ILPP1/443-485/09-4/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-485/09-4/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia, przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2009 r. (data wpływu 21 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty faktury VAT i prawa do odliczenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty faktury VAT i prawa do odliczenia. Dnia 12 czerwca 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek ORD-IN o własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest Stowarzyszeniem i co miesiąc wystawia kupcom faktury VAT za media oraz dzierżawę powierzchni handlowej. Opłaty za faktury VAT przez najemców powierzchni handlowych, są uiszczane również w cyklu miesięcznym.

Za miesiące od stycznia do kwietnia 2005 r. dla części najemców wystawiono faktury VAT, zawierające jedynie opłaty za media, a nie uwzględniono w nich dzierżawy powierzchni handlowej.

Zgodnie z § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawienia faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), faktury korygujące wystawia się w przypadku stwierdzenia pomyłki w jakiejkolwiek pozycji faktury oryginalnej.

W związku z powyższym, po stwierdzeniu pomyłki - braku zapisu o dzierżawie powierzchni - w dniu 31 maja 2005 r. wystawiono faktury korekty uwzględniające brakującą pozycję "dzierżawa powierzchni handlowej" z podaniem netto, VAT i brutto, zwiększające wartość pierwotnie wystawionych faktur VAT. Po dokonaniu korekt Wnioskodawca zapłacił podatek VAT oraz dochodowy wraz z odsetkami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej sytuacji dokonana korekta była prawidłowa i czy odbiorcy faktur VAT korygujących mieli prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonana korekta pomyłki jest prawidłowa, a odbiorcy faktur korygujących mieli prawo do odliczenia z nich podatku VAT naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 29 ust. 4 cyt. ustawy - w brzmieniu obowiązującym do 30 listopada 2008 r. - obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do ust. 8 cytowanego przepisu, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Wykonując delegację zawartą w tym przepisie Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971 z późn. zm.). Rozporządzenie obowiązywało do dnia 31 maja 2005 r. a zatem również w dacie zaistnienia zdarzenia opisanego we wniosku.

Jak wynika natomiast z § 12 ust. 1 cyt. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;

4.

nazwę towaru lub usługi;

5.

jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;

6.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

7.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

8.

stawki podatku;

9.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

10.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

11.

wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.

W myśl § 19 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Faktura korygująca - ust. 2 powołanego przepisu - powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a)

określone w § 12 ust. 1 pkt 1-3,

b)

nazwę towaru lub usługi objętych rabatem;

3.

kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4.

kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Przepisy ust. 1 i 2 stosowało się - w myśl ust. 3 - odpowiednio w przypadku:

1.

zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;

2.

zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Ponadto sprzedawca jest obowiązany - w myśl zapisów ust. 4 ww. przepisu - posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 14 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, iż podatnikom podatku VAT w przypadku udzielenia rabatu - po wystawieniu faktury VAT - przysługiwało prawo do wystawienia faktury korygującej. Uprawnienie takie przysługuje także w sytuacji zwrotu towarów, kwot nienależnych, zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat podlegających opodatkowaniu. W tym przypadku - dla obniżenia podatku należnego przez Sprzedawcę - wymagane jest posiadanie przez podmiot wystawiający fakturę korygującą potwierdzenia odbioru faktury VAT.

Zgodnie natomiast z § 20 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

W myśl ust. 2 powołanego przepisu, faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a)

określone w § 12 ust. 1 pkt 1-3,

b)

nazwę towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;

3.

kwotę podwyższenia ceny bez podatku;

4.

kwotę podwyższenia podatku należnego.

Jak stanowi ust. 3 cyt. przepisu, faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawierać winna dane określone w ust. 2 pkt 1, pkt 2 lit. a), kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Zgodnie z § 20 ust. 4 ww. rozporządzenia, nabywca otrzymujący fakturę korygującą:

1.

jest uprawniony do podwyższenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym fakturę otrzymali - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje zwiększenie podatku naliczonego, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy;

2.

jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym fakturę otrzymali - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje obniżenie podatku naliczonego.

