ILPP1/443-475/07/09-S/HW - Sprzedaż gruntów przez osobę fizyczną, podatnika podatku od towarów i usług.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-475/07/09-S/HW Sprzedaż gruntów przez osobę fizyczną, podatnika podatku od towarów i usług.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1235/08 - stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2007 r. (data wpływu 10 grudnia 2007 r.) uzupełnionym w dniu 1 marca 2008 r. (data wpływu 5 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 marca 2008 r. (data wpływu: 5 marca 2008 r.) o doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 1991 na mocy darowizny Wnioskodawca nabył nieruchomość rolną (działka Nr 45/4) o powierzchni 1,7810 ha we wsi Krzyżanowice. W roku 2004 podzielił ten grunt we własnym zakresie na działki rolne Nr 45/14, 45/16, 45/17, 45/18, 45/19, 45/20, 45/21, 45/22, 45/23, 45/25, 45/26, 45/27, 45/28 oraz wytyczył drogi dojazdowe pomiędzy nimi o Nr 45/15, 45/24, 45/29. W roku 2006 Wnioskodawca darował działkę Nr 45/23 córce i zięciowi.

W roku 2007 Podatnik sprzedał 4 działki rolne o Nr 45/2, 45/26, 45/27 i 45/28.

Na przedmiotowym gruncie Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności rolniczej poza faktem, iż w latach 90-tych uprawiał część pola na własne potrzeby. Nigdy jednak nie uzyskiwał korzyści materialnych z uprawy ww. gruntu. Podatnik nie posiada statusu rolnika ryczałtowego, gdyż nigdy nie dokonał sprzedaży jakiegokolwiek płodu rolnego; nie prowadził nigdy działalności, w tym rolniczej.

Wnioskodawca dokonał rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług w lipcu 2007 r. po otrzymaniu interpretacji Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy słusznie osoba nieprowadząca działalności gospodarczej, będąca jedynie osobą fizyczną wyzbywającą się majątku osobistego dokonała zapłaty podatku VAT, w związku ze sprzedażą działek rolnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, wyzbywająca się majątku prywatnego nie podlega - zgodnie z przepisami unijnymi - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zamiar częstotliwości ma zastosowanie jedynie do osób prowadzących działalność gospodarczą. Wnioskodawca uważa, że nie działał w charakterze podatnika VAT, gdyż nie kupił gruntu z zamiarem sprzedaży.

Na potwierdzenie swego stanowiska Wnioskodawca powołał wyroki:

*

Naczelnego Sądu Administracyjnego sygnatura akt I FSK 603/06,

*

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego sygnatura akt I SA/Wr 123/07 oraz

*

Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości sygnatura akt C-415/98.

W dniu 13 marca 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną Nr ILPP1/443-475/07-4/HW stwierdzając, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2007 r. (data wpływu: 10 grudnia 2007 r.) jest nieprawidłowe. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 2 kwietnia 2008 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 28 kwietnia 2008 r. Nr ILPP1/443/W-27/08-2/HMW (skutecznie doręczonym w dniu 5 maja 2008 r.)

W dniu 5 czerwca 2008 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2008 r. oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Wyrokiem z dnia 3 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1235/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację i zasądził od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 457 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1235/08 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Ponadto należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w roku 1991 Wnioskodawca stał się właścicielem nieruchomości rolnej w drodze darowizny. W roku 2004 podzielił ten grunt we własnym zakresie na 14 działek rolnych oraz wytyczył drogi dojazdowe pomiędzy nimi. Natomiast w roku 2007 Podatnik sprzedał 4 działki i odprowadził 22% podatek VAT od sprzedaży każdej z nich. Na przedmiotowym gruncie Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności rolniczej poza faktem, iż w latach 90-tych uprawiał część pola na własne potrzeby, nigdy jednak nie uzyskiwał korzyści materialnych z uprawy ww. gruntu. Podatnik nie posiada statusu rolnika ryczałtowego, gdyż nigdy nie dokonał sprzedaży jakiegokolwiek płodu rolnego.

Powyższe okoliczności wskazują, że nabycie przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiło w celach handlowych. Skoro bowiem nabycie nastąpiło w wyniku darowizny w roku 1991, brak jest podstaw, aby przypisać nabyciu przedmiotowego gruntu zamiar odsprzedaży. Zatem brak zamiaru odsprzedaży gruntu w momencie jego nabycia uniemożliwia przyjęcie, że Wnioskodawca z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek stał się podatnikiem podatku od towarów i usług z racji prowadzenia działalności handlowej.

Zdaniem tut. Organu w przedmiotowej sytuacji nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, bowiem dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, to z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie.

W związku z powyższym sprzedaż działek dokonana przez Wnioskodawcę nie stanowi działalności gospodarczej, z uwagi na fakt, iż transakcja nie ma charakteru zarobkowego, lecz związana jest z przysługującym mu prawem do rozporządzania własnym majątkiem.

Reasumując, zbycie przedmiotowych działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl