ILPP1/443-501/11-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2011 r. (data wpływu 22 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia usług edukacyjnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia usług edukacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (zwana dalej Spółką) jest podmiotem, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy między innymi usługi edukacyjne. Obecnie Spółka bierze udział jako wykonawca szkoleń w projekcie unijnym - X. Projekt X realizuje Y (Y). Projekt zakłada szkolenie urzędników samorządowych w zakresie obsługi programu A. Projekt jest w 93,51% finansowany ze środków unijnych (Europejskiego Funduszu Społecznego) oraz w 6,49% przez gminy. Wartość finansowana przez gminy stanowi niepieniężny wkład własny jednostki samorządu terytorialnego.

Projekt X jest prowadzony przez Y. W ramach projektu Spółka występuje jako podwykonawca Y świadcząc na jej rzecz usługi edukacyjne polegające na szkoleniu urzędników samorządowych z obsługi programów A i B. Spółka za świadczenie usług edukacyjnych w ramach projektu unijnego będzie wystawiała na rzecz Y faktury VAT, które będą podstawą płatności wynagrodzenia na rzecz Spółki i podstawą rozliczenia projektu unijnego przez Y.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi edukacyjne świadczone przez Spółkę w ramach projektu X finansowanego w całości ze środków publicznych (unijnych i samorządowych) podlegają zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi edukacyjne świadczone przez Spółkę w ramach projektu X są zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT zwolnione od opodatkowania tym podatkiem są usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z przedstawionej regulacji wynika więc, że zwolnione są usługi kształcenia zawodowego finansowane w całości ze środków publicznych. W celu zwolnienia usług świadczonych przez Spółkę konieczne jest więc spełnienie łączne dwóch warunków:

Ustawa o VAT, jak również jej przepisy wykonawcze nie definiują pojęcia "kształcenie zawodowe". Konieczne jest sięgnięcie więc do potocznego rozumienia tego sformułowania. Zgodnie z słownikiem języka polskiego (www.sjp.pwn.pl) pod pojęciem kształcenia należy rozumieć, "przekazywać komuś wiedzę, umiejętności; czynić starania, aby ktoś zdobywał wiedzę, rozwijał umiejętności". Z kolei przymiotnik "zawodowy" oznacza "związany z jakimś zawodem; przygotowujący do zawodu" (www.sjp.pwn.pl).

Niewątpliwie usługi świadczone przez Spółkę w ramach projektu X mają na celu przekazanie wiedzy urzędnikom samorządowym i są staraniem Spółki, aby zdobyli oni stosowną wiedzę w zakresie obsługi programów A i B. Z drugiej strony wiedza przekazywana w trakcie usług świadczonych przez Spółkę będzie następnie wykorzystywana w trakcie wykonywana przez urzędników samorządowych, przy pomocy powyższego oprogramowania, pracy zawodowej. Biorąc więc pod uwagę fakt, iż usługi świadczone przez Spółkę w ramach projektu unijnego polegają na przekazywaniu wiedzy z obsługi oprogramowania, którego znajomość i obsługa ma służyć im przy wykonywaniu obowiązków zawodowych - to niewątpliwie usługi te spełniają warunki do uznania ich za usługi kształcenia zawodowego. Warunek wynikający z lit. a) powyżej należy więc uznać za spełniony w przypadku usług świadczonych przez Spółkę.

Drugi warunek, którego spełnienie pozwoli na nieopodatkowanie usługi edukacyjnej przez Spółkę to warunek odnoszący się do źródła finansowania świadczonych usług. Wynagrodzenie Spółki ma bowiem w całości pochodzić ze środków publicznych. W celu rozstrzygnięcia czy środki unijne i samorządowe są środkami publicznymi, należy sięgnąć do regulacji dotyczących finansów publicznych. Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) środkami publicznymi są między innymi dochody publiczne oraz środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA). Z kolei pod pojęciem "dochodów publicznych" należy rozumieć "daniny publiczne, do których zalicza się: podatki, składki, opłaty, wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, a także inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa, jednostek samorządu terytorialnego, państwowych funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych wynika z odrębnych ustaw". Z powyższych regulacji wynika więc, że środki pochodzące od Unii Europejskiej, jak również środki pochodzące od jednostek samorządu terytorialnego przeznaczone na sfinansowanie projektu X i stanowiące wynagrodzenie Spółki za świadczone usługi są środkami publicznymi.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT uzależnia zwolnienie usług kształcenia zawodowego świadczonych przez Spółkę jedynie od źródła, z którego będą pochodziły środki stanowiące wynagrodzenie Spółki - środki muszą pochodzić ze środków publicznych. W świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT nie ma przy tym znaczenia, że Spółka nie otrzymuje wynagrodzenia bezpośrednio od instytucji unijnej, czy jednostki samorządowej, lecz otrzymuje wynagrodzenie od wykonawcy projektu - Y. Analizowany przepis nie stawia bowiem jako warunku do zwolnienia usług świadczonych przez Spółkę wypłaty wynagrodzenia bezpośrednio od instytucji unijnej, czy też jednostki samorządu terytorialnego, co w praktyce oznacza, że usługi Spółki będą zwolnione także w sytuacji, gdy wynagrodzenie za usługi świadczone w ramach projektu unijnego Spółka otrzyma od Y.

