ILPP1/443-509/14-2/AS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 września 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-509/14-2/AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2014 r. (data wpływu 23 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni oświadczyła, że planuje rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej - biuro rachunkowe, w ramach której zamierza świadczyć kompleksowe usługi księgowe wg PKD (2007) pod symbolem jako "działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe". Nadto oświadczyła, że posiada świadectwo kwalifikacyjne wydane przez Ministra Finansów spełniające wymogi kwalifikacyjne określone dla osób prowadzących usługowo księgi rachunkowe, na podstawie art. 83 ust. 3 pkt 4 i 4a ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591 z późn. zm.). W ramach działalności gospodarczej, jak wynika z wniosku, Wnioskodawczyni nie będzie świadczyła usług o charakterze doradczym ani nie będzie udzielała porad prawnych. Nie zamierza też świadczyć usług księgowych ani wykonywać zeznań rocznych dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej oraz dla prowadzących bez umowy. Zakres kompleksowo świadczonych usług z podmiotami, z którymi Wnioskodawczyni podpisze umowę na obsługę księgową będzie obejmował: prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, księgi handlowej oraz ewidencji przychodów, prowadzenie rejestrów sprzedaży, zakupów towarów i kosztów VAT oraz przygotowanie na ich podstawie deklaracji VAT miesięcznych, kwartalnych, prowadzenie ewidencji środków trwałych i wyposażenia, rozliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców, posiadanie pełnomocnictw do podpisywania i składania deklaracji podatkowych/informacji w urzędach skarbowych w imieniu przedsiębiorców, sporządzanie na podstawie dowodów księgowych sprawozdań finansowych, sporządzanie list płac, kart przychodów pracowników oraz sporządzanie PIT 11, PIT 4R, prowadzenie akt osobowych dla pracowników przedsiębiorców, obliczanie/rozliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników oraz wysyłanie drogą elektroniczną do ZUS-u stosownych raportów/deklaracji, branie udziału w postępowaniach kontrolnych prowadzonych przez organy kontroli w siedzibie biura rachunkowego, dotyczących prowadzenia przez biuro obsługi księgowej zleceniodawców (przedsiębiorców), odnoszących się wyłącznie do zakresu czynności zawartych w umowie z biurem. Zdaniem Wnioskodawczyni, szacowany roczny obrót nie przekroczy limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższym Wnioskodawczyni może korzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 dla sprzedaży usług księgowych świadczonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, prowadząc działalność gospodarczą na podstawie uzyskanego certyfikatu księgowego, nie wykonując usług doradztwa podatkowego (Wnioskodawczyni nie posiada uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego oraz nie jest wpisana na listę doradców podatkowych), ani czynności wymienionych w art. 13 ust. 13 ustawy o VAT, świadcząc kompleksowe usługi rachunkowo-księgowe, może Ona skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT. W podobnej sprawie wydano interpretację z dnia 11 kwietnia 2014 r. (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi IPTPP4/443-58/14-2/MK) oraz interpretację z dnia 26 marca 2013 r. (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IPPP2/443-40/13-4/KG), z których wynika uprawnienie do omawianego zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.

odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a.

transakcji związanych z nieruchomościami,

b.

usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c.

usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3.

odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę - o czym stanowi art. 113 ust. 5 ustawy.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 - art. 113 ust. 9 ustawy.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

o energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),

o wyrobów tytoniowych,

o samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c.

budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d.

terenów budowlanych,

e.

nowych środków transportu;

2.

świadczących usługi:

a.

prawnicze,

b.

w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c.

jubilerskie;

3.

