ILPP1/443-471/08-2/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku (data wpływu 8 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu i nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 8 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu i nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca odziedziczył po ojcu udział w połowie gospodarstwa rolnego. Zainteresowany otrzymał również po zmarłej babci #188; spadku, w tym także działkę ogrodniczą nr 2 (...), na której w roku 2006 Podatnik rozpoczął budowę budynku mieszkalnego. W związku z brakiem środków finansowych budowa nie została zakończona (stan surowy zamknięty). W roku 2007 Wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości zabudowanej oraz gruntu (gospodarstwa rolnego) po zmarłym ojcu.

Zainteresowany nie prowadził i nadal nie prowadzi działalności rolniczej. Nigdy nie wydzierżawiał ziemi. Od 1 grudnia 2005 r. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym i opłaca KRUS. Ziemia wykorzystywana jest na własne potrzeby.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od dokonanych transakcji sprzedaży: gruntu i nieruchomości zabudowanej należy zapłacić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, iż zapłacił podatek od spadku, nie powinien płacić po raz drugi za ten spadek podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Kwestię podstawy opodatkowania w przypadku dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca sprzedał dwie działki nabyte na podstawie umowy działu spadku po zmarłych: ojcu i babci. Przedmiotowy grunt rolny oraz odziedziczona nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym (stan surowy zamknięty) nie były ani wykorzystywane w działalności gospodarczej (w tym rolniczej), ani udostępniane na podstawie umowy dzierżawy. Zatem, działki stanowiły składnik majątku prywatnego Podatnika.

Grunty i budynki spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy.

Nic nie wskazuje na to, że dokonując sprzedaży gruntu oraz nieruchomości zabudowanej Wnioskodawca działał w charakterze handlowca. Pod pojęciem "handel" należy bowiem rozumieć "zorganizowaną wymianę dóbr, obrót towarów polegający na kupnie-sprzedaży" (Słownik Języka Polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, pod redakcją Elżbiety Sobol, s. 257). W analizowanej sprawie nie można stwierdzić, że grunty zostały nabyte w celu odsprzedaży, ponieważ pochodziły z majątku, otrzymanego w formie spadku. Wnioskodawca sprzedając działki skorzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, nie wykonywał więc działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie sprzedaż gruntu rolnego oraz nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym (stan surowy zamknięty) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług pod warunkiem, że była to jedyna sprzedaż gruntu i nieruchomości.

Ponadto dodaje się, iż w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w dniu 25 lipca 2008 r., została wydana odrębna interpretacja nr ILPB2/415-356/08-2/AJ.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.