Za powyższą wykładnią przemawia także wykładnia celowościowa. Celem projektów unijnych jest rozwój określonych regionów Unii Europejskiej, czy grup osób - w analizowanym przypadku możliwość rozwoju kadry pracowniczej jednostek samorządu terytorialnego. Jednocześnie zamierzeniem projektów unijnych jest doprowadzenie do sytuacji, w której jak największa liczba osób będzie mogła wziąć udział w projekcie i tym samym w szkoleniu. Z tego powodu zamierzeniem ustawodawcy było zwolnienie usług świadczonych w ramach projektów unijnych, co w praktyce oznacza, że usługa edukacyjna jest tańsza o podatek VAT (od 1 stycznia 2011 r. o 23%), a tym samym większa liczba osób może wziąć w nich udział. Z tego powodu zwolnione od opodatkowania powinny być świadczenia usług w ramach projektu unijnego na każdym etapie współpracy, a więc nie tylko przez podmiot, który występuje jako wykonawca projektu i rozlicza go przed instytucjami unijnymi, lecz także podmioty, które występują jako podwykonawcy lidera projektu.

Ponadto, opodatkowanie szkoleń finansowanych ze środków publicznych powodowałoby jedynie utrudnienia rozliczeniowe i sztuczny obrót pieniądza. Środki unijne to środki przekazywane przez poszczególne państwa członkowskie między innymi z części wpływów do budżetów poszczególnych państw z poboru podatku VAT. Konsekwentnie, opodatkowanie usług edukacyjnych świadczonych przez Spółkę, które są finansowane w przeważającej mierze ze środków unijnych będzie oznaczało, że część pieniędzy otrzymanych ze środków unijnych należałoby zwrócić ponownie do budżetu krajowego i unijnego w formie podatku VAT. Analogiczna sytuacja występuje w przypadku budżetów samorządowych, które w większości finansowane są z dotacji państwowych. Patrząc więc przez pryzmat celów jakim mają służyć szkolenia finansowane ze środków publicznych (unijnych i samorządowych) nie ma żadnego racjonalnego uzasadnienia dla opodatkowania tych usług podatkiem VAT.

Nawet w przypadku, gdyby uznać, że z uwagi na fakt, że Spółka nie otrzymuje bezpośrednio wynagrodzenia z budżetu Unii, czy budżetu gmin, a tym samym nie jest możliwe zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT - z czym Spółka się nie zgadza - to należy zwrócić uwagę, że w myśl tego przepisu zwolnione jest także świadczenie usług ściśle związane z usługami kształcenia finansowanego ze środków publicznych. Niewątpliwie zaś usługi świadczone przez Spółkę działającą jako podwykonawca Y są bezpośrednio związane z usługami finansowanymi ze środków publicznych, a tym samym z tego powodu korzystają ze zwolnienia od opodatkowania wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Ponadto, gdyby nawet uznać, że środki samorządu terytorialnego nie są środkami publicznymi, to ustawodawca przewidział dodatkowe zwolnienie dla takiej sytuacji wskazując, w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, że zwolnione od opodatkowania są "usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane". Zwolnienie wynikające z rozporządzenia jest więc identyczne jak zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, z tym, że wprowadza niższy stopień finansowania usług kształcenia zawodowego ze środków publicznych.