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia wynikającego z art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 - "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakieś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zamierza prowadzić działalność gospodarczą sklasyfikowaną według kodu PKD 69.20 Z. Działalność tę będzie wykonywała w oparciu o ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Zainteresowana posiada świadectwo kwalifikacyjne wydane przez Ministra Finansów, potwierdzające kwalifikacje niezbędne do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni nie będzie świadczyła usług o charakterze doradczym, ani nie będzie udzielała porad prawnych. Nie posiada uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego oraz nie jest wpisana na listę doradców podatkowych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni będzie świadczyć następujące usługi:

* prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, księgi handlowej oraz ewidencji przychodów,

* prowadzenie rejestrów sprzedaży, zakupów towarów i kosztów VAT oraz przygotowanie na ich podstawie deklaracji VAT miesięcznych, kwartalnych,

* prowadzenie ewidencji środków trwałych i wyposażenia,

* rozliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców,

* posiadanie pełnomocnictw do podpisywania i składania deklaracji podatkowych/informacji w urzędach skarbowych w imieniu przedsiębiorców,

* sporządzanie na podstawie dowodów księgowych sprawozdań finansowych, sporządzanie list płac, kart przychodów pracowników oraz sporządzanie PIT 11, PIT 4R,

* prowadzenie akt osobowych dla pracowników przedsiębiorców,

* obliczanie/rozliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników oraz wysyłanie drogą elektroniczną do ZUS-u stosownych raportów/deklaracji,

* branie udziału w postępowaniach kontrolnych prowadzonych przez organy kontroli w siedzibie biura rachunkowego, dotyczących prowadzenia przez biuro obsługi księgowej zleceniodawców (przedsiębiorców), odnoszących się wyłącznie do zakresu czynności zawartych w umowie z biurem.

Wszystkie czynności świadczone będą na podstawie umów zawartych z klientami na kompleksową obsługę księgową. W ramach prowadzonej działalności Zainteresowana nie będzie obsługiwała osób nieprowadzących działalności gospodarczej oraz prowadzących bez umowy.

Zainteresowana szacuje, że roczny obrót nie przekroczy limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawczyni dotyczącymi możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku należy w tym miejscu rozstrzygnąć, czy wykonywane czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mają charakter usług doradczych, które ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT korzystać nie mogą.

W tym celu należy odwołać się do ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy, czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1.

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;

2.

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3.

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;

4.

reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, że zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Natomiast w myśl art. 3 tej ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1.

osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;

2.

adwokaci i radcowie prawni;

3.

biegli rewidenci.

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie.

Natomiast zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.).

W myśl art. 76a ust. 1 ww. ustawy, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ww. ustawy rachunkowość jednostki obejmuje m.in.:

1.

prowadzenie, na podstawie dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych, ujmujących zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym;

2.

okresowe ustalanie lub sprawdzanie drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów;

3.

wycenę aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego;

4.

sporządzanie sprawozdań finansowych;

5.

gromadzenie i przechowywanie dowodów księgowych oraz pozostałej dokumentacji przewidzianej ustawą.

Mając na uwadze wskazane przepisy należy zauważyć, że o wyłączeniu, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. Zatem, w sytuacji świadczenia jedynie usług rachunkowych lub rachunkowo-księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisem art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis świadczonych przez Zainteresowaną usług oraz powyższą analizę zarówno pojęcia usług doradczych, jak i właściwych przepisów ustawy o doradztwie podatkowym należy stwierdzić, że opisane przez Wnioskodawczynię usługi, które świadczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - nie stanowią usług w zakresie doradztwa, które nie są objęte ww. zwolnieniem.

Ponadto, Zainteresowana sama wskazała, że nie posiada uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego, i że w związku z tym takich usług nie świadczy. Również Wnioskodawczyni oświadczyła, że nie będzie udzielała usług prawnych.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawczyni nie będzie świadczyła usług o charakterze doradczym, jak również prawnym, a wymienione we wniosku czynności wykonywane są na podstawie zawartych z klientami umów na kompleksową obsługę księgową - zastosowania nie znajdzie art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy.

Reasumując, Zainteresowana prowadząc działalność gospodarczą w zakresie usług księgowych sklasyfikowanych pod kodem PKD "działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe", nie świadcząc usług doradztwa podatkowego oraz nie udzielając porad prawnych, a także nieprzekraczając limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl