego likwidacji.

Należności i zobowiązania likwidowanego samorządowego zakładu budżetowego, stosownie do art. 16 ust. 6 ww. ustawy, przejmuje organ, który podjął decyzję o likwidacji, z zastrzeżeniem ust. 7, w myśl którego należności i zobowiązania samorządowego zakładu budżetowego likwidowanego w celu przekształcenia w inną formę organizacyjno - prawną przejmuje utworzona jednostka.

Nadmienia się, iż zgodnie z art. 87 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1241 z późn. zm.), z dniem 31 grudnia 2010 r. zakończeniu ulega likwidacja gminnych, powiatowych i wojewódzkich zakładów budżetowych, prowadzących działalność w zakresie innym niż określony w art. 14 ustawy, o której mowa w art. 1.

Zakłady budżetowe likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie zakłady budżetowe (art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Likwidując zakład budżetowy, organ, o którym mowa w ust. 1, określa przeznaczenie mienia znajdującego się w użytkowaniu zakładu (...) (art. 88 ust. 2 tej ustawy).

Pozostałe po likwidacji środki pieniężne, należności i zobowiązania zlikwidowanego zakładu budżetowego - zgodnie z art. 88 ust. 3 ustawy, przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych - przejmuje organ, który przeprowadza likwidację, albo nowoutworzona jednostka organizacyjna. Przejęcie następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego.

Nadto, w myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236), organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą tworzyć, łączyć, przekształcać w inną formę organizacyjno - prawną i likwidować samorządowe zakłady budżetowe zgodnie z przepisami ustawy oraz przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.).

Samorządowe zakłady budżetowe prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w przepisach ww. ustawy o finansach publicznych (art. 6 ust. 2 ww. ustawy).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej sprawie przekształceniu będzie podlegał zakład budżetowy w jednostkę budżetową, będą miały zastosowanie powołane wyżej przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa, przewidujące zasadę sukcesji podatkowej w przypadku łączenia się, a także przekształceń komunalnych zakładów budżetowych. Zatem nowoutworzona jednostka budżetowa - jako sukcesor praw i obowiązków - wstąpi we wszelkie przewidziane w przepisach podatkowych prawa i obowiązki zlikwidowanego zakładu budżetowego.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 2a ustawy, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Natomiast podstawowa zasada dotycząca powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19 ust. 1 ustawy, w myśl którego obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi - art. 19 ust. 4 ustawy.

Od tych ogólnych zasad, ustawodawca określił szereg wyjątków ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego (uzależniony np.: od formy wydania towaru, rodzaju transakcji, otrzymania zapłaty itp.).

Przykładowo, z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze, o czym stanowi art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy.

Jak stanowi art. 103 ust. 1 ustawy, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest samorządowym zakładem budżetowym działającym od roku 1998 na podstawie Uchwały Rady Miejskiej.

Przedmiotem działania Wnioskodawcy, określonym w powołanej wyżej uchwale, jest zarządzanie komunalnymi zasobami lokalowymi, w szczególności: obsługa eksploatacyjna, techniczna i administracyjna przekazanych zakładowi w zarząd budynków i innych nieruchomości. Najemcy lokali, zgodnie z zawartymi umowami najmu, są zobowiązani wnosić miesięczne opłaty za czynsz (wielkość stała) i świadczenia (media do lokali w wielkościach zaliczkowych - podlegających okresowym rozliczeniom, po otrzymaniu faktur od dostawców). Zaliczki na poczet mediów do lokali podlegają opodatkowaniu wg stawek VAT właściwych dla rodzaju świadczenia, a kwoty podatku należnego z tego tytułu są odprowadzane zgodnie z terminem płatności wynikającym z umowy najmu (art. 19 ustawy o VAT) na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Rozliczenie z najemcami zaliczek za media, polega na ustaleniu różnic między: wartością zaliczek należnych od najemców lokali w rozliczanym okresie a sumą kosztów poniesionych przez zakład za rozliczany okres, powodując konieczność dokonania zwrotów nadpłat lub żądanie dopłaty od najemcy. Realizacja rozliczenia z najemcami wiąże się tym samym z koniecznością ujęcia wyników rozliczenia - w dacie jego realizacji z najemcami - zarówno w zakresie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług jak i wartości podatku należnego.

Uchwałą z dnia 3 listopada 2010 r. Rada Miejska podjęła decyzję o likwidacji z dniem 31 marca 2011 r. Wnioskodawcy, w celu jego przekształcenia w jednostkę budżetową pn. Administracja Nieruchomościami. Zgodnie ze statutem stanowiącym załącznik do ww. uchwały, nowo powstała z dniem 1 kwietnia 2011 r. jednostka budżetowa, kontynuuje działalność likwidowanego zakładu budżetowego, przejmując jego prawa i obowiązki w odniesieniu do zarządzanego zasobu. Z mocy tego aktu prawnego nowo powstała jednostka budżetowa przejmie po likwidowanym zakładzie budżetowym:

* kwoty podatku naliczonego przy zakupach dokonywanych przez zlikwidowany zakład budżetowy, dla których termin odliczenia - w trybie określonym w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług - przypadnie na okres działania nowopowstałej jednostki budżetowej, tj. po dniu 1 kwietnia 2011 r.,

* obowiązek okresowych rozliczeń z najemcami kosztów mediów poniesionych do dnia likwidacji, tj. do dnia 31 marca 2011 r., przez zakład budżetowy.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie likwidacja zakładu budżetowego w celu przekształcenia w jednostkę budżetową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych będzie skutkować uznaniem jednostki budżetowej za kontynuatora wstępującego we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki zlikwidowanego Zakładu.

W konsekwencji powyższego podmiot, który powstanie po przekształceniu Zakładu budżetowego w jednostkę budżetową realizujący te same cele statutowe - jako sukcesor praw i obowiązków - w odniesieniu do realizowanych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT będzie:

* uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającej z faktur wystawianych dla zlikwidowanego Zakładu, z uwzględnieniem art. 86 ust. 1, art. 90 i art. 91 ustawy,

* zobowiązany do obniżenia lub zwiększenia podatku należnego, w związku z okresowymi rozliczeniami z najemcami lokali na terenie zarządzanego zasobu, z uwzględnieniem art. 19 ustawy.

Należy zaznaczyć, że w przypadku powstania niedopłat w rozliczeniu mediów Wnioskodawca winien zadeklarować podatek należny w momencie powstania obowiązku podatkowego właściwego dla świadczonej usługi, czyli określonego zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy, z uwzględnieniem terminu płatności określonego w umowie lub aneksie do umowy na świadczenie usług.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego oraz w stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14c ust. 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności zasad rozliczania mediów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.