ILPP1/443-499/10-4/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-499/10-4/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2010 r. (data wpływu 5 maja 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 kwietnia 2010 r. (data wpływu 9 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT przy sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT przy sprzedaży nieruchomości. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 9 lipca 2010 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pozyskiwania i obrotu kruszywami.

Zainteresowany planuje sprzedać na podstawie umowy sprzedaży:

1.

przysługujące mu prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę nr... oraz działkę nr... o łącznej powierzchni 4,84 ha, położonej w miejscowości..., powiat..., dla której Sąd Rejonowy w. Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr KW nr...;

2.

niezabudowaną nieruchomość stanowiącą działkę o nr... o powierzchni 2 ha, położoną w miejscowości... gmina..., powiat..., dla której Sąd Rejonowy w. Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr KW nr...;

3.

niezabudowaną nieruchomość stanowiącą działkę o nr... o powierzchni 3 ha, położoną w miejscowości... gmina..., powiat..., dla której Sąd Rejonowy w. Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr KW nr...;

4.

niezabudowaną nieruchomość stanowiącą działkę o nr... o powierzchni 1,48 ha, położoną w miejscowości... gmina..., powiat..., dla której Sąd Rejonowy w. Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr KW nr....

Wszystkie wskazane powyżej nieruchomości są niezabudowane i mają dostęp do drogi publicznej. Nieruchomości te wchodzą w skład przedsiębiorstwa prowadzonego przez zbywcę, którego przedmiotem działalności jest powierzchniowe wydobycie granitu, a także jego przerób. Brak jest budowli trwale związanych z gruntem.

Brak jest obowiązującego planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego dla nieruchomości będących przedmiotem planowanej transakcji. Przystąpiono do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy działki nr... i... są przeznaczone w całości na uprawy polowe.

Zgodnie z zapisami w ewidencji gruntów działka... o powierzchni 0,67 ha stanowi w części grunty orne - 0,63 ha i nieużytki - 0,04 ha, zaś działka... o powierzchni 2,83 ha stanowi grunty orne - 2,46 ha i nieużytki - 0,37 ha. W stosunku do żadnej z opisanych powyżej nieruchomości nie wydano decyzji o warunkach zabudowy.

Obie strony planowanej transakcji są czynnymi płatnikami podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany reprezentowany przez pełnomocnika, odpowiadając na pytania zawarte w wezwaniu tut. Organu i prostując omyłkę popełnioną we wniosku oświadczył, iż zamierza dokonać dostawy działek... i..., stanowiących jedną nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy w... prowadzi księgę wieczystą nr....

Z uwagi na wszczęcie procedury zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego w momencie sprzedaży działek... one w studium przeznaczone pod powierzchniową eksploatację surowców, brak będzie natomiast obowiązującego dla tych działek miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ani też nie zostanie wydana co do tych działek decyzja o warunkach zabudowy zagospodarowania terenu. Przeznaczenie działek w ewidencji gruntów pozostanie bez zmian - jak we wniosku - grunty orne 0,63 ha działki... i nieużytki 0,04 ha, grunty orne 2,46 ha działki.... i nieużytki 0,37 ha.

Działki... są w całości niezabudowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawa nieruchomości, jakie zamierza zbyć Wnioskodawca (działki...), będzie objęta zwolnieniem przedmiotowym od podatku od towarów i usług określonym w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług w części, w jakiej dotyczy działek i części działek przeznaczonych w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy na uprawy polowe i eksploatację surowców.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na wyżej postawione pytanie jest twierdzące.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się z podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. W opinii Zainteresowanego, o przeznaczeniu terenu w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego przesądzają zapisy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Waloru takiego nie mają zaś dane z ewidencji gruntów, jako wskazujące na aktualny sposób użytkowania nieruchomości, nie zaś na jego przeznaczenie (tak też WSA w Rzeszowie w wyroku z dnia 24 listopada 2009 r. I SA/Rz 711/09). Ponieważ ustawa podatkowa wiąże zwolnienie przedmiotowe z pojęciem terenu przyjąć należy, iż dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług rozdzielić należy przedmiot dostawy stosownie do jego przeznaczenia i to niezależnie od tego, czy stanowi on całość czy też część nieruchomości w rozumieniu przepisu art. 46 Kodeksu cywilnego, gdyż zwolnienie przedmiotowe dotyczy terenu, a nie nieruchomości. Nie ma też znaczenia, czy teren niezabudowany stanowiący przedmiot dostawy jest odrębną działką geodezyjną, czy też stanowi część istniejącej działki, skoro przepisu o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym dopuszczają wprowadzenie różnego przeznaczenia dla części tej samej działki geodezyjnej. Stanowisko analogiczne do prezentowane przez Wnioskodawcę zajął też Urząd Skarbowy w Piasecznie w postanowieniu z dnia 14 września 2007 r. nr 1418/ZT/T/443-64/07/SG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na podstawie powyższych przepisów, stwierdzić należy, że grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy na terytorium kraju.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy. Stosownie do art. 4 ust. 1 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy należy do jej zadań własnych. W myśl art. 9 ust. 1 cyt. ustawy polityka przestrzenna gminy wyrażona jest w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studium nie jest aktem prawa miejscowego, jednakże jego postanowienia są wiążące dla Rady Gminy przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu (art. 9 ust. 4 i ust. 5 cyt. ustawy).

Natomiast, ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.), informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych, a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznie w niej zawartych.

Z powyższych przepisów wynika, że o przeznaczeniu danego terenu w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji, gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu decyduje przeznaczenie określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku ww. dokumentacji - przeznaczenie terenu może wynikać z ewidencji gruntów i budynków.

Należy jednak wskazać, iż kwalifikowanie przeznaczenia gruntów w oparciu o dokumentację dotyczącą kształtowania i prowadzenia polityki przestrzennej nie leży w kompetencji organów podatkowych - art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz uzupełnienia do wniosku wynika, iż Zainteresowany planuje sprzedać działki nr 128/10 i 129/4, które stanowią jedną nieruchomość. Dla przedmiotowej nieruchomości nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, nie została również wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Jednakże, ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy wynika, iż będzie to grunt przeznaczony pod powierzchniową eksploatację surowców. Z ewidencji gruntów wynika, iż ww. działki stanowią w części grunty orne, w części nieużytki. Działki przeznaczone do sprzedaży są w całości niezabudowane. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pozyskiwania i obrotu kruszywami.

Reasumując, dostawa działek nr.... i nr..., stanowiących jedną nieruchomość, będzie korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, pod warunkiem, że w momencie sprzedaży przedmiotowych działek z aktualnego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie będzie wynikać ich budowlany charakter lub przeznaczenie pod zabudowę.

Tut. Organ informuje, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o opisane zdarzenie przyszłe i traci ona swą aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego lub stanu prawnego. Dotyczy to w szczególności sytuacji, gdy przed realizacją transakcji uchwalony zostanie przez Gminę plan zagospodarowania przestrzennego lub wydana zostanie decyzja o warunkach zabudowy.

Ponadto, tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl