ILPP1/443-487/08-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w P., przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2008 r. (data wpływu 12 maja 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 9 maja 2008 r. (data wpływu 13 maja 2008 r.) oraz z dnia 10 czerwca 2008 r. (data wpływu 16 czerwca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkami na tym gruncie posadowionymi - jest prawidłowe.

W dniu 12 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkami na tym gruncie posadowionymi. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 maja 2008 r. (data wpływu 13 maja 2008 r.) w zakresie potwierdzenia wniesienia opłaty od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz pismem z dnia 10 czerwca 2008 r. (data wpływu 16 czerwca 2008 r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w P. w związku z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym pod sygn. KM (...) (i inne) z wniosku wierzyciela " (...)" S.A. z siedzibą w Ł., ul. G., przeciwko dłużnikowi " (...)" Sp. z o.o. P., ul. J., w myśl § 24 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798), organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 z późn. zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.), w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów; kopię faktury otrzymuje dłużnik.

W świetle powyższych przepisów w związku z prowadzoną w niniejszej sprawie egzekucją z nieruchomości dłużnika (w której planowana licytacja nieruchomości ma nastąpić w dniu 30 czerwca 2008 r.) komornik w imieniu dłużnika wystawia fakturę VAT oraz odprowadza podatek z tytułu sprzedaży egzekucyjnej prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz własności budynków na nieruchomości położonej: P., ul. J., (K.) S.o X dz. a, b, c, d, e, f, g, h, i, j, k, l, ł o łącznej powierzchni 1,5002 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydz. XIII Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze KW 74.530, będącej przedmiotem postępowania egzekucyjnego w niniejszej sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, dłużnik jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Posługuje się nr NIP (...). Komornik opierając się na piśmie dłużnika, z dnia 21 sierpnia 2007 r. informuje, iż nieruchomość zapisana w KW (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Poznaniu oraz prawo własności budynków na przedmiotowej nieruchomości posadowionych zwolnione są od podatku od towaru i usług VAT z uwagi na fakt, iż są to towary używane, a nakłady na nie w ciągu ostatnich 10 lat nie przekroczyły 30% ich wartości. Według oświadczenia dłużnikowi w momencie zakupu nie przysługiwało prawo umniejszenia podatku należnego o podatek naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ustawy, z którego wynika, że towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Natomiast przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podstawowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, tj. do budynków i budowli lub ich części, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Użycie w tym przepisie sformułowania "użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych" wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też o okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację. Zatem aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 ww. ustawy wyłączający zwolnienie od podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza prawo do zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Kwestię opodatkowania gruntu zabudowanego, na którym posadowione są budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 cyt. ustawy. Zgodnie z tym artykułem w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części na nim posadowionych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, z którym obiekt jest związany.

Natomiast na podstawie przepisu § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zamierza zbyć w imieniu i na rachunek dłużnika, prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkami. Zatem biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż w przypadku sprzedaży budynków użytkowych spełniających definicję towaru używanego, jeżeli minęło pięć lat od końca roku, w którym zakończono ich budowę, a przy nabyciu nieruchomości, dłużnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wypełniona została norma z art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. W przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6, ponieważ nie zostały łącznie spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie. Wnioskodawca bowiem nie dokonał ulepszenia przekraczającego 30% wartości początkowej budynków i nie korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków, oraz użytkował ww. budynki w celu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług dłużej niż 5 lat.

Również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami użytkowymi jest zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 12 cyt. rozporządzenia. W związku z powyższym zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z przeniesieniem własności budynków użytkowych posadowionych na tym gruncie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT oraz § 8 ust. 1 pkt 12 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r.

Z kolei kwestię zaliczenia dłużnika do podatników reguluje przepis art. 15 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Artykuł 15 ust. 2 natomiast stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 113 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł (...). Do wartości sprzedaży, o której mowa powyżej, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 lub w ust. 8 - art. 113 ust. 9 cyt. ustawy.

W art. 113 ust. 13 cyt. ustawy wymieniono katalog czynności, które nie uprawniają do korzystania przez Podatnika z ww. zwolnień od podatku - między innymi dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

W myśl art. 109 ust. 1 ustawy, podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1 lub w ust. 8, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia kwoty określonej w ust. 1 lub ust. 8. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu poprzednim, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty (...) - art. 113 ust. 10 ww. ustawy.

Zatem w przypadku, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w trakcie roku podatkowego kwot określonych w art. 113 ww. ustawy, właściciel gruntu i nieruchomości zabudowanej będzie uprawniony do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT z wyjątkiem sytuacji, gdy przedmiotem sprzedaży są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Dopiero przekroczenie ww. wartości sprzedaży spowoduje powstanie obowiązku rejestracji w zakresie podatku VAT i opodatkowania przedmiotowych usług według odpowiedniej stawki VAT.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy podmioty, o których mowa w art. 15 są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Zgodnie z tym zastrzeżeniem, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2004 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 55, poz. 539 z późn. zm.) wynika iż, zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług należy dokonać na druku VAT-R stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia.

W myśl art. 106 ust. 1 podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...). Wystawiane faktury winny być oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT" - § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Biorąc po uwagę powyższe tut. Organ stwierdza, iż podmiot zamierzający dokonywać sprzedaży towarów lub świadczyć odpłatne usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w przypadku, gdy wartość sprzedaży z tytułu tych czynności przekroczy kwoty, o których mowa w art. 113 ustawy, będzie zobligowany do rejestracji jako podatnik VAT czynny. Od tego momentu ma obowiązek dokumentować przedmiotowe czynności fakturami oznaczonymi wyrazami "FAKTURA VAT".

Reasumując, jeżeli w przedmiotowej sprawie dłużnikiem jest Spółka z o.o. powołana do prowadzenia działalności gospodarczej, to jest ona podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowa sprzedaż dotyczy budynków i prawa wieczystego użytkowania, dlatego też jeżeli budynki spełniają warunki towaru używanego, wówczas dostawa budynków i zbycie prawa wieczystego użytkowania korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.