ILPP1/443-496/08-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2008 r. (data wpływu 15 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 27 czerwca 2003 r., Wnioskodawczyni zakupiła od Gminy Miejskiej działkę niezabudowaną za kwotę 15.000,00 zł bez podatku VAT. Na zakupionej działce zgodnie z uzyskanym zezwoleniem na budowę, Zainteresowana rozpoczęła budowę baru - pijalni piwa, której koszt wyniósł 36.724,54 zł brutto w tym podatek VAT 6.621,26 zł. Inwestycja przeznaczona była pod działalność gospodarczą, opodatkowaną podatkiem VAT, a zatem zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawczyni korzystała z możliwości obniżania kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dotyczącego towarów nabytych związanych z rozpoczętą budową.

W dniu 20 marca 2008 r. aktem notarialnym Zainteresowana dokonała sprzedaży wieczystego użytkowania gruntu wraz z rozpoczętą inwestycją za umowną kwotę 55.000,00 zł. Wnioskodawczyni wystawiła fakturę na kwotę netto 45.081,97 zł plus 22% VAT, tj. 9.918,03 zł, co stanowi kwotę brutto 55.000,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo wyliczono podatek VAT od zakupu i sprzedaży działki.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż ww. nieruchomości wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu podlega opodatkowaniu stawką podstawową podatku VAT, ponieważ od dnia zakupu nie upłynęło 5 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Czynność zbycia prawa użytkowania wieczystego nie została przez ustawodawcę literalnie sklasyfikowana jako dostawa towaru lub świadczenie usług.

Mając na względzie szerokie ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru (zawarta w cyt. wyżej art. 2 pkt 6) obejmuje grunty, należy stwierdzić, że zbycie prawa użytkowania wieczystego stanowi dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 1 ww. ustawy. W wyniku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego dochodzi bowiem do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz nabywcy, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwości stosowania zwolnień podatkowych. Zwolnienie od podatku może mieć charakter przedmiotowy, kiedy odnosi się do dostawy określonego towaru lub świadczenia usługi i podmiotowy, kiedy dotyczy podatnika.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, na podstawie art. 43 ust. 2 ww. ustawy, rozumie się:

Stosowanie zwolnienia, o którym mowa wyżej, ustawodawca ograniczył jednak przepisem art. 43 ust. 6 ustawy o VAT, który stanowi, że zwolnienia nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów. Zatem co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są sprzedawane budynki, budowle lub ich części na nim posadowione.

Ponadto, stosownie do § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że w dniu 20 marca 2008 r. Wnioskodawczyni zbyła prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z rozpoczętą inwestycją budową baru - pijalni piwa.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów należy stwierdzić, że dla sprzedaży ww. nieruchomości nie znajduje zastosowania zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2. Zwolnienie to dotyczy bowiem budynków i budowli lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat, zaś jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego budowa baru - pijalni piwa nie została zakończona. W konsekwencji zwolnienie z opodatkowania nie obejmie także zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu.

W przedmiotowej sprawie, przedmiotem transakcji dokonanej przez Zainteresowaną jest zatem prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz nakłady wchodzące w skład rozpoczętej inwestycji.

Jak dowiedziono wyżej, w analizowanej sprawie nie wystąpią przesłanki do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT dla zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu, o którym mowa w cyt. wyżej § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia. W związku z tym, również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu powinno zostać opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22%.

Ponadto nie można pominąć poniesionych nakładów wchodzących w skład rozpoczętej na działce inwestycji, te będą bowiem podlegać odrębnemu opodatkowaniu. Co do zasady przez inwestycję rozpoczętą i nieukończoną rozumie się ogół poniesionych kosztów pozostających w bezpośrednim związku z niezakończoną budową. Zatem przez sprzedaż niezakończonej inwestycji należy rozumieć odsprzedaż całości usług związanych z budową, co zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, podlega opodatkowaniu 22% stawką VAT.

Reasumując w rozpatrywanej sprawie zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu jak i nakładów wchodzących w skład rozpoczętej inwestycji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%.

W tym miejscu należy podkreślić, że brak jest podstaw do opodatkowania zakupu działki niezabudowanej, bowiem jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Gmina sprzedając przedmiotową działkę nie naliczyła podatku od towarów i usług. Ponadto w stanie prawnym obowiązującym na dzień zakupu gruntu, tj. w dniu 27 czerwca 2003 r., grunt nie spełniał definicji towaru zawartej w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), a zatem jego zbycie nie mogło podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu.

Natomiast wniosek w zakresie interpretacji prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych został rozstrzygnięty postanowieniem z dnia 28 lipca 2008 r. nr ILPB1/415-336/08-3/IM.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.