ILPP1/443-5/09-7/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Szpitala, przedstawione we wniosku z dnia - brak daty (data wpływu 22 grudnia 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 3 lutego 2009 r. (data wpływu 5 lutego 2009 r.) oraz z dnia 12 lutego 2009 r. (data wpływu: 13 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług transportu gazów medycznych oraz dzierżawy butli - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług transportu gazów medycznych oraz dzierżawy butli. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 3 lutego 2009 r. oraz z dnia 12 lutego 2009 r. o brakujące elementy stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca przeprowadza postępowania w trybie przetargu nieograniczonego na dostawy gazów medycznych, ponadto przedmiotem zamówienia jest dzierżawa butli oraz transport gazów medycznych.

Wątpliwości Zainteresowanego budzi fakt składania ofert przetargowych na sprzedaż ww. gazów medycznych wraz z usługą ich transportu przez dwóch wykonawców, z których jeden stosuje stawkę VAT 22%, drugi zaś 7% (dla transportu).

W uzupełnieniu z dnia 3 lutego 2009 r. podano następujące symbole PKWiU: dla tlenu 24.42.13-80.90 i 24.42.13-20.90 oraz dla transportu 60.24.13.

Z uzupełnienia z dnia 12 lutego 2009 r. wynika, że do wspomnianego przetargu stanęło trzech wykonawców. Pierwszy wykonawca nie jest wytwórcą gazów medycznych i dokonuje ich dostawy w butlach dzierżawionych przez Wnioskodawcę za pośrednictwem wynajmowanej firmy transportowej. Drugi wykonawca jest wytwórcą gazów medycznych i dokonuje ich dostawy za pomocą transportu własnego oraz wynajmowanego. Jego specjalizacja obejmuje dostawy w butlach i cysternach. Trzeci wykonawca jest wytwórcą gazów medycznych i posiada własne naczepy do transportu tlenu, ale wynajmuje ciągniki siodłowe. Dla Wnioskodawcy dostarcza gaz medyczny w cysternach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla usług transportu gazów medycznych oraz dzierżawy butli (opakowań tych gazów medycznych), które to usługi towarzyszą wykonaniu umowy dostawy gazów medycznych, ma być stosowana stawka podatku VAT właściwa dla dostarczanych gazów, tj. 7% czy też w innej wysokości, tj. 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), usługa związana z transportem gazów medycznych, wyrobów medycznych nie jest wskazana w żadnej z tabel stanowiących załącznik do ustawy. Stanowisko Zainteresowanego jest zatem zgodne z ww. ustawą, usługa transportowa powinna być objęta 22% stawką podatku VAT. Zgodnie z powołanym przepisem, stawką obniżoną w wysokości 7% opodatkowane są wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Transport gazów medycznych nie mieści się w powyższym katalogu. Ponadto zwrócić należy uwagę, że gazy medyczne sprzedawane są w różnych postaciach, tj. luzem i w opakowaniach - butlach. Wykonawcy sprzedając gazy w butlach żądają równocześnie wynagrodzenia z tytułu ich dzierżawy.

Uwzględniając poglądy organów podatkowych niezależnie od przepisów krajowych zwrócić należy uwagę na zapisy Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. Zgodnie z zapisem art. 78 tej Dyrektywy do podstawy opodatkowania wlicza się m.in. koszty dodatkowe, takie jak: koszty prowizji, opodatkowania, transportu i ubezpieczenia, które są pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Taki zapis przepisów prawa wspólnotowego daje możliwość przyjęcia, że za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego pobieranego od nabywcy, a zatem transportu i dzierżawy butli. Zatem koszty z tego wynikające winny być opodatkowane według stawki właściwej dla dostarczonego towaru - gazów medycznych.

Reasumując, w opinii Zainteresowanego, dla usług transportu gazu i dzierżawy butli towarzyszących wykonaniu umowy dostawy gazów medycznych należy stosować stawkę podatku VAT właściwą dla dostarczanych gazów medycznych, tj. 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca nie określił szczególnych zasad ustalania podstawy opodatkowania dla dostawy towarów.

Obowiązuje zatem w tym zakresie przepis art. 29 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Podstawowa stawka podatku zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienie od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w cyt. ustawie o podatku od towarów i usług oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. w pozycji 106 załącznika nr 3 wymienione zostały następujące towary bez względu na symbol PKWiU "wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika".

Pozycja 79 tego samego załącznika obejmuje towary posiadające oznaczenie ex 24.4, tj. produkty lecznicze wpisane do Rejestru Produktów Leczniczych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w przepisach prawa farmaceutycznego.

Zagadnienie to zostało uregulowane w art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE l z dnia 11 grudnia 2006 r. - wcześniej art. 11 ust. 2 VI Dyrektywy Rady).

Zgodnie z ww. art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

* podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;

* koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przytoczonych powyżej regulacji wynika, że w przypadku dokonywanych przez podatnika dostaw towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania w przypadku dokonywanych dostaw należy wliczyć pobieraną przez Wnioskodawcę cenę towarów, a także wszystkie inne elementy będące elementami składowymi świadczenia zasadniczego (tj. dostawy towarów). Jeżeli zatem dostawca obciąża nabywcę dodatkowymi kosztami (jakimi są np. koszty transportu towarów), a w konsekwencji koszty te zwiększają kwotę należną z tytułu transakcji, to należy je traktować jako element świadczenia zasadniczego. w konsekwencji koszty te, jako niestanowiące odrębnego świadczenia od dostawy towarów, podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla dostawy towarów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca przeprowadza postępowania w trybie przetargu nieograniczonego na dostawy gazów medycznych (których dostawa podlega opodatkowaniu VAT według stawki 7%). Ponadto przedmiotem zamówienia jest dzierżawa butli oraz transport gazów medycznych. Przedmiotowe gazy medyczne w postaci tlenu są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 24.42.13-80.90 i 24.42.13-20.90, a transport pod symbolem 60.24.13.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że koszty transportu związane z dostawą gazów medycznych należy potraktować jako element świadczenia zasadniczego, wliczyć do podstawy opodatkowania transakcji i opodatkować według stawki właściwej dla dostawy towarów, tj. według stawki podatku właściwej dla dostawy gazów medycznych, pod warunkiem że są objęte jedną umową zawartą między kontrahentami.

Reasumując, jeśli dostawa gazów medycznych objęta jest - jak określił Wnioskodawca - stawką 7% to również ich transport oraz dzierżawa butli (jako opakowań) będzie opodatkowana 7% stawką podatku od towarów i usług.

Należy zaznaczyć, iż Organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. Zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji statystycznych - na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.