ILPP1/443-509/09-3/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2009 r. (data wpływu 27 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy kombajnu - jest prawidłowe.

W dniu 27 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy kombajnu. Dnia 29 czerwca 2009 r. wniosek uzupełniono o brakujący podpis.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2007 Wnioskodawca zakupił kombajn buraczany - opodatkowany stawką VAT 0%. W roku 2009 Zainteresowany zamierza sprzedać ww. kombajn. Wnioskodawca wskazał, że w tym czasie był podatnikiem podatku VAT, ale nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, ze względu na zwolnienie od podatku od towarów i usług od sprzedawanych produktów rolnych. Zakup kombajnu, o którym mowa, związany był wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną (działalność rolnicza) i do chwili obecnej był używany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż kombajnu powinna być zwolniona - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT - czy też opodatkowana 22% stawką podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż kombajnu winna być zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Kombajn, o którym mowa we wniosku, stanowi bowiem towar używany, a Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przytoczone przepisy stanowią zatem, iż odpłatna dostawa rzeczy ruchomych podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (art. 41 ust. 1 ww. ustawy), definiuje jako podstawową stawkę podatku 22%. Oprócz stawki podstawowej na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także trzy stawki preferencyjne (7%, 3% i 0%) oraz zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie natomiast do ust. 2 powołanego przepisu, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w roku 2007 zakupił kombajn buraczany. Nabycie przedmiotowej maszyny rolniczej opodatkowane było stawką VAT 0%. Wnioskodawca - w związku z zakupem kombajnu - nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, ze względu na zwolnienie od podatku VAT sprzedawanych produktów rolnych. W roku 2009 Zainteresowany zamierza sprzedać ww. kombajn.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż dostawa kombajnu buraczanego, planowana na rok 2009, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabyty bowiem przez Wnioskodawcę kombajn, użytkowany jest przez okres dłuższy niż wymagany w art. 43 ust. 2 ww. ustawy i jednocześnie Zainteresowanemu - w związku z zakupem maszyny - nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ zakup był związany ze sprzedażą zwolnioną od podatku od towarów i usług. W konsekwencji Zainteresowany wypełnia wszystkie wymagane ustawą o podatku od towarów i usług przesłanki do zastosowania względem opisanej we wniosku planowanej sprzedaży, zwolnienia od podatku VAT.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę kombajnu buraczanego, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.