Reasumując powyższe należy stwierdzić, że usługi edukacyjne świadczone przez Spółkę w ramach projektu X są usługami zwolnionymi od opodatkowania ponieważ:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów stosowanie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podstawowa stawka podatku - na mocy art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie natomiast do treści obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) i zmienionego art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione od podatku usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto, zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto w § 13 ust. 8 rozporządzenia, w myśl którego, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, pod warunkiem że:

Nadmienić należy, iż rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. zostało zastąpione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), które obowiązuje od dnia 6 kwietnia 2011 r. Natomiast ww. przepis § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. jest odpowiednikiem tego samego przepisu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r.

Ustawodawca wraz z nowelizacją niniejszego rozporządzenia, które rozpoczęło byt prawny 6 kwietnia 2011 r. doprecyzował zwolnienie wynikające z powyższego przepisu, w ust. 8, zgodnie z którym zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługę podstawową.

Powołane wyżej przepisy ustawy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, to jest, prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z opisu sprawy wynika, że Sp. z o.o. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy między innymi usługi edukacyjne. Obecnie Spółka bierze udział jako podwykonawca szkoleń w projekcie unijnym - X - realizowanym przez Y. Przedmiotowe usługi kształcenia zawodowego zakładają szkolenie urzędników samorządowych w zakresie obsługi programu A oraz B. Projekt unijny jest w 93,51% finansowany ze środków unijnych (Europejskiego Funduszu Społecznego) oraz w 6,49% przez gminy. Wartość finansowana przez gminy stanowi niepieniężny wkład własny jednostki samorządu terytorialnego. Spółka za świadczone usługi edukacyjne w ramach projektu unijnego będzie wystawiała na rzecz Y faktury VAT, które będą podstawą płatności wynagrodzenia na rzecz Spółki i podstawą rozliczenia projektu unijnego przez Y.

Dokonując oceny stanu faktycznego pod kątem zastosowania zwolnienia, należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT, także wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle, wąsko, tak aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień. W sytuacji, w której usługę szkolenia realizuje podwykonawca, nie może on zastosować zwolnienia z podatku od towarów i usług. W przeciwnym razie, przyjęcie stanowiska, iż nie tylko faktyczny beneficjent, który zwrócił się o dofinansowanie określonego projektu ze środków publicznych, ale każdy kolejny podmiot w łańcuchu podwykonawców korzysta ze zwolnienia od VAT, prowadziłoby w rezultacie, do nieuprawnionego rozszerzenia zakresu zwolnień, pomijając tym samym wyrażoną powyżej zasadę prawa nakazującą dokonywanie możliwie wąskiej i ścisłej wykładni przepisów wprowadzających odstępstwa od powszechności opodatkowania.

Za prawidłowością takiego rozumowania przemawia także brzmienie § 13 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów, stanowiącego przepis szczegółowy względem zwolnienia przewidzianego w § 13 ust. 1 pkt 20. Z jego literalnego brzmienia wynika wprost, iż zwolnienia z § 13 ust. 1 pkt 20 stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jednakże tylko do tych dokonywanych przez podmioty świadczące usługę podstawową - Wnioskodawcę. Przywołany przepis stanowi jasne dookreślenie w odniesieniu do podmiotów, które mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego m.in. w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzania Ministra Finansów, ograniczając je wyłącznie do podmiotów świadczących usługi podstawowe to jest, jak to ma miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym do Wnioskodawcy. Oznacza to, że wszystkie podmioty, bez względu na ich status - czy są osobami fizycznymi czy też osobami prawnymi, które świadczą jedynie usługi jako podwykonawcy względem podmiotu świadczącego usługę główną, będącego zarazem beneficjentem środków publicznych, pozostają poza zwolnieniem od VAT, i w konsekwencji są opodatkowane na zasadach ogólnych. Zaznaczyć należy, że bez znaczenia dla opodatkowania usług wykonywanych w przedstawionych okolicznościach przez podwykonawców pozostaje sposób udokumentowania faktu finansowania ich ze środków publicznych, bowiem jak to ustalono powyżej, wynagrodzenie otrzymywane przez podwykonawcę od podmiotu realizującego usługę podstawową, będącego beneficjentem środków pochodzących z dotacji celowej, nie posiada już charakteru środków publicznych.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż świadczone przez Spółkę, jako podwykonawcę, usługi edukacyjne, w przypadku gdy są w całości finansowane ze środków publicznych (unijnych i samorządowych), nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy ani z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec czego, podlegają opodatkowaniu według stawki podstawowej w wysokości 23%.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.