Jak wynika z regulacji powołanej wyżej, podatnikom przysługuje prawo do wystawienia faktury korygującej także w przypadku podwyższenia ceny po wystawieniu faktury dokumentującej sprzedaż lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub w kwocie podatku jak również w każdej pozycji faktury. Szczegółowe elementy korygującej pomyłkę faktury określono w ust. 2 analizowanego przepisu. Ponadto dokument taki określa podane omyłkowo wartości oraz kwoty prawidłowe. W opisanym przypadku także obligatoryjne jest posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez sprzedawcę. Odliczenie podatku przez nabywców faktury korygującej ograniczone jest z kolei do miesiąca, w którym faktury otrzymano.

W tym miejscu należy wskazać, iż dnia 1 czerwca 2005 r. powołane wyżej rozporządzenie z dnia 27 kwietnia 2004 r. straciło moc, zaczęło obowiązywać rozporządzenie z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). Od tego dnia, do 30 listopada 2008 r. kwestie dotyczące faktur korygujących uregulowane były w § 16 i § 17 tego rozporządzenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w okresach miesięcznych wystawia kupcom faktury VAT za media oraz za dzierżawę powierzchni handlowej. Jednakże za okres od stycznia do kwietnia 2005 r. dla części najemców wystawiono faktury VAT uwzględniające jedynie należności za wykorzystane media, nie ujęto opłaty za dzierżawę powierzchni handlowej. Wnioskodawca, po stwierdzeniu pomyłki w należności, wystawił w dniu 31 maja 2005 r. faktury korygujące, uwzględniające brakującą należność z tytułu dzierżawy. Faktury korygujące zawierały także nową wartość netto, VAT oraz brutto, co skutkowało zwiększeniem wartości.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz stan faktyczny sprawy, wskazać należy, iż Wnioskodawca prawidłowo dokonał korekty faktury VAT. Prawo Zainteresowanego do wystawienia faktury korygującej wynikało z faktu omyłkowego określenia należności za usługi świadczone przez Wnioskodawcę. W konsekwencji wypełniono przesłankę, o której mowa w § 20 ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r., umożliwiającą wystawienie nabywcom usługi, faktury korygującej. Jeżeli zatem faktury korygujące - wystawione w dniu 31 maja 2005 r. - zawierały elementy wymagane w § 20 ust. 2 i ust. 3 cyt. rozporządzenia, umożliwiły one prawidłowe skorygowanie faktury VAT. Skutkiem powyższego było wprowadzenie do obrotu prawnego prawidłowego dokumentu potwierdzającego czynność opodatkowaną podatkiem VAT, co - po spełnieniu przesłanek wymaganych w § 20 ust. 4, umożliwiło odbiorcom faktury korygującej odliczenie podatku od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca prawidłowo postąpił dokonując korekty omyłek za pomocą faktury korygującej. Uprawnienie takie wynikało z regulacji § 20 ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971 z późn. zm.).

Jednocześnie odbiorca faktury korygującej nabył prawo do podwyższenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał - zgodnie z § 20 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. lub § 17 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. w zależności od tego kiedy fakturę korygującą otrzymał - pod warunkiem, że zakup przedmiotowej usługi związany jest z jego sprzedażą opodatkowaną.

Tut. Organ informuje również, iż w sytuacji gdy faktura korygująca wystawiona jest na skutek podwyższenia ceny lub innej pomyłki w wyniku, której doszło do zwiększenia podatku należnego, wówczas winna być uwzględniona w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania sprzedaży.

Ponadto tut. Organ wyjaśnia, iż powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), obowiązuje od dnia 1 grudnia 2008 r., a zatem nie miało zastosowania w dacie zaistnienia opisanego zdarzenia.

Wskazać również należy, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla nabywców świadczonych przez Zainteresowanego